دانشمندان دانشگاه جانز هاپکینز مکانیسمی را در مغز در پس از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن شناسایی کرده اند که دانش ما را در مورد عملکرد درونی مغز سالخورده گسترش می دهد و احتمالاً راه را برای درمان های جدید آلزایمر باز می کند.

امید تازه برای درمان زوال عقل

به گزارش سلامت نیوز به نقل از وب ام دی محققان به هیپوکامپ، بخشی از مغز که تصور می شد خاطرات طولانی مدت را ذخیره می کند، بررسی کردند.

نورون‌ها مسئول یک جفت عملکرد حافظه هستند - به نام جداسازی الگو و تکمیل الگو - که در مغزهای جوان و سالم با هم کار می‌کنند. این عملکردها می توانند با افزایش سن از تعادل خارج شوند و بر حافظه تأثیر بگذارند.

تیم جانز هاپکینز کشف کردند که چه چیزی باعث این عدم تعادل می شود.

محققان می‌گویند یافته‌های آن‌ها – که در مقاله‌ای جدید در مجله Current Biology گزارش شده است – نه تنها ممکن است به ما در بهبود درمان‌های زوال عقل کمک کند، بلکه حتی در وهله اول از "از دست دادن مهارت‌های تفکر " جلوگیری کرده یا ان را به تأخیر می‌اندازد.

جداسازی الگو در مقابل تکمیل الگو

برای درک اینکه چگونه هیپوکامپ با افزایش سن تغییر می کند، محققان به مغز موش ها نگاه کردند. در موش‌ها و انسان‌ها، جداسازی الگو و تکمیل الگو وجود دارد که توسط نورون‌های هیپوکامپ کنترل می‌شود.

همانطور که از نام آن پیداست، تکمیل الگو زمانی است که جزئیات یا تکه‌هایی از اطلاعات را می‌گیرید - چند نت موسیقی یا شروع یک نقل قول معروف فیلم - و مغز شما حافظه را بازیابی می‌کند. از سوی دیگر، جداسازی الگو، توانایی تشخیص مشاهدات یا تجربیات مشابه (مانند دو بازدید از یک رستوران) است تا به عنوان خاطرات جداگانه ذخیره شوند.

این توابع در امتداد یک گرادیان در سراسر یک منطقه کوچک به نام CA3 رخ می دهد.

دکتر هی کیونگ لی، نویسنده اصلی این مطالعه، دستیار دانشمند پژوهشی در مؤسسه ذهن/مغز زانویل کریگر دانشگاه، می‌گوید: این شیب، طبق این مطالعه، با افزایش سن از بین می‌رود. لی می‌گوید: «پیامد اصلی از دست دادن این است که با افزایش سن، تکمیل الگو در موش‌ها غالب‌تر می‌شود».

آنچه در مغز اتفاق می افتد

نورون های مسئول تکمیل الگو انتهای "دیستال" CA3 را اشغال می کنند، در حالی که آنهایی که مسئول جداسازی الگو هستند در انتهای "پرگزیمال" قرار دارند. لی می گوید مطالعات قبلی همان طور که او و تیمش در این مطالعه انجام دادند، مناطق پروگزیمال و دیستال را به طور جداگانه بررسی نکرده بودند.

لی می‌گوید آنچه شگفت‌انگیز بود، این است که بیش‌فعالی در پیری به سمت ناحیه CA3 پروگزیمال مشاهده شد، نه ناحیه دیستال مورد انتظار. برخلاف انتظار آنها، بیش فعالی عملکرد آن ناحیه را افزایش نداد، بلکه آن را کاهش داد. لی می گوید: «تفکیک الگوی کاهش یافته و تکمیل الگوی تقویت شده وجود دارد.

لی می گوید، همانطور که تکمیل الگو غالب است، جداسازی الگو محو می شود. این ممکن است جدا کردن خاطرات را برای افراد مسن سخت‌تر کند - آنها ممکن است رستوران خاصی را که در آن بوده‌اند به یاد بیاورند، اما نتوانند آنچه را که در طول یک بازدید اتفاق افتاده است از دیگری جدا کنند.

چرا برخی از افراد مسن تر تیزبین هستند؟

اما این اختلال حافظه برای همه اتفاق نمی افتد و برای همه موش ها نیز اتفاق نمی افتد. در واقع، محققان دریافتند که برخی از موش‌های مسن‌تر مانند موش‌های جوان، وظایف یادگیری فضایی را انجام می‌دهند - حتی اگر مغز آنها از قبل به دنبال تکمیل الگو بود.

لی می‌گوید، اگر بتوانیم بهتر درک کنیم که چرا این اتفاق می‌افتد، ممکن است درمان‌های جدیدی برای کاهش حافظه مرتبط با افزایش سن کشف کنیم.

تیم Michela Gallagher یکی از نویسندگان این مقاله قبلاً نشان داده بود که داروی ضد صرع لوتیراستام با کاهش بیش فعالی در هیپوکامپ عملکرد حافظه را بهبود می بخشد.

لی حدس می‌زند که جزئیات بیشتری که این مطالعه اضافه می‌کند ممکن است به دانشمندان این امکان را بدهد که در آینده بهتر چنین داروهایی را هدف قرار دهند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha