به گزارش سلامت نیوز به نقل از استات، ساشا راث در اواخر دهه سی سالگی خود بود و احساس خوبی از زندگی داشت. اما هنگام استفاده از دستشویی متوجه خونریزی شد. او به یک متخصص گوارش مراجعه کرد و فهمید به سرطان رکتوم مبتلا شده است. او به یاد می آورد که پزشکش «به اندازه خود من شوکه شده بود.»
یک دوست او که سرطان روده بزرگ داشت، اصرار کرد که راث به جراحی در مرکز سرطان مموریال اسلون کترینگ مراجعه کند. که منجر به جای گرفتن او در مطالعه ای که نمونه بارز اهمیت تلاش برای آزمایش داروهای سرطان در مراحل اولیه بیماری است، جای گرفت.
به عنوان بخشی از این مطالعه، راث داروی سرطان جمپرلی، ساخته شده توسط شرکت GSK را دریافت کرد. این درمان باعث شد تا توده سرطان او کوچکتر شود تا زمانی که غیرقابل تشخیص باشد - چیزی که پزشکان به آن پاسخ کامل می گویند. همین کار برای 13 شرکت‌کننده دیگر در کارآزمایی بالینی انجام شد که همگی، مانند راث، سرطان رکتوم پیشرفته موضعی داشتند. تاکنون، همه آنها از سایر درمان‌های در دسترس پرتودرمانی، شیمی درمانی و جراحی که اغلب شامل برداشتن رکتوم است، در امان بوده اند. نتایج بی سابقه و فراتر از آن چیزی است که پزشکان انجام این مطالعه انتظار داشتند.
لوئیس دیاز، رئیس بخش انکولوژی تومورهای جامد در Memorial Sloan Kettering و یکی از پزشکانی که این مطالعه را طراحی کرده اند ، گفت: «آنچه واقعاً قابل توجه است این است که این اولین بار است که من در انکولوژی تومور جامد می بینم که در آن ما 100٪ پاسخ کامل داشته ایم و استانداردهای مراقبت عادی را کاملاً حذف کرده ایم.»
نتایج کارآزمایی روز یکشنبه در نشست سالانه انجمن انکولوژی بالینی آمریکا ارائه شد و به طور همزمان در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد.
همه بیماران شرکت کننده در این مطالعه دارای یک امضای ژنتیکی نادر در تومورهای خود بودند که به عنوان کمبود ترمیم عدم تطابق (mismatch repair deficiency) شناخته می شود. این بدان معناست که سلول‌ها قادر به ترمیم خطاهای DNA نیستند، فرآیندی که می‌تواند منجر به سرطان شود. هشت نفر از 12 بیمار شرح داده شده در مقاله مجله نیوانگلند، از جمله راث، مبتلا به سندرم لینچ بودند، یک بیماری ژنتیکی که باعث ترمیم عدم تطابق می شود و خطر بسیار بالاتری برای سرطان روده بزرگ دارد. راث معتقد است که این وضعیت ممکن است دلیل ابتلای پدرش به سرطان مغز باشد که باعث مرگ او شد.
تصور می شود که داروهای ایمونوتراپی مانند جمپرلی یا کیترودا شرکت مرک، علیه چنین سرطانی خوب کار می کنند زیرا تغییرات در دی ان ای، تشخیص و حمله به تومور را برای سیستم ایمنی آسان تر می کند.
رویکرد این مطالعه بر اساس کار قبلی دکتر دیاز، که پیشگام توسعه کیترودا بود، برای درمان بیماران مبتلا به کمبود ترمیم ناهماهنگی ایجاد شد. در ماه مه 2017، بود که سازمان غذا و داروی آمریکا کیترودا به عنوان درمانی برای بیمارانی که تومورهایشان فراتر از محل اصلی خود گسترش یافته بود و آزمایش نقص در ترمیم ناهماهنگی آنها مثبت بود، تأیید سریع کرد.
