سلامت نیوز: قسمت مورد استفاده ریحان، سرشاخه‌های گیاهی آن است كه برای مصارف دارویی، آنها را هنگامی كه گیاه گل كرده است می‌چینند و آن را در سایه یا در
خشك كن خشك می‌كنند.

سرشاخه‌ها محتوی اسانس روغنی، تانن‌ها، گلوكزیدها و ساپونین‌ها هستند. اسانس برگ ریحان دارای ماده‌ای به نام اوسی من است. تخم یا دانه ریحان راتخم شربتی هم گویند.

دم كرده آن اثر ضد تشنج، نیرودهنده و مقوی دارد. مصرف آن برای رفع سردردهای یكطرفه، سردردهای عصبی، تقویت عمل دستگاه هضم، از بین بردن نفخ، سرگیجه، دل پیچه‌ها، سرفه، آنژین و سیاه سرفه توصیه شده است. كلیه قسمت‌های گیاه را یك داروی موثر جهت رفع التهاب‌های دستگاه مجاری ادرار اعلام نموده‌اند. از مواد موجود سرشاخه‌ها، علیه كاتاره‌های مزمن معده، دل دردها،‌گاز شكم و یبوست استفاده می‌كنند. دم‌كرده دو قاشق مرباخوری از سرشاخه‌های برگدار و گلدار خشك این گیاه در هر فنجان آب تهیه می‌شود كه از آن علیه بیماری‌های مجاری فوقانی، تنفسی، سرفه، سیاه سرفه و ورم مجاری ادراری استفاده می‌كنند.

برگ ریحان جهت معطر ساختن اغذیه به كار می‌رود، برگ‌های له شده ریحان اگر به مدت چند ساعت در گلاب خیسانده شود و سپس خیسانده حاصل از آن را به صورت ضماد، بر روی خراش بمالند، در درمان آن موثر واقع می‌شود. اگر تعداد شش تا 10 عدد برگ تازه ریحان را در یك فنجان آب جوش وارد كرده به حال خود بگذارید تا دم بكشد و سپس آن را با عسل شیرین نمایید و محلول حاصل را هنگام شب بعد از غذا مصرف كنید، اثری را در رفع بیخوابی نمایان می‌كند زیرا ریحان اثر مسكن دارد.

 برگ تازه ریحان اگر بر روی محل گزش حشرات خصوصا نیش زنبور گذارده شود در رفع ناراحتی‌های آن اثر مسكن پدید می‌‌آورد. ضماد آب ریحان برای ورم ساق مفید است امام صادق (ع) فرموده است: «ریحان سبزی پیغمبران است.» ریحان، غذا را گوارا می‌كند، دهان را خوشبو می‌كند، مانع بیماری جزام و تقویت‌كننده اعصاب است. روغن ریحان جلادهنده پوست است و ضماد آن دردهایی مثل پا درد را تسكین می‌دهد.

منبع: روزنامه رسالت