به گزارش سلامت نیوز به نقل ازخبرگزاري يونايتدپرس، محققان "يل"، "هاروارد" ، "دانشگاه كلورادو" و "موسسه بورنهام" گفتند، اين پستانداران پس از دريافت اين سلول‌هاي بنيادي بهتر توانستند راه بروند، حركت كنند و غذا بخورند.
در اين مطالعه پژوهشگران آمريكايي براي نخستين بار سلول‌هاي بنيادي عصبي انسان را براي درمان علائم بيماري پاركينسون به ميمون‌ها تزريق كرده‌اند.
اين تلاش گامي مهم در جهت يافتن درماني براي اين بيماري تلقي مي‌شود.
سلول‌هاي بنيادي كه در گذشته به جوندگان تزريق شده بود، در ابتدا از بدتر شدن وضعيت سلول‌هاي آسيب ديده مغز ميمون‌ها جلوگيري كرد.
با اين حال براساس نتايج اين مطالعه كه در نشريه "اقدامات آكادمي ملي علوم" چاپ شده است، حال ميمون‌هاي بيمار بعد از چهار ماه مجددا رو به وخامت نهاد.
دكتر "ريچارد سيدمن" يكي از نويسندگان اين مقاله، گفت: "حالا سال‌ها مانده به چنين پيشرفتي دست پيدا كنيم، اما اين مطالعه آغاز خوبي است و ما ممكن است كاربردهاي آن براي شماري از بيماري‌ها غير از پاركينسون را بررسي كنيم."
در اين مطالعه تيم محققان با شگفتي دريافت كه سلول‌هاي بنيادي برخلاف انتظار به جاي آنكه جايگزين سلول‌هاي خسارت ديده شوند در عمل به محافظت از آنها مي‌پردازند و مانع وخيم تر شدن وضعيت آنها مي‌شوند.اما هرچند ميمون‌ها در وهله اول آزمايش وضع خوبي داشتند، بعد از چهار ماه بار ديگر علائم بيماري در آنها ظاهر شد.
پژوهشگران گمان مي‌كنند علت آن مي‌تواند اين باشد كه بدن ميمون‌ها شروع به پس زدن بافت خارجي كه به آنها تزريق شده مي‌كند و مي‌گويند شايد لازم باشد مطالعات ديگري براي سركوب سيستم دفاعي بدن آنها انجام شود.
دكتر "كيه-ران برين" مدير "تحقيق و توسعه" انجمن پاركينسون گفت:
"اين نتايج متعلق به مرحله خيلي ابتدايي آزمايشي مرحله قبل از آزمايش باليني است كه به روي نوع حيواني پاركينسون انجام شده‌است ."
تخمين زده مي‌شود كه بيش از ۴ميليون نفر در جهان از بيماري پاركينسون رنج مي‌برند كه آن را در ميان بيماري‌هاي رايج زايل‌كننده مغزي، پس از آلزايمر، در جايگاه دوم قرار مي‌دهد.
پاركينسون يك بيماري سيستم عصبي است كه مردان و زنان بالاي ۴۰سال را مبتلا مي‌كند. اين بيماري با لرزش دست و پا، خشكي و انعطاف ناپذيري عضلات و كند شدن حركات بدن همراه است.
اين بيماري پيش رونده به تدريج باعث نابودي بخشي از سلول‌هاي مغزي كه ماده‌اي به نام دوپامين توليد مي‌كنند ، مي‌شود.
استفاده از سلول‌هاي بنيادي يكي از نويدبخش‌ترين راه‌هاي درمان اين بيماري تلقي مي‌شود.
سلول‌هاي بنيادي يا "مادر" به فاصله كوتاهي پس از تشكيل نطفه شكل مي‌گيرند و ظرفيت بدل شدن به كليه بافت‌هاي بدن را دارند.
