به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، اضطراب جدایی از والدین یکی از واکنش‌های طبیعی کودکان خردسال، به‌ویژه در شروع سال تحصیلی و ورود به مدرسه است. این احساس وابستگی نشان‌دهنده دلبستگی عمیق کودک به والدین است و معمولاً طی هفته‌های اول تا یک ماه به مرور فروکش می‌کند. با این حال، در مواردی که اضطراب کودک شدید شده و با علائمی مثل دل‌درد، سردرد، تهوع صبحگاهی یا کابوس شبانه همراه باشد و روی عملکرد تحصیلی و اجتماعی تأثیر منفی بگذارد، مشورت با روان‌شناس یا روان‌پزشک کودک ضروری است.

نقش والدین در مدیریت اضطراب جدایی بسیار کلیدی است. کودکان نسبت به اضطراب والدین حساس‌اند و نگرانی والدین می‌تواند به آن‌ها منتقل شود، پس اولین گام کنترل اضطراب خود والدین است. خداحافظی هنگام ترک کودک باید کوتاه، گرم و با اطمینان باشد. رفتن بی‌سر و صدا یا طولانی کردن زمان خداحافظی ممکن است اضطراب کودک را افزایش دهد.

پیشنهاد می‌شود خانواده‌ها یک رفتار خداحافظی ثابت و دلگرم‌کننده مانند یک بوسه خاص یا جمله‌ای امیدوارکننده را انتخاب کنند تا کودک احساس کند جدایی موقت است و والدین حتماً بازخواهند گشت. همچنین گذاشتن یک شیء یادآور خانه در کیف کودک می‌تواند حس آرامش بیشتری به او بدهد.

اعتمادسازی نسبت به معلم و محیط مدرسه نیز تأثیر قابل‌توجهی در کاهش ترس کودک دارد. باید به کودک القا کرد که معلم مانند یک مراقب دوم او را حمایت خواهد کرد.

در نهایت، پرهیز از رفتارهای منفی مانند تهدید، تنبیه یا مسخره کردن کودک به دلیل ترس از مدرسه بسیار مهم است، زیرا این رفتارها اضطراب کودک را تشدید می‌کنند. پذیرش احساسات کودک، همدلی با او و حمایت مداوم، بهترین راهکار برای عبور سالم و آرام از این مرحله حساس رشد است.

این توصیه‌ها برگرفته از نظر یک روان‌پزشک و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز است.