به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایندیپندنت فارسی، منیزیم ماده‌ای ضروری در بدن برای تولید انرژی است. این ماده در غذاهای روزمره مانند اسفناج، بادام، و شیر سویا یافت می‌شود.
به گزارش نیویورک پست، این ماده معدنی اخیرا به‌دلیل گزارش‌ها و تبلیغاتی درباره تاثیر در درمان کلی اضطراب محبوبیت گسترده‌ای پیدا کرده است.
این محبوبیت چندی پیش و در شبکه اجتماعی تیک‌تاک رونق گرفت و گاردین درباره آن گزارش داد.. به‌رغم این شور و شوق در رسانه‌های اجتماعی، علم درباره آن چه می‌گوید؟
به‌طور خلاصه، توجه به دو نکته مهم است. یکی اینکه به نظر می‌رسد منیزیم اثر آرام‌بخش کلی دارد. و دوم اینکه بیشتر آمریکایی‌ها در رژیم غذایی روزانه‌شان به اندازه کافی منیزیم دریافت نمی‌کنند. شاید به همین دلیل است که آنهایی که میزان زیادی از این ماده مغذی دریافت می‌کنند کمتر احساس عصبانیت می‌کنند.
لوئیس دای، استاد دانشکده علوم غذایی و تغذیه در دانشگاه لیدز در بریتانیا، به نشریه گاردین می‌گوید: «تقریبا ۵۰ درصد آمریکایی‌ها کمتر از میزان توصیه شده روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم منیزیم مصرف می‌کنند. مصرف منیزیم در ۴ نفر از هر ۸ نفر مبتلا به اضطراب مفید بوده است.»
آنچه محققان از این پژوهش دریافته‌اند این است: منیزیم این توانایی را دارد که با کاهش اثر گلوتامات هیجان‌ساز excitement-making glutamate، استرس را در بدن مهار کند.
کیتی هولتون، متخصص علوم اعصاب در حوزه تغذیه، می‌گوید: «ما از نحوه عملکرد منیزیم در بدن چیزهای زیادی می‌دانیم. اما چیزهایی هم هست که درباره آنها نمی‌دانیم؛ مواردی مانند میزان واقعی نیاز بدن به منیزیم و نحوه تداخل آن با داروها و همچنین اثر آرام‌بخش این ماده در کسانی که منیزیم به بدن نمی‌رسانند و آنها که روزانه منیزیم مصرف می‌کنند.»
بر همین مبنا، کارشناسان توصیه می‌کنند که افزایش میزان منیزیم در بدن را از میز غذا آغاز کنیم. دانه‌های کدو تنبل و چیا و همچنین بادام و بادام هندی سرشار از منیزیم‌اند. اسفناج و ماهی قزل‌آلا، شیر سویا، و موز را نیز می‌توان به این فهرست اضافه کرد.
از دیگر خوردنی‌هایی که نیاز بدن به منیزیم را برآورده می‌کنند مکمل‌ها هستند که با مشورت کارشناسان می‌توان مناسبت‌ترین آنها را انتخاب کرد.
البته، محققان تاکید می‌کنند که منیزیم را نباید «ماده‌ای معجزه‌آسا» دانست که قادر به حل هر مشکلی است، زیرا در موارد جدی اضطراب و مشکلات حوزه سلامت روان، حتما باید به متخصص روان‌شناس یا روان‌کاو مراجعه کرد.
نظر شما