اسماعیل شریعتی، فعال صنفی حوزه پرستاری طی یادداشتی به سلامت نیوز نوشت: اخیراً، انتصاب «مشاور جدید» توسط معاون پرستاری وزارت بهداشت ، آن‌هم در شرایطی که جایگاه ایشان هنوز به‌صورت رسمی تثبیت یا تمدید نشده، این گمانه را تقویت کرده است که تصمیم وزارت بهداشت ، ابقای معاون فعلی پرستاری است.
این اقدام، در افکار عمومی جامعه پرستاری، به‌ویژه در میان فعالان صنفی، به‌عنوان نشانه‌ای از تثبیت موقعیت مدیریتی ایشان تلقی شده و واکنش‌هایی را در پی داشته است.
با گذشت بیش از ۸ ماه از آغاز به کار وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، جناب آقای دکتر ظفرقندی، تمامی معاونت‌های اصلی این وزارتخانه دستخوش تغییر و تحول شده‌اند؛ اما تنها معاونتی که همچنان بلاتکلیف باقی مانده، معاونت پرستاری است.
در شرایطی که انتظار می‌رفت وزارت بهداشت با نگاهی نو و رویکردی تحول‌گرایانه، در مسیر اصلاح ساختارهای ناکارآمد گام بردارد، جامعه پرستاری کشور اکنون با پرسشی مهم مواجه است که چرا در میان تمام تغییرات مدیریتی، تنها معاونت پرستاری بدون تغییر مانده است؟
این موضوع در حالی رخ می‌دهد که معاونت پرستاری در سال گذشته با بحران مدیریتی عمیقی مواجه بوده است؛ بحرانی که منجر به شکل‌گیری موجی از نارضایتی‌ها و اعتراضات گسترده در میان پرستاران سراسر کشور شده است؛ اعتراضاتی که بسیاری آن را بی‌سابقه در تاریخ پرستاری ایران می‌دانند.
نارضایتی از عملکرد این معاونت، به‌ویژه در حوزه‌های رسیدگی به حقوق، امنیت شغلی، شرایط کاری و فقدان پاسخگویی مدیریتی، از جمله مطالبات جدی پرستاران بوده که متأسفانه تاکنون پاسخی مناسب به آن داده نشده است.
در چنین فضایی، جامعه پرستاری کشور از وزیر محترم بهداشت انتظار داشت که با توجه به وعده‌های صریح خود مبنی بر "اولویت دادن به حل مشکلات پرستاران"، در همان ماه‌های ابتدایی وزارت، تکلیف معاونت پرستاری را روشن سازد و با انتخاب مدیری تحول‌گرا و صاحب‌فکر، امیدی تازه در دل این قشر زحمت‌کش ایجاد کند.
از سوی دیگر، اظهارات اخیر معاون پرستاری در یکی از جلسات رسمی، مبنی بر پیشنهاد تشکیل «معاونت سلامت» و ادغام چند معاونت از جمله معاونت پرستاری، با واکنش شدید جامعه پرستاری و فعالان صنفی مواجه شد؛ چراکه معاونت پرستاری خط قرمز جامعه پرستاری محسوب می‌شود و چنین سخنانی، آن‌هم از سوی خود معاون پرستاری، بسیار تأمل‌برانگیز تلقی شده است.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که جایگاه مدیریتی ایشان هنوز رسماً تثبیت نشده و نشان می‌دهد تحرکاتی برای تثبیت موقعیت و ایفای نقش در ساختار جدید در حال وقوع است.
با کنار هم قرار دادن قطعات این پازل یعنی ، عدم تغییر معاونت پرستاری در ۸ ماه گذشته، انتصاب مشاور جدید توسط شخص معاون و طرح ایجاد معاونت سلامت ، این تصور در جامعه پرستاری شکل گرفته است که اراده‌ای پشت پرده برای ابقای وضعیت موجود وجود دارد؛ وضعیتی که بسیاری از پرستاران کشور آن را خسته‌کننده، ناکارآمد و نیازمند تحول اساسی می‌دانند.
اکنون که جامعه پرستاری ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند نفس تازه، رویکردی نو و مدیریتی شایسته و دغدغه‌مند است، از وزیر محترم بهداشت انتظار می‌رود با اقدامی قاطع و شفاف، به این بلاتکلیفی پایان دهد و با معرفی فردی توانمند و دارای سرمایه اجتماعی در میان پرستاران، مسیر جدیدی برای ارتقاء جایگاه پرستاری در نظام سلامت کشور ترسیم کند.
معاونت پرستاری، با عملکرد سال‌های اخیر خود، آزمون را پشت سر گذاشته است؛ اکنون زمان آن فرارسیده که با بهره‌گیری از توان نخبگان این حوزه، تحولی جدی و بنیادی در این معاونت شکل گیرد؛ تحولی که در نهایت به ارتقاء کیفیت خدمات سلامت در کشور منجر خواهد شد.
نظر شما