به گزارش سلامت نیوز به نقل از hairlossdoctors، لکه‌های طاسی، نازک شدن و شکستگی می‌توانند نشانه‌های یک بیماری زمینه‌ای جدی مانند آلوپسی، لوپوس، مشکلات تیروئید و سایر انواع شایع بیماری‌هایی باشند که باعث ریزش مو می‌شوند . اگر متوجه افزایش چشمگیر ریزش یا تغییرات دیگر در ظاهر موهای خود شده اید، دکتر و متخصص پوست و مو می تواند به شما کمک کند.

بیماری هایی که ممکن است باعث ریزش مو شوند

ریزش مو اغلب در بیمارانی رخ می دهد که از یک بیماری رنج می برند یا در حال بهبودی هستند. در میان لیست رو به رشدی از مسائل و نگرانی ها، ریزش مو می تواند منجر به استرس و اضطراب اضافی شود. اگرچه تعداد زیادی از مشکلات سلامتی وجود دارد که منجر به ریزش مو می شود، برخی از شایع ترین بیماری ها عبارتند از:

• لوپوس: این بیماری خودایمنی طولانی مدت باعث علائم بی شماری می شود که ممکن است پوست شما را تحت تاثیر قرار دهد و در نتیجه باعث ریزش مو شود.
• آلوپسی آرئاتا: یک بیماری خود ایمنی است که پوست و پوست سر را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث ریزش ناگهانی مو می شود.
• مشکلات تیروئید: پرکاری یا کم کاری تیروئید هر دو می توانند از عوامل موثر در ریزش مو باشند.
• سرطان: سرطانی مانند لنفوم هوچکین ممکن است باعث ریزش مو شود، اما به طور معمول، شیمی درمانی علت اصلی آن است.
• اختلالات خوردن: اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی نه تنها به بدن استرس وارد می کند، بلکه مواد مغذی مهم را از سلول هایی که به رشد موهای سالم کمک می کنند، منحرف می کند.
• سندرم سوزش پوست سر: محققان نتوانسته‌اند تشخیص دهند که آیا علائمی مانند خارش، سوزش و درد مستقیماً به ریزش مو منجر می‌شوند یا اینکه علائم و ریزش مو به طور پیچیده‌تری به یکدیگر مرتبط هستند.
• سندرم تخمدان پلی کیستیک: این اختلال هورمونی می تواند باعث مشکلاتی در رشد مو شده و منجر به ریزش و نازک شدن مو شود.
• تریکوتیلومانیا: اطلاعات کمی در مورد علت این عارضه وجود دارد که منجر به میل برای کندن موهای سالم از سر یا نواحی دیگر مانند ابروها می شود.

شیمی درمانی و ریزش مو

یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های بیماران پس از تشخیص سرطان، عوارض جانبی نظیر ریزش مو است. برای بسیاری، به خصوص برای کسانی که در طول زندگی خود موهای پرپشتی داشته اند، فکر از دست دادن آن می تواند ویرانگر باشد.

شیمی درمانی اثربخشی خود را مدیون انواع داروهای قدرتمندی است که برای حمله سریع به سلول های سرطانی و آسیب دیده طراحی شده اند. متاسفانه، داروها علاوه بر درمان سرطان، به ریشه موهای شما نیز حمله می کنند که می تواند باعث ریزش خیلی سریع موها، حتی به صورت دسته های بزرگ، یا به تدریج در طول زمان شود.

برخی از رایج ترین داروهایی که منجر به ریزش مو می شوند عبارتند از:

• آلترتامین ها
• کربوپلاتین
• سیس پلاتین
• سیکلوفسفامید
• دوستاکسل
• دوکسوروبیسین
• اپی روبیسین
• فلوراوراسیل
• جمسیتابین
• ایداروبیسین
• ایفوسفامید
• پاکلی تاکسل
• وین کریستین
• وینورلبین

لوپوس و ریزش مو

اگر از لوپوس و ریزش مو رنج می برید ، پزشکان می توانند یک برنامه درمانی بر اساس اهداف، سلامتی و سابقه پزشکی شما ایجاد کنند.

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم حفاظت طبیعی بدن به بافت های خود حمله می کند و باعث التهاب مزمن می شود. این پاسخ ایمنی می تواند بسیاری از نواحی بدن از جمله اندام ها، مفاصل، سلول های خونی، عروق و پوست را تحت تاثیر قرار دهد.

