به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، بسیاری از بیماران دچار پسوریازیس گزارش میدهند که بهطور مداوم با مشکل بهخواب رفتن یا حفظ خواب در طول شب دست و پنجه نرم میکنند. این مشکل نهتنها کیفیت استراحت شبانه را کاهش میدهد بلکه میتواند دامنه وسیعی از عوارض جسمی و روانی را در طول روز بههمراه داشته باشد.
دلایل اصلی تداخل پسوریازیس با خواب چندوجهی است و شامل تأثیرات فیزیکی علائم بیماری و همچنین مکانیسمهای بیولوژیک درونی بدن میشود:
۱- علائم فیزیکی مزاحم (خارش و درد): شایعترین عامل اختلال خواب در بیماران مبتلا به پسوریازیس، تشدید علائم بیماری در ساعات شب است. خارش ناشی از پلاکهای پسوریازیس اغلب در شب تشدید میشود. این مسأله مانع ورود فرد به مراحل عمیقتر خواب شده و شخص را مکررا بیدار میکند. حتی در صورت به خواب رفتن، کیفیت خواب ترمیمی بهشدت کاهش پیدا میکند. درد ناشی از ناراحتی بهویژه در انواع التهابیتر پسوریازیس میتواند فرد را در وضعیت ناراحتکنندهای قرار دهد و مانع از یافتن وضعیت راحت برای خواب شود.
۲- اختلال در تنظیم حرارت بدن و ریتم شبانهروزی: پوست نقش حیاتی در تنظیم دمای بدن دارد. در حالت عادی برای آماده شدن جهت خواب، دمای بدن کاهش پیدا میکند. التهاب مزمن مرتبط با پسوریازیس و تغییرات ساختاری در پوست مانند ضخیم شدن پلاکها، ممکن است در فرآیند طبیعی اتلاف حرارت وکاهش دمای بدن درشب اختلال ایجاد کند. این عدم هماهنگی دمایی،سیگنال بیولوژیکی لازم برای القای خواب راتضعیف میکند.التهاب مزمنهم که ویژگی اصلی پسوریازیس است، بر محورهای هورمونی و انتقالدهندههای عصبی که خواب را تنظیم میکنند تأثیر میگذارد. این حالت التهابی بدن را دروضعیت آمادگی واسترس نگهمیداردومانع از رسیدن به آرامش لازم برای ورود به خواب عمیق میشود.
۳- افزایش شیوع اختلالات خواب همزمان: تحقیقات نشان داده بیماران مبتلا به پسوریازیس در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سایر اختلالات خواب هستند. آپنه انسدادی خواب یکی از آنهاست که باعث وقفه مکرر تنفس در طول شب و در نتیجه بیدار شدنهای کوتاه و ناخودآگاه میشود که به خستگی مزمن در طول روز میانجامد.
راهکارهای مؤثر برای بهبود خواب
مدیریت اختلالات خواب در پسوریازیس مستلزم رویکردی چندجانبه است که هم شامل اصلاحات رفتاری و هم مدیریت فعالانهخود بیماری میشود:
۱- بهداشت خواب قوی و منظم: ایجاد یک روتین خواب ثابت و محیطی آرام برای مغز حیاتی است تا بتواند بین زمان بیداری و خواب تمایز قائل شود. مهمترین اصل پایبندی به برنامهای ثابت است. سعی کنید هر روز_ حتی در تعطیلات_ در ساعتی مشخص از خواب بیدار شوید و به همان ترتیب به رختخواب بروید. این کار ساعت بیولوژیک بدن را تنظیم میکند. ضمن اینکه مصرف کافئین و نیکوتین هم باید بهشدت محدود شود. این مواد محرک میتواند اثرات محرک خود را تا چند ساعت حفظ کرده و ورود به خواب را مختل کند. فعالیت بدنی منظم روزانه هم بر کاهش استرس و بهبود عمق خواب بسیار مفید است. با این حال باید ورزش را در اوایل روز انجام دهید چراکه ورزش شدید نزدیک به زمان خواب میتواند دمای بدن را بالا برده و مانع از استراحت شود. ۳۰ تا ۶۰دقیقه قبل از رفتن به رختخواب، فعالیتهای محرک ذهنی مانند کار، بحثهای جدی یا تماشای برنامههای پرهیجان را متوقف کنید. از تکنیکهای آرامساز مانند تنفس عمیق، مدیتیشن کوتاه یا تمرینات ریلکسیشن استفاده کنید تا بدن سیگنال دریافت کند که زمان استراحت فرا رسیده است.
۲- مدیریت فعالانه بیماری پسوریازیس: با توجه به اینکه علائم پوستی عامل اصلی هستند، کنترل بیماری برای بهبود خواب ضروری است. با پزشک خود در مورد استفاده از مرطوبکنندههای دارویی و موضعی قویتر پیش از خواب مشورت کنید تا خارش و خشکی پوست در طول شب کاهش یابد. استفاده از لباسهای خواب نرم، گشاد و نخی میتواند اصطکاک و تحریک پوست را به حداقل برساند. دمای اتاق خواب را کمی خنکتر از حد معمول نگهدارید. محیط خنک به تسهیل فرآیند طبیعی کاهش دمای بدن برای خواب کمک میکند.
۳- پیگیری پزشکی حرفهای: اگر با وجود اجرای دقیق اصول بهداشت خواب، مشکلات خواب شما ادامه یافت یا وضعیت بدتر شد، مشورت با پزشک متخصص پوست یا یک متخصص اختلالات خواب ضروری است. پزشک میتواند شدت التهاب بیماری شما را ارزیابی کرده و درمانهای دارویی سیستمیک مانند بیولوژیکها یا داروهای خوراکی را تنظیم کند که مستقیما التهاب زمینهای و در نتیجه خارش و درد را کاهش میدهد. اختلالات خواب همزمان مانند آپنه را تشخیص داده و درمانهای تخصصیتر را توصیه کند. بهیاد داشته باشید خواب کافی یک لذت نیست بلکه یک نیاز حیاتی برای ترمیم سلولهای پوست و کنترل پاسخهای التهابی بدن شما در مبارزه با پسوریازیس است.
نظر شما