سلامت نیوز-*سجاد حاجی حسینی :  این بیماری برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ هنگامی کشف شد که دو مورد از بیماری ای شبیه به آبله در جمعیت میمون هایی که برای آزمایش نگهداری می شدند رخ داد، از این رو به این نام، مشهور شد.

از آن زمان به بعد آبله میمون در چند کشور دیگر آفریقای مرکزی و غربی گزارش شده است؛ از جمله: کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، ساحل جنوبی، جمهوری دموکراتیک کنگو، گابن، لیبریا، نیجریه، جمهوری کنگو، و سیرالئون. اکثریت عفونت ها در جمهوری دموکراتیک کنگو گزارش شده اند.

علایم و نشانه ها

در انسان علائم آبله میمون مشابه علائم بیماری آبله اما خفیف تر از آن است. آبله میمون با تب، سردرد، دردهای عضلانی و خستگی شروع می شود. تفاوت اصلی بین علائم آبله و آبله میمون این است که آبله میمون باعث تورم غدد لنفاوی می شود در حالی که آبله اینطور نیست. دوره کمون (زمان از عفونت تا علائم) برای آبله میمون معمولاً 14-7 روز است اما می تواند بین 21-5 روز باشد. ظرف 1 تا 3 روز (بعضاً طولانی تر) پس از ظهور تب، بیمار دچار بثورات می شود که اغلب روی صورت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. این بیماری معمولاً 2 تا 4 هفته طول می کشد. در آفریقا، آبله میمون باعث مرگ 1 نفر از هر 10 نفری می شود که به این بیماری مبتلا می شوند.

پیشگیری

اقداماتی که به منظور پیشگیری از ابتلا به ویروس آبله میمون می توان انجام داد، عبارت اند از:

• از تماس با حیواناتی که می‌توانند حامل ویروس باشند خودداری شود (از جمله حیواناتی که بیمار هستند یا حیوانات تلف شده در مناطقی که آبله میمون شیوع یافته است).
•  از تماس با موادی مانند ملحفه که با حیوان بیمار تماس داشته است خودداری شود.
•  بیماران آلوده را از دیگرانی که در معرض خطر عفونت هستند، جدا گردند.
• پس از تماس با حیوانات یا انسان های آلوده، بهداشت دست به خوبی رعایت گردد؛ به عنوان مثال، شستن دست‌ها با آب و صابون یا استفاده از ضدعفونی‌کننده دست که حاوی الکل هستند.
•  JYNNEOS که همچنین به عنوان ivammune یا Imvanex شناخته می شود، یک واکسن ویروس زنده ضعیف شده است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای پیشگیری از آبله میمون تایید شده است. در 3 نوامبر 2021، کمیته مشورتی رویه‌های ایمن‌سازی  (ACIP) به توصیه ی استفاده از این واکسن به منظور پیشگیری از ابتلا برای افراد خاصی که در معرض خطر قرار گرفتن در معرض Orthopoxvirus ها هستند، رأی داد.

مقابله ها و تمهیدات پزشکی در دسترس برای درمان آبله میمون

بسیاری از افراد آلوده به ویروس آبله میمون حتی بدون دریافت یک درمان خاص، یک دوره بیماری خفیف و خود بهبود یابنده را تجربه می کنند. با این حال، پیش آگهی آبله میمون به عوامل متعددی از جمله وضعیت واکسیناسیون قبلی، وضعیت سلامت اولیه و بیماری های همزمان بستگی دارد. افرادی که پس از صلاحدید پزشک تحت درمان قرار می گیرند، ممکن است یکی از موارد ذیل باشند:

• افراد مبتلا به بیماری شدید (مانند بیماری های هموراژیک، سپسیس، آنسفالیت یا سایر شرایطی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند)
•  افرادی که ممکن است در معرض خطر بالای بیماری شدید باشند؛ نظیر افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی، کودکان به ویژه زیر 8 سال، خانم های باردار یا شیرده و افرادی که از یک یا چند عارضه ی همزمان رنج می برند (عفونت های ثانوویه) با یک یا چند عارضه (مانند عفونت باکتریایی ثانویه پوست ؛ گاستروانتریت همراه با تهوع/استفراغ شدید، اسهال یا دهیدراته شدن؛ التهاب نایژه؛)

• افراد مبتلا به عفونت‌های ناهنجار ویروس آبله میمون که شامل تلقیح و گسترش تصادفی آن به چشم‌ها، دهان یا سایر نواحی آناتومیکی است که عفونت ویروس آبله میمون ممکن است خطر خاصی را ایجاد کند (مانند دستگاه تناسلی یا مقعد).

در حال حاضر هیچ درمان تایید شده ی خاصی برای عفونت های ویروس میمون وجود ندارد. با این حال، برخی داروهای ضد ویروس برای استفاده در بیماران مبتلا به آبله میمون ممکن است مفید باشند. در ادامه مهم ترین این موارد معرفی و عنوان می شوند:

1. Tecovirimat (همچنین به عنوان TPOXX نیز شناخته می شود) یک داروی ضد ویروسی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده FDA) ) برای درمان آبله در بزرگسالان و کودکان با وزن حداقل 6.6 پوند (معادل 3 کیلوگرم) تایید شده است. Tecovirimat به صورت قرص یا تزریقی در دسترس است. برای کودکانی که وزن آنها کمتر از 28.6 پوند (معادل 13 کیلوگرم) است، می توان کپسول را باز کرد و دارو را با غذای نیمه جامد مخلوط کرد.
2.  Cidofovir (همچنین به عنوان Vistide نیز شناخته می شود) یک داروی ضد ویروسی است که توسط FDA برای درمان التهاب شبکیه ناشی از سیتومگالوویروس (CMV retinitis) در بیماران مبتلا به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) تایید شده است.

3.  ایمونوگلوبولین داخل وریدی ویروس واکسینیا  (VIGIV) دارای مجوز FDA برای درمان عوارض ناشی از واکسن ویروس واکسینیا از جمله اگزمای ناشی از واکسن، واکیسینیای پیشرونده و شدید، عفونت‌های واکسینیا در افرادی که دارای بیماری‌های پوستی هستند و عفونت‌های غیرمعمول ناشی از ویروس واکسینیا (به جز در موارد التهاب قرنیه[2]) می‌باشد.

4. Brincidofovir (همچنین به عنوان Tembexa نیز شناخته می شود) یک داروی ضد ویروسی است که توسط FDA در 4 ژوئن 2021 برای درمان بیماری آبله انسانی در بیماران بزرگسال و کودکان از جمله نوزادان تایید شده است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در حال حاضر در تلاش برای تسهیل نمودن استفاده از Brincidofovir به عنوان درمانی برای آبله میمون می باشد. این مورد فعلاً عمومیت نیافته و گزینه ی درمانی آن در دسترس نیست.

* دانشجوی داروسازی از دانشگاه علوم پزشکی تهران

منابع:

https://www.cdc.gov/poxvirus/monkeypox/treatment.html

https://www.cdc.gov/poxvirus/monkeypox/symptoms.html

https://www.cdc.gov/poxvirus/monkeypox/prevention.html

https://www.cdc.gov/poxvirus/monkeypox/about.html