به گزارش سلامت نیوز به نقل از verywellhealth، بعضی از بیماری‌ها با ایجاد اختلال در جذب یا دفع مایعات، می‌توانند بدن را در معرض «کم‌آبی» (دهیدراته شدن) قرار دهند — شرایطی که بر کارکرد اندام‌هایی مانند قلب و کلیه‌ها تأثیر منفی می‌گذارد. دیابت، بیماری شوگرن و اختلالات گوارشی مانند سلیاک از جمله این بیماری‌ها هستند.

۱. بیماری سلیاک

یک بیماری خودایمنی است که باعث تخریب پرزهای روده باریک در اثر مصرف گلوتن می‌شود. اسهال ناشی از سوءجذب در سلیاک می‌تواند منجر به کم‌آبی، کاهش وزن و در موارد نادر، بحران سلیاک شود.

علائم: درد شکم، نفخ، اسهال مزمن، یبوست، تهوع، مدفوع چرب و بدبو

2. بیماری شوگرن

یک بیماری خودایمنی مزمن که غدد تولیدکننده بزاق و رطوبت را هدف قرار می‌دهد. خشکی شدید دهان و چشم‌ها و کاهش رطوبت بدن باعث دهیدراته شدن می‌شود.

دیگر علائم: خستگی، درد مفاصل و عضلات، خشکی پوست، سرفه و تنفس سخت

3. کولیت اولسراتیو

نوعی بیماری التهابی روده است که منجر به زخم و التهاب در کولون و راست‌روده می‌شود. اسهال آبکی مکرر باعث از دست رفتن آب و الکترولیت‌ها می‌شود.

4. فیبروز کیستیک

جهش ژنی که باعث از دست رفتن بیش از حد نمک در عرق می‌شود. در هوای گرم یا هنگام فعالیت بدنی، این افراد بیشتر در معرض کم‌آبی قرار دارند.

5. بیماری کرون

نوعی دیگر از بیماری‌های التهابی روده. اسهال و استفراغ ناشی از کرون می‌تواند به سرعت باعث کم‌آبی شدید شود.

6. دیابت

در دیابت، افزایش قند خون باعث افزایش ادرار و در نتیجه از دست رفتن زیاد مایعات می‌شود.

علائم همراه: تشنگی شدید، خستگی، تاری دید، ادرار مکرر، عفونت‌های مکرر

7. سندرم POTS

اختلال گردش خون که با افت فشار و افزایش ضربان قلب پس از ایستادن همراه است. مشکل در حفظ مایعات در بدن باعث دهیدراته شدن بیماران می‌شود.

8. سرطان

بویژه سرطان‌های دستگاه گوارش که می‌توانند با تهوع، استفراغ، اسهال یا مشکل در بلع همراه باشند و بدن را دچار کم‌آبی کنند.

9. بیماری آدیسون

در این بیماری نادر غدد فوق‌کلیوی، هورمون‌های کورتیزول و آلدوسترون را به‌قدر کافی تولید نمی‌کنند، و این مسئله باعث عدم تعادل آب و نمک و در نتیجه کم‌آبی بدن می‌شود.

10. گاستروانتریت (التهاب معده و روده)

که اغلب با عنوان «ویروس معده» شناخته می‌شود و علت آن ویروس‌ها یا مسمومیت غذایی است. اسهال و استفراغ مکرر باعث از دست دادن سریع مایعات و الکترولیت‌ها می‌شود.

11. پرکاری تیروئید

افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئیدی می‌تواند باعث افزایش تعریق، اسهال و دمای بدن شده و در نهایت منجر به کم‌آبی شود.

12. سپسیس (عفونت خونی)

یک وضعیت تهدیدکننده زندگی که مایعات بدن را به سرعت کاهش می‌دهد — چه از طریق تب و تعریق و چه از طریق نشت مایعات به بیرون از رگ‌ها. در این شرایط بدن نیاز فوری به احیای مایعات (معمولاً از طریق سرم) دارد.

درمان کم‌آبی: چه زمانی سرم نیاز دارید؟

در کم‌آبی خفیف، نوشیدن آب و محلول‌های حاوی الکترولیت کفایت می‌کند. اما در موارد شدید (به‌ویژه در سالمندان یا بیماران مزمن) مایع‌درمانی وریدی (IV) زیر نظر پزشک لازم است و می‌تواند سریع‌تر آب، مواد معدنی و داروهای مورد نیاز بدن را جبران کند.

علائم عمومی کم‌آبی بدن

• ادرار تیره‌رنگ

• تشنگی شدید

• خشکی دهان و پوست

• خستگی و سرگیجه

• کاهش حجم یا افزایش دفعات ادرار

• احساس گرمای بیش‌ازحد یا تعریق زیاد

اگر علائم کم‌آبی را تجربه می‌کنید (به‌خصوص در زمان بیماری) حتماً با پزشک مشورت کنید تا از عوارض جدی آن جلوگیری شود.