به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران، چند روزی است در فضای مجازی از پشه آئدس و تب دِنگی می‌گویند و اینکه شیوع زیادی پیدا کرده و حتی چند مورد فوتی هم داشته است. اما در واقع تاکنون هیچ فوتی‌ای از بیماری تب دنگی در کشور ثبت نشده است. بنا براعلام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، از ابتدای سال تاکنون 448 نفر از مردم در کشور به بیماری تب دنگی مبتلا شده‌اند و امسال نسبت به سال گذشته، پشه آئدس در شهرهای بیشتری از استان مازندران صید شده است.
تب دنگی یا تب استخوان‌شکن از جمله بیماری‌های ویروسی است که از طریق حشره آئدس قابل انتقال است و عمدتاً مربوط به مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری دنیاست. به گفته متخصصان، 80 درصد مبتلایان به تب دنگی در اولین‌بار ابتلا هیچ علائمی ندارند و کسانی هم که علائم بیماری در آنها بروز می‌کند، اغلب خفیف تا متوسط است یا تب دارند. به طور میانگین، 5 درصد بیماران، یعنی یک نفر از 20 نفر بیمار به نوع شدید بیماری تب دنگی مبتلا میشود.
دکتر قباد مرادی، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه از ابتدای سال 1404 تاکنون در مجموع 448 بیمار مبتلا به تب دنگی در کشور شناسایی شده‌اند، می‌گوید:«از سال 1395 وجود پشه آئدس در کشور قابل انتظار بود و به تدریج در سالهای بعد در ایران شناسایی و صید شد. در جنوب کشور استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان و بوشهر با این پشه درگیر هستند و در شهرهای شمالی ابتدا از بعضی از شهرهای شمالی و غربی گیلان شروع شد و به تدریج به شهرهای غربی استان مازندران رسید. این پشه تقریباً در بسیاری از شهرهای گفته شده مستقر شده و در مکانهای زیادی وجود دارد، اما بیشتر در شهرهایی که کنار دریا یا دریاچه هستند، لانه‌گزینی کرده است. طبق گزارش‌های به دست آمده، پشه آئدس امسال نسبت به سال گذشته در شهرهای بیشتری از استان مازندران صید شده است.»
تب دنگی چه نشانه‌هایی دارد؟
مشخصه بیماری تب دنگی بروز تب در چند روز متوالی است که با نشانههای دیگری مانند تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، سردرد، درد عضله و استخوان و درد مفصلی، درد پشت چشم‌ها و تورم غدد لنفاوی همراه است.
دکتر مرادی در پاسخ به این سؤال که صید پشه در یک استان یا شهر نشان‌دهنده وجود بیماری تب دنگی است، توضیح می‌دهد:«پشه آئدس عامل بیماری تب دنگی است. جایی که انتقال محلی وجود دارد، یعنی علاوه بر پشه، ویروس عامل بیماری تب دنگی نیز داریم. مثلاً در چابهار انتقال محلی داریم، یعنی پشه، آلوده به بیماری است. اخیراً هم انتقال محلی در بندرعباس دیده شده است. هر جا عامل بیماری در پشه وجود داشته باشد، تب دنگی می‌تواند بومی شده و گسترش پیدا کند.»
ثبت 30 مورد انتقال محلی در بندرعباس
دکتر مرادی با اشاره به اینکه در گذشته از امارات، بعضی از کشورهای آفریقایی، پاکستان و افغانستان بیماری به کشور منتقل شده است، می‌گوید:«از تعداد کل مبتلایان امسال، 21 مورد از کشورهای پاکستان و افغانستان به ایران وارد شده‌اند، مابقی هم از طریق انتقال محلی است. به غیر از 30 مورد انتقال محلی از بندرعباس، مابقی موارد انتقال محلی در چابهار بوده است. خوشبختانه با توجه به اقدامات درمانی مؤثر، تاکنون هیچ فوتی‌ای در کشور از بیماری تب دنگی ثبت نشده است.»
رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت در مورد رصد بیماری تب دنگی و پشه آئدس از طرف وزارت بهداشت از سالهای ابتدایی دهه نود شمسی تاکنون می‌گوید:«بیش از 145 کشور دنیا با پشه آئدس و بیماری منتقله از آن دست و پنجه نرم می‌کنند و گسترش آن در دنیا و به تبع آن در ایران به راحتی قابل کنترل نیست.