هنگامی که سیستم ایمنی به فولیکول های مو در پوست حمله می کند، می تواند باعث ضعیف شدن یا نازک شدن موها، فولیکول های آسیب دیده که دیگر قادر به حمایت از مو نیستند، یا ریزش دائمی مو شود. علاوه بر این، بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس تجویز می‌شوند، مانند سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی نیز می‌توانند به ریزش مو کمک کنند.

تشخیص لوپوس اغلب بسیار دشوار است زیرا این بیماری با سایر بیماری ها علائم مشترک دارد. برخی با ژن مرتبط برای ابتلا به لوپوس به دنیا می آیند و این بیماری ممکن است با عفونت ها، برخی داروها یا حتی اشعه ماوراء بنفش خورشید ایجاد شود.

علائم لوپوس ممکن است موقت یا دائمی، خفیف یا شدید باشد و به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شود. بسیاری از بیماران لوپوس زمانی که علائمشان برای مدتی تشدید می‌شود و قبل از مراجعه مجدد بهبود می‌یابد یا حتی کاملاً ناپدید می‌شوند، دوره‌ها یا علائم عود را تجربه می‌کنند.

هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد و درمان معمولاً با هدف کنترل یا مدیریت علائم است.

علاوه بر ریزش مو، علائم لوپوس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• خستگی
• درد مفاصل
• ضایعات پوستی
• درد قفسه سینه
• خشکی چشم
• سردرد

یکی از شایع ترین علائم لوپوس، جوش های پروانه ای شکل روی صورت است که گونه ها و پل بینی را می پوشاند.

هنگامی که یک بیمار لوپوس دچار ریزش مو می شود، می تواند ریزش موی او موقت یا دائمی باشد. اگر ریزش مو به دلیل مصرف برخی داروها باشد، معمولاً زمانی که دارو دیگر مصرف نشود، دوباره رشد مو آغاز می شود.

هنگامی که سیستم ایمنی به سلول های پوست و فولیکول های مو حمله می کند، اغلب می تواند منجر به نوع خاصی از اسکار به نام ضایعه دیسکوئید شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، می تواند فولیکول ها را مسدود کند، رشد مو را مهار کرده و باعث آتروفی بافت های اطراف می شود. این نوع ریزش مو معمولاً دائمی است و بیماران برای ترمیم موهای خود باید به دنبال درمان های دیگری باشند.

تکنیک‌های مختلف کاشت مو که می‌تواند به بیماران کمک کند تا اعتماد به نفس و سلامت عاطفی خود را بازگردانند. هر دو پیوند واحد فولیکولی (FUT) و استخراج واحد فولیکولی (FUE) را می توان با رویکرد منحصر به فرد در طراحی خط مو ترکیب کرد و به بیماران اجازه می دهد موهای زیبایی داشه باشند که می تواند ضایعات دیسکوئید را پنهان کند.

کم کاری تیروئید و ریزش مو

کم کاری تیروئید شرایطی است که زمانی رخ می دهد که غده تیروئید مقدار کافی از هورمون های مهمی را که بدن برای عملکرد صحیح به آن نیاز دارد تولید نمی کند. در نتیجه، بسیاری از بیماران علاوه بر سایر عوارض جانبی جدی، ریزش مو را نیز تجربه می کنند.

هورمون های تیروئید تولید انرژی و متابولیسم سلولی را تنظیم و حفظ می کنند. هر گونه نوسان در میزان موجود هورمون های تیروئید موجود در بدن می تواند انبوهی از اثرات نامطلوب داشته باشد.

یکی از عوارض عدم تعادل هورمون تیروئید ریزش مو است. فولیکول های مو مانند سایر سلول های بدن برای عملکرد صحیح به انرژی و متابولیسم وابسته هستند. علاوه بر این، رشد مو به پروتئین متابولیزه شده و سایر مواد مغذی نیاز دارد. بدون عملکرد مناسب تیروئید، آهن، روی و ویتامین های مهم مورد نیاز برای رشد مو ممکن است وجود نداشته باشد یا برای بدن شما کافی نباشد.

داروهای تیروئید و ریزش مو

متأسفانه برخی از داروهایی که معمولاً برای اختلالات تیروئید تجویز می شوند نیز می توانند به طور مستقیم یا غیر مستقیم در ریزش مو نقش داشته باشند. اکثر درمان ها برای هورمون درمانی هستند که سطح هورمون ها را در بدن تغییر می دهند. به همان دلایلی که کم کاری تیروئید می تواند باعث ریزش مو شود، برخی داروها نیز می توانند همین اثر را داشته باشند.