این یک لحظه تاریخی بود، اولین باری که FDA مجوز استفاده از دارویی را برای درمان سرطان کاملاً بر اساس ژنتیک و بدون توجه به اینکه سرطان از کجا در بدن منشا گرفته بود، اعطا کرده است. این بدان معناست که پزشکان تومورها را به عنوان کمبود ترمیم عدم تطابق درمانمی کنند، نه مثلا سرطان روده بزرگ، سینه یا کولون.
اما دکتر دیاز به دنبال راهی برای آزمایش کیترودا یا دارویی مانند آن، در بیمارانی بود که سرطان آنها گسترش نیافته بود. او در سال 2017، او به عنوان سرپرست تحقیقات تومور جامد به مموریال اسلون کترینگ پیوست و اولین ملاقات خود را با آندریا سرچک، که اکنون یکی از مدیران مرکز سرطان‌های کولورکتال و دستگاه گوارش در جوانی است، داشت. دکتر سرچک گفت: «می‌دانید که بیماران ما، به محض اینکه سرطان داشته باشند، حتی آنهایی که با خوش شانسی زنده می‌مانند، برای همیشه با آن زندگی می‌کنند. آنها تا حدودی با سمیت و آسیب های سرطان و عواقب درمان و عوارض دارویی زندگی می کنند.»
برای غول های داروسازی مانند مرک، کمبود ترمیم ناهماهنگی ممکن است یک بیماری محدود و صرفا کنجکاوی به نظر برسد. سرطان های پرشیوع مانند ملانوما و سرطان ریه داروهایی مانند کیترودا را در بین پرفروش ترین های جهان قرار داد. اما شرکت نسبتا کوچک مولدر بودجه این مطالعه را تامین کرد. این شرکت بعداً توسط شرکت بزرگ GSK خریداری شد که به داروی متفاوتی که شرکت توسعه داده بود علاقه داشت. هنگامی که داروی جمپرلی تایید شد، این هفتمین داروی ایمونوتراپی از این قبیل بود که به عنوان مهارکننده PD-1 شناخته می شود.
برای بیماران در مطالعه از جمله راث، این دارو بسیار مؤثر بود. تنها شش ماه استفاده از این داروی ایمنوتراپی آثار سرطان او را محو کرده است و این ممکن بود با شیمی درمانی، رادیوتراپی و جراحی هم ممکن نشود.
کارشناسان می گویند که این مطالعه هنوز برای تغییر روش درمان بیماران مبتلا به کمبود ترمیم ناهماهنگی بسیار کوچک است. هانا کی. سانوف، انکولوژیست در مرکز جامع سرطان لاینبرگر در دانشگاه کارولینای شمالی، در سرمقاله ژورنال نیوانگلند می نویسد: «این نتایج باعث خوش بینی زیادی می شود، اما چنین رویکردی هنوز نمی تواند جایگزین رویکرد درمانی درمانی فعلی ما شود. یک نگرانی این است که اگرچه تاکنون هیچ یک از تومورها عود نکرده اند، اما می توانند در آینده رشد کنند.»
دکتر دیاز می گوید:« شاید حذف شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی فعلا دور از دسترس باشد، اما می توان به این امر امید داشت. تمام این درمان ها دارای جنبه های منفی قابل توجهی هستند.»
دکتر سرچک گفت: « دریافت 14 پاسخ کامل پشت سرهم بسیار بعید است. اگر سرطان بیمار احیانا عود کرد، پرتودرمانی و جراحی همچنان مطرح هستند. اما موضوع مهم در این لحظه تماشای بهبودی بیماران و دیدن بسیاری از آنها در حد سلامتی که در زمان تشخیص بیماری بودند، است. قطغا هیچ چیز با ارزش تر از این وجود ندارد.»
هشام عبدالله، رئیس جهانی توسعه سرطان شناسی GSK، در بیانیه ای گفت که این شرکت قصد دارد «مطالعه بالینی را در زمینه نئوادجوانت بیشتر گسترش دهد.»
نظر شما