کشورهای استوایی که اقلیم مناسبی برای تخم‌ریزی پشه آئدس دارند، اکنون این پشه برایشان به معضل تبدیل شده است. کشورهایی مثل برزیل، آسیای جنوب شرقی، مالزی، سنگاپور و تایلند سال‌هاست که با بیماری تب دنگی درگیر هستند. بیش از چند سال است که این نوع پشه در کشور ما هم صید شده است، همان طور که میبینید، انتقال محلی زیاد نبوده که نشان می‌دهد اقدامات انجام شده در ایران اثربخش بوده است. هر جا بهسازی محیط خوب انجام شود و سیستم دفع فاضلاب و پسماند مطلوبی وجود داشته باشد، حتی اگر پشه، ناقل بیماری تب دنگی هم باشد، امکان انتقال و گسترش آن کمتر میشود. این پشه در بعضی از کشورهای توسعه‌یافته هم مستقر شده و موارد بیماری نیز گزارش شده، اما طغیانهای شدیدی از آن وجود نداشته که به دلیل استانداردهای بالای محیط زندگی و بهسازی محیط است. هر چند این بیماری در ایران تاکنون گسترش زیادی نداشته است، اما اگر پاکسازی و بهسازی مناسب و وضعیت بهداشتی مطلوب در محیط وجود نداشته باشد، نمیتوان انتظار داشت بیماری گسترش پیدا نکند.»
ابلاغ شیوه‌نامه در دولت چهاردهم برای کنترل پشه آئدس
سال 1403 بالغ بر 1126 مورد تب دنگی در کشور تشخیص داده شد که تعداد 922 مورد آن در داخل کشور رخ داد و انتقال محلی محسوب می‌شد و مابقی افراد خارج از ایران مبتلا شده بودند. دکتر مرادی می‌گوید:«از زمان طغیان پشه و بیماری تب دنگی در دنیا، وزارت بهداشت هم این بیماری و پشه خاص را دنبال می‌کند و برای کنترل آن پروتکلهای متعددی نوشته و برنامههای بسیاری را به اجرا گذاشته است.
وزارت بهداشت تلاش کرده با راه‌اندازی سیستم مراقبتی، اگر پشه وارد کشور شد، مناطق آلوده به پشه شناسایی شود. به محض صید شدن پشه، نظام مراقبت حشره‌شناسی و انسانی وجود دارد تا دریابیم بیماری تب دنگی در بدن پشه‌های صید شده یا بیماران تب‌دار وجود دارد یا نه. چون مدت زیادی نیست که این بیماری در کشور ما دیده شده است، بنابراین نظام سلامت در سالهای اخیر تلاش کرده پزشکان، کادر درمانی بهداشتی و کارشناسان را با بیماری، علائم و ابعاد مختلفش آشنا کند. هر جا پشه استقرار پیدا کرده، سعی شده در بالاترین سطح سیاسی و اجرایی منطقه موضوع مورد بررسی قرار گیرد. در سال جاری، این موضوع در بالاترین سطح استانهایی که پشه در آنها صید شده است، یعنی استانداران و فرمانداران مطرح شد و آنها در جریان شرایط قرار گرفتند و در همه موارد با حضور استانداران و مدیران کل استانها، این موارد بررسی شده است.»
پشه آئدس تاکنون به تهران نرسیده است. دکتر مرادی با تأیید این موضوع می‌گوید:«در مناطقی که انتقال محلی بیماری تب دنگی را داشتیم سعی کردهایم در بالاترین سطح ممکن اهمیت مداخلاتی مثل بهسازی محیط را به دستگاه‌های مسئول منتقل کنیم و اقدامات زیادی نیز توسط این دستگاه‌ها انجام شده است. بعد از استقرار دولت چهاردهم، موضوع پشه آئدس در هیأت دولت مطرح شد و شیوهنامهای را به استانداریها برای کنترل این پشه ابلاغ کردند. بنابراین بالاترین تعهد سیاسی و ملی برای کنترل این بیماری در کشور وجود دارد. هر چند سال گذشته در تهران هم بیماری تب دنگی گزارش شد، اما مورد بیماری وارداتی بود.»
برای پیشگیری و کنترل چکار کنیم؟
پیشگیری و کنترل بیماری تب دنگی بستگی به اقدامات مؤثر در زمینه کنترل پشه آئدس دارد. مشارکت اجتماعی همه سازمان‌ها مانند شهرداری‌ها، محیط‌زیست، آب و فاضلاب و سایر ارگان‌های ذیربط می‌تواند این تلاش‌های کنترلی را بهبود دهد. متخصصان می‌گویند:«نامساعد کردن محیط برای تکثیر و تخم‌گذاری پشه و حذف پشه بالغ با هدف به حداقل رساندن تکثیر پشه و تماس آن با انسان، از راهکارهای مهم پیشگیری و کنترل این بیماری است.»
پشه آئدس می‌تواند در هر ظرف یا فضایی که مقداری آب در آن جمع شده است، فوراً تخم‌گذاری کند. مانند لاستیک‌های مستعمل، قوطی کنسرو، حوضچه‌های سیمانی، ظرف زیر گلدان، مخازن و تانکر آب، ظرف زیر کولر و... اما باید بدانیم تخم‌ها در برابر خشکی و کم‌آبی مقاوم هستند و می‌توانند تا مدت طولانی و «گاهی بیش از یک سال» شرایط بدون آب را تحمل کنند. پشه آئدس برخلاف پشه مالاریا و بسیاری از پشه‌های دیگر، طی روز خونخواری می‌کند و حداکثر گزش را در صبح زود و هنگام غروب آفتاب قبل از تاریکی هوا دارد.
نظر شما