آلوپسی آندروژنتیک

آلوپسی آندروژنتیک نوعی ریزش مو است که توسط DHT (دی هیدروتستوسترون)، هورمونی که فولیکول های مو را کوچک می کند، ایجاد می شود.

این نوع ریزش مو، منجر به موهای کوتاه تر و ظریف تر می شود که در نهایت رشد آنها متوقف می شود. با این حال، فولیکول ها نمی میرند، به همین دلیل است که رشد مو در آینده اغلب با داروها و روش های پیشرفته تحریک می شود.

آلوپسی آندروژنتیک معمولاً بر مردان و زنان متفاوت تأثیر می گذارد و از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است.

ریزش مو با الگوی زنانه

الگوی ریزش مو در زنان به طور کلی منجر به نازک شدن منتشر در تمام نواحی پوست سر می شود. نازک شدن موها معمولاً از قسمت مرکزی شروع می شود و به تدریج گشاد می شود و موها را در سراسر تاج سر تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، برخی از زنان ممکن است ترکیبی از ریزش موی منتشر و متمایز را تجربه کنند.

طاسی الگوی مردانه

برای مردان، الگوی طاسی به طور معمول باعث ایجاد خط رویش مو و نازک شدن در تاج سر می شود. یک خط مو در حال عقب نشینی به آرامی شکل "M" را در حالی که در سرتاسر پوست سر به سمت عقب حرکت می کند، تشکیل می دهد.

همانطور که موهای طرفین سر می ریزند، اغلب منجر به طاسی به شکل U شکل می شود. در برخی موارد، ریزش موی مردانه ممکن است تا حد طاسی کامل پیش رود. آلوپسی آندروژنتیک در مردان بالای 50 سال شایع‌تر است، اما ممکن است در سنین نوجوانی نیز رخ دهد.

تغییرات هورمونی

نبود تعادل در سطح هورمون‌ها نیز گاهی یکی از چندین عامل ریزش مو به شمار می‌رود. سطح هورمون‌ها در خانم‌ها به دلایل مختلفی تغییر می‌کنند. همان گونه که تغییرات هورمون بارداری یا داشتن سابقه خانوادگی می‌تواند علت ریزش مو باشد. ضمن آنکه خوردن زیاد قرص‌های ضد بارداری هم می‌تواند احتمال ریزش مو را بیشتر کند. همان گونه که تغییر تعادل هورمونی که در یائسگی اتفاق می‌افتد هم ممکن است نتیجه مشابهی به دنبال داشته باشد.

در واقع بر اثر تغییرات هورمونی گیرنده‌های آندروژن (هورمون مردانه) در پوست سر فعال می‌شود. فولیکول‌های مو کوچک می‌شوند و فرد موهای بیشتری از دست می‌دهد.

کم خونی ناشی از فقر آهن

یکی از مشکلات شایع زنان کم خونی است؛ مشکلی که می‌تواند علت ریزش موی سر آن‌ها نیز باشد. در واقع فقر آهن یکی از شایع‌ترین نوع کم خونی به شمار می‌رود. هنگامی که بدن آهن دریافت نکند، اکسیژن رسانی و خون رسانی به پوست سر هم محدود و رشد موها نیز دچار اختلا ل ضعف در آن‌ها ریزش را به همراه دارد.

کم کاری تیروئید هم که یکی دیگر از علل شایع ریزش مو به شمار می‌رود که البته با درمان بیماری این مشکل نیز حل خواهد شد.

کم آبی و بالا رفتن سن

نقش حیاتی آب در بدن، غیرقابل انکار است. کمبود آب در بدن به خون رسانی و سلامت پوست و مو آسیب می‌زند. ضمن اینکه بالا رفتن سن نیز می‌تواند عاملی برای ریزش مو به حساب بیاید؛ یعنی همان گونه که عملکردهای دیگر بدن نیز با افزایش سن تحلیل می‌روند رشد مو نیز به همین صورت خواهد بود که البته این موضوع برای همه افراد در سن خاصی عمومیت ندارد.

علل الگوی ریزش مو

سه عامل اصلی وجود دارد که می تواند در احتمال ریزش موی الگوی بیمار نقش داشته باشد:

• آندروژن ها (هورمون های جنسی مردانه)
• ژنتیک
• بالا رفتن سن

این علل اغلب می توانند به هم مرتبط باشند. به طور معمول، با افزایش سن، سطح آندروژن های ما تغییر می کند. در زنان، این اتفاق اغلب در دوران یائسگی اتفاق می افتد. هنگامی که استروژن کاهش می یابد ، ممکن است نازک شدن موها افزایش یابد. با این حال، برخی از بیماران از نظر ژنتیکی مستعد آلوپسی آندروژنتیک هستند.

بررسی علت ریزش مو

برای انتخاب درمان مناسب ابتدا باید علت ریزش مو شناسایی شود. ریزش موی روزانه را زمانی باید جدی گرفت که هنگام شانه کردن مو موهای زیادی از دست برود و در واقع بیش از مقدار طبیعی باشد. مدت زمان ریزش مو و سرعت پیشرفت آن نیز موضوع مهم دیگری است که باید بررسی شود.

پوست سر و هر ناحیه دیگری که دچار ریزش مو شده باید بررسی و همچنین سلامت موها نیز باید آزمایش شود.

اگر به نظر برسد علت ریزش مو بیماری، کمبود ویتامین، نامتعادل شدن هورمون‌ها یا عفونت باشد، ممکن است نیاز به آزمایش خون یا بیوپسی پوست سر باشد.

این آزمایش‌ها باید توسط متخصص بررسی و علت ریزش مو تشخیص داد شود. گاهی اوقات چند عامل در این موضوع دخیل هستند. ضمن اینکه وراثت نیز عامل مهم دیگری است که نباید نادیده گرفته شود. بنابراین گاهی علت واقعی ریزش مو به راحتی قابل تشخیص نیست.

ساختار مو

مو چرخه زندگی برنامه ریزی شده‌ای دارد؛ مراحل رشد، استراحت و ریزش. بنابراین شرایط جسمانی مختلف می‌تواند به چرخه رشد طبیعی آن آسیب بزند. حوادث تلخ و شوک‌های عصبی ناگهانی نیز یکی از دلایل بارز ریزش مو است که معمولاً سه تا شش ماه پس از تروما اتفاق می‌افتد.

با توجه به علت ریزش مو باید اقدامات لازم را برای برطرف شدن آن انجام داد. مثلاً ریزش مو در دوران بارداری و شیر دهی طبیعی است و با پایان آن به تدریج بهبود می‌یابد.

تغذیه مناسب

یکی از بهترین راهکارها هنگام ریزش مو داشتن رژیم غذایی سالم و مناسب است. ضمن آنکه مصرف بیش از حد مکمل‌ها یا داروهای حاوی ویتامین نیز A می‌تواند علت ریزش مو باشد. البته قطع یکباره مصرف این ویتامین یا کم کردن بیش از حد آن هم آسیب‌های متعددی را برای بدن به همراه خواهد داشت.

کمبود پروتئین در رژیم غذایی هم عامل مهم دیگری برای ریزش مو به حساب می‌آید. کسانی که به خاطر رژیم‌های غذایی مختلف و حذف یکباره پروتئین دچار ریزش مو می‌شوند، در واقع چرخه رشد طبیعی مو را دچار اختلال می‌کنند.

البته بدن با خوردن گوشت و تخم مرغ مقدار زیادی پروتئین دریافت می‌کند. اما می‌توان پروتئین را از مجموعه غذاهای دیگری مانند بعضی حبوبات هم دریافت کرد.

کمبود ویتامین B هم نیز از جمله علل ریزش مو به حساب می‌آید که رفع آن می‌تواند به حل مشکل ریزش مو هم کمک کند.

دوری از تنش و استرس

هنگامی که بدن تحت استرس زیاد قرار می‌گیرد ممکن است فاز رشد مو متوقف شود. بنابراین فولیکول‌های مو وارد فاز استراحت می‌شوند. استراحت طولانی نیز می‌تواند از رشد مو جلوگیری کند و این نشان می‌دهد که ممکن است افراد چند ماه پس از تجربه‌ای پرتنش، دچار ریزش شدید مو شوند. اما معمولاً با پایان استرس چرخه رشد مو دوباره از سر گرفته و ریزش مو نیز متوقف می‌شود.

درمان ریزش مو

داروهای مختلفی برای درمان انواع ریزش مو تجویز می‌شوند. اما مهم‌ترین کار مشاوره با متخصص پوست و مو است. یعنی پزشک با کنترل دقیق بیماری می‌تواند ریزش را کنترل کند.

درمان‌های دارویی در صورتی که در اوایل شروع ریزش موتجویز شوند در اغلب موارد به خوبی می‌توانند ریزش مورا کنترل کنند. بنابراین نداشتن استرس و داشتن آرامش موضوع مهمی است که حتماً باید مد نظر قرار گیرد. اطمینان از بهبود روند درمان، کمک موثری به نتیجه بخش بودن آن خواهد کرد.