بخشی از هم و غم وزیر بهداشت و اعضای كمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی در سالجاری، صرف پیدا كردن محل خرج بودجههای تخصیص یافته برای نظام سلامت شده است.

سلامت، اولویت آخر
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ تلاشهای وزیر بهداشت بینتیجه مانده است. «مرضیه وحید دستجردی» تا مرز استعفای اجباری هم پیش رفت اما گرهی از كلاف سردرگم بیپولی نظام سلامت باز نشد. او مدتهاست كه میگوید جان هزاران بیمار نباید در اولویتهای 8 و9 برای تخصیص ارز دارویی باشد، در نهایت باید جایگاه دوم و سوم را بیابد اما بینتیجه است. به گفته شاهدان عینی او بارها اشكهای خود را هم برای دریافت ارز دارویی و حل مشكلات تجهیزات پزشكی بیمارستانهای دولتی پشت درهای بسته بانكمركزی هزینه كرده اما به نتیجه نرسیده است. خبر ورشكستگی بیمارستانهای خصوصی هم كسی را نگران نكرده است.
اعتراض بیماران خاص چون سرطانیها، هموفیلیها، تالاسمیهاو... هم راه به جایی نبرده است. همچنین كمبود داروهای بیهوشی، متولیان امر را به هوش نیاورد. قیمتهای چندمیلیونی داروهای سرطانی هم دل تصمیمگیران را نسوزاند تا شاید رحمی به حال بیمارانی كنند كه مجبورند در این زمهریر گرانی، داروی رایگان را بعد از افزایش نرخ دلار به قیمت چند میلیون پیدا كنند. البته اگر بتوانند چند میلیون را از جایی تامین كنند.
حالا هم معلوم شده است آن اعتباری كه «مرضیه وحید دستجردی» از هدفمندی یارانهها در انتظارش بود تا بتواند نظام پزشكی را سرپا نگهدارد، صرف مسكن مهر شده است. شهریاری، با بیان اینکه نباید نگاه اقتصاد در سلامت همچون بنگاه اقتصادی باشد، میگوید: «حوزه سلامت امسال دچار چالش جدی شده و مردم نگرانیهای زیادی دارند.»
نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی درباره اعتباری كه وزارت راه صرف مسكن مهر كرده، میگوید: «براساس این پیشنهاد دولت مکلف است منابع و مصارف مربوط به قانون هدفمند کردن یارانهها را به نوعی مدیریت کند تا سهم حوزه سلامت وفق بند (ب) ماده (۳) قانون برنامه پنجساله پنجم معادل ۱۰ درصد خالص کل وجوه حاصل از اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها ظرف دو ماه در تاریخ تصویب این قانون محقق شود.» به گفته او دولت مکلف است کسری بودجه ۶۰ هزار میلیارد ریالی مربوط به اجرای جزء (۳) بند (۴۵) قانون بودجه سال ۱۳۹۱ کل کشور را از محل درآمد ناشی از اختلاف نرخ ارز محاسباتی پیشبینی شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ و نرخ ارز مبادلاتی تعیین شده در اتاق مبادلات ارزی به نسبت تحقق کل درآمد حاصل به کل درآمد پیشبینی شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ را تامین نماید.
همچنین او میگوید: «در این طرح دولت را موظف کردیم واردات دارو، مواد اولیه دارویی، تجهیزات و ملزومات پزشکی و آزمایشگاهی را که از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعیین و تایید میشود، براساس نرخ مصوب ارز محاسباتی پیشبینی شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ اعمال كند.»
اعتبارات گمشده
بخشی از هم و غم وزیر بهداشت و اعضای كمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی در سالجاری، صرف پیدا كردن محل خرج بودجههای تخصیص یافته برای نظام سلامت شده است. خانم وزیر تا یك هفته پیش خبر نداشت كه ارزهای دارویی كجا صرف شدهاند. بسیاری بر این عقیده بودند كه ارزهای دولتی صرف خرید 16 هزار خودرو لوكس شده كه در ماههای اخیر در خیابانها و بزرگراههای پایتخت جولان میدهند. اما ظاهرا محتاج ضروری دیگری هم بوده كه ارز مرجع به جای دارو وتجهیزات پزشكی باید صرف خرید آنها میشده است. خانم وزیر بالاخره جواب سوالی كه مدتها بود از او پرسیده میشد و او در پاسخ اظهار بیاطلاعی میكرد را یافته است. پاسخی كه آه از نهاد او برآورد. ارزهای مرجع صرف خرید زین اسب شده است. اما همه ماجرا به زین اسب محدود نمیشود.
دسته بیل و غذای سگ هم از جمله مایحتاج ضروری بودند كه برای خرید آنان باید دلارهای كمیاب از كشور خارج میشدند. البته دسته بیل مدتهاست به یكی از دغدغههای كشور تبدