به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،یک مطالعه جدید از پژوهشگران دانشگاه کالج لندن (UCL) نشان می‌دهد که تشخیص زوال عقل معمولاً با تأخیری چشمگیر همراه است؛ به‌طور میانگین ۳.۵ سال پس از آغاز علائم اولیه، افراد به تشخیص نهایی می‌رسند. در مواردی که فرد به زوال عقل زودرس مبتلا باشد، این فاصله به ۴.۱ سال نیز افزایش می‌یابد.
این تحقیق که نتایج آن در مجله بین‌المللی روانپزشکی سالمندان منتشر شده، اولین فراتحلیل جهانی در زمینه زمان تشخیص زوال عقل به شمار می‌رود. پژوهشگران با تحلیل داده‌های ۱۳ مطالعه انجام‌شده در اروپا، ایالات متحده، استرالیا و چین، اطلاعات مربوط به بیش از ۳۰ هزار نفر را بررسی کرده‌اند.
داده‌ها نشان می‌دهد که فاصله بین شروع علائم (مانند فراموشی یا تغییرات رفتاری) تا تشخیص رسمی بیماری، اغلب چند سال طول می‌کشد. علائمی که معمولاً توسط خود بیمار یا اطرافیان گزارش می‌شود، در بسیاری از موارد در مراحل ابتدایی جدی گرفته نمی‌شود یا با مشکلات دیگر اشتباه گرفته می‌شود.
دکتر واسیلیکی اورگتا، از بخش روانپزشکی UCL و نویسنده اصلی این مقاله، می‌گوید:
«تشخیص زودهنگام زوال عقل یکی از چالش‌های مهم نظام‌های بهداشتی در سراسر دنیاست. این تأخیر می‌تواند ناشی از ترکیبی از عوامل مانند عدم آگاهی، ترس از تشخیص، کمبود دسترسی به خدمات تخصصی، و نبود مسیرهای مشخص غربالگری باشد.»
پژوهشگران همچنین هشدار داده‌اند که برخی گروه‌ها با تأخیرهای بیشتر در تشخیص مواجه هستند. برای مثال، افراد با سن پایین‌تر یا کسانی که به نوع پیشانی-گیجگاهی زوال عقل مبتلا می‌شوند، معمولاً دیرتر به تشخیص می‌رسند. حتی در یک مطالعه، بیماران سیاه‌پوست نسبت به سایر گروه‌ها تأخیر بیشتری در دریافت تشخیص داشته‌اند.
به گفته دکتر اورگتا، اگر تشخیص زودتر انجام شود، امکان بهره‌مندی بیمار از درمان‌های حمایتی، برنامه‌ریزی برای آینده، و بهبود کیفیت زندگی در مراحل اولیه بیماری بیشتر می‌شود.
او تأکید کرد: «ما به چارچوبی مشخص و جامع برای زمان‌بندی تشخیص نیاز داریم؛ چارچوبی که با همکاری خود بیماران، خانواده‌ها و متخصصان طراحی شود تا افراد در سریع‌ترین زمان ممکن به خدمات لازم دسترسی پیدا کنند.»
نظر شما