به گزارش سلامت نیوز این روزها کشور درگیر اعتراضات مردمی است اخبار واصله از گوشه و کنار کشور حاکی از آن است که دانش آموزان هم درخواستهایی دارند.
اعتراض هایی که در کمال تعجب و ناباوری با واکنش خشونت بارِ غیر قابل توجیه بعضی از مدیران مدارس و برخی مراکز مسوول مواجه شده و گاها حتی به خشونت هم کشیده شده است که میتوانست با همدلی و با گفتگو مسیر دیگری را طی کند و این ماجرا تا جایی پیش رفت که وزیر آموزش و پرورش تائید کرد تعدادی از دانش آموزان بازداشت شده اند و البته آمار دقیقی ارائه نکرده است.
یوسف نوری وزیر آموزش و پرورش گفته : « اگر دانش آموزان بازداشت باشند برای بحث اصلاح و تربیت است که در مرکز روان شناسی هستند و دوستان کارشناس کارشان را انجام می دهند تا بعد از اصلاح به محیط مدرسه برگردند.»
وزیر آموزش و پرورش اما توضیح نداد که تعریفش از سلامت روان چیست؟ آیا مطالبه گری دانش آموزان اختلال روانی تشخیص داده میشود؟ بالاخره دانش آموزان به کانون اصلاح و تربیت فرستاده شده اند یا مراکز روانشناسی؟
یوسف نوری که تحصیلاتش در زمینه مدیریت گردشگری و عمده فعالیتش در حوزه پتروشیمی و تجارت بوده است هنوز هیچ راهکار واضح و روشنی برای اقناع کارشناسان و افکار عمومی ارائه نکرده و گویا حتی بار معنایی استفاده از الفاظی نظیر "بازداشت" ،" اصلاح" و ... را نمیداند.
بنظر میرسد وزیر آموزش و پرورش حتی نمیداند که طبق قانون حمایت از اطفال و نوجوانان روال اصلاح و تربیت نوجوانان چگونه است و نگاه قانون‌گذار و مجری قانون باید هواره درباره کودک با تخفیف فراوان همراه باشد و در نهایت و در موارد خاص کانون اصلاح و تربیت به عنوان آخرین راهکار ارائه شود.در این بحبوحه است که مشخص میشود مدیرفرهنگی بودن شرایطی دارد چه برسد به اینکه در راس یک وزارت خانه ای باشی که با حساس ترین قشر سرکار دارد.
به کاربردن همین واژه بازداشت درباره دانش آموزانی که به دلیل پایین بودن سنشان حتی پرونده تحصیلی آنها را به خودشان تحویل نمیدهند موجب اعتراض بسیاری از کارشناسان شده است.
کانون صنفی معلمان تصمیم وزارت آموزش و پرورش انتقال دانش‌آموزان معترض بازداشتی به مراکز اصلاح و تربیت را شدیدا محکوم کرده و با انتشار بیانیه‌ای نوشت: «این گونه رفتارهای نابخردانه به پادگانی شدن فضاهای آموزشی و سلب ماهیت علمی و فرهنگی کلاس‌های درس منجر خواهد شد.»
بیشتر هشتصد نفر از فعال حوزه هنر و ادبیات کودکان هم طی بیانیه ای اعتراض خود را به نقض حقوق کودکان اعلام کردند و با اشاره به مفاد پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک و قانون حمایت از اطفال و نوجوانان گفته اند: «پاسخ هیچ معترضی به‌ویژه نوجوان گلوله و جای او در زندان نیست.»
این بازخوردها صدای وزیر سابق آموزش و پرورش را هم در آورد. وی در توئیتی نوشت : سخنگوی کمیسیون آموزش گفتند فقط دانش آموزان مرتبط با شبکه های معاند خارج از کشور در بازداشت هستند. اینها کودکان و نوجوانانی کم سن و سال بیش نیستند. این چه ادبیاتی است برادر! به عنوان یک معلم درخواست می کنم در تمامی جلسات بررسی و بازجویی دانش‌آموزان بازداشت شده، یک معلم کارکشته و یا روانشناس تربیتی حضور داشته باشد.به کار بردن لفظ بازجویی وزیر سابق هم مورد اعتراض بسیاری از فعالین فضای مجازی قرار گرفته و نسبت به عواقب اینکار هشدار داده اند.
حالا سوالی که مطرح این است که این شکاف بین نسلی که پیشتر هم وجود داشت و حالا با این اتفاقات بیشتر و بیشتر شد چگونه پر خواهد شد؟وقتی دیگر هیچ نهادی نخواهد توانست با این کودکان و نوجوانان ارتباط برقرار کند چرا که خشونت پلهای ارتباطی نسل جدید با نسل قدیم را از بین میبرد و راههای گفتگو را کور میکند و راه را برای استفاده هرچه بیشتر ابزاری از کودک که آینده ساز این کشور هستند باز میکند.
حاکمیت باید بداند اگر از این بحران عبور کند در سالهای آینده همین کودکان و نوجوانان هستند که در جامعه حضور پیدا خواهند کرد و بخشی از این پیکر بزرگ خواهند شد آن زمان چگونه میخواهند این خلا ارتباطی را پر کنند؟
نظر شما