به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرآنلاین،در شرایطی که درمان قطعی برای بیماری کبد چرب غیرالکلی هنوز شناخته نشده، متخصصان بر نقش کلیدی تغییر سبک زندگی، به‌ویژه اصلاح رژیم غذایی، تأکید دارند. یکی از رژیم‌های غذایی که در سال‌های اخیر توجه زیادی به آن جلب شده، رژیم گیاهخواری است. اما آیا این رویکرد تغذیه‌ای واقعاً می‌تواند به بهبود وضعیت کبد کمک کند؟

دکتر فرزاد روشن‌ضمیر، متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی، توضیح می‌دهد: کبد چرب یک بیماری متابولیک مزمن است که با تجمع چربی در سلول‌های کبدی (بدون مصرف الکل) شناخته می‌شود و معمولاً با چاقی، دیابت نوع ۲ و مقاومت به انسولین همراه است. در این میان، رژیم گیاهخواری به دلیل تأثیرات ضدالتهابی و تنظیم‌کنندگی متابولیسم، به‌عنوان گزینه‌ای مفید مطرح شده است.

مزایای رژیم گیاهخواری برای کبد چرب

تحقیقات نشان داده‌اند افراد گیاهخوار معمولاً از وزن، شاخص توده بدنی (BMI) و درصد چربی بدن کمتری نسبت به سایرین برخوردارند؛ فاکتورهایی که مستقیماً بر کاهش چربی کبدی مؤثرند.

این رژیم سرشار از فیبر، ویتامین‌ها، پلی‌فنول‌ها و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی است. فیبرها با کاهش جذب چربی و بهبود حساسیت به انسولین، سطح چربی در کبد را کاهش می‌دهند و آنتی‌اکسیدان‌ها به کاهش التهاب مزمن کمک می‌کنند.

از دیگر مزایای این رژیم، تأثیر مثبت بر میکروبیوم روده است. افزایش مصرف فیبر منجر به تنوع بیشتر فلور میکروبی روده می‌شود که این خود نقش حمایتی برای سلامت کبد دارد.

همچنین رژیم‌های گیاهخواری به کاهش سطح کلسترول بد (LDL)، تری‌گلیسیرید و فشار خون سیستولیک کمک می‌کنند؛ فاکتورهایی که در کنترل هم‌زمان بیماری‌های قلبی و کبد چرب بسیار حیاتی‌اند.

اما مراقب باشید؛ رژیم گیاهخواری همیشه بی‌خطر نیست

در کنار مزایای یاد شده، رژیم‌های گیاهخواری می‌توانند چالش‌هایی جدی برای بیماران مبتلا به کبد چرب ایجاد کنند، به‌ویژه اگر به شکل نادرست اجرا شوند.

یکی از نگرانی‌های اصلی، کمبود ریزمغذی‌هایی مانند ویتامین B12، آهن، روی، کلسیم و امگا ۳ در رژیم‌های گیاهی است. این کمبودها در بلندمدت می‌توانند منجر به خستگی مزمن، کم‌خونی، ضعف ایمنی و حتی آسیب به بافت کبد شوند.

اگر این رژیم بر پایه غذاهای فرآوری‌شده مانند فست‌فودهای گیاهی، گوشت‌های گیاهی پرچرب یا تنقلات قندی باشد، ممکن است نه‌تنها بهبودی حاصل نشود، بلکه با افزایش مصرف قند و چربی‌های ناسالم، وضعیت بیماری بدتر شود.

همچنین رژیم گیاهخواری ممکن است فاقد پروتئین کامل باشد. اگر منابع پروتئینی محدود به حبوبات باشند و تنوع کافی نداشته باشند، دریافت آمینواسیدهای ضروری کاهش می‌یابد؛ این مسئله در افراد مبتلا به کبد چرب که نیاز به محافظت از توده عضلانی دارند، می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

اگرچه رژیم گیاهخواری می‌تواند ابزار مؤثری برای کاهش وزن، کنترل التهاب و بهبود عملکرد متابولیک باشد، اما برای بهره‌برداری از تمام مزایای آن، طراحی رژیم باید زیر نظر متخصص تغذیه و با تأمین ریزمغذی‌های حیاتی انجام شود.

دکتر روشن‌ضمیر تأکید می‌کند: «در صورت اجرای علمی و متعادل، رژیم گیاهخواری می‌تواند روند پیشرفت کبد چرب را کند کرده یا متوقف کند؛ به شرطی که مصرف چربی‌های ناسالم و قندهای ساده کنترل شود و کمبودهای تغذیه‌ای نیز با منابع غذایی مناسب یا مکمل‌ها جبران گردد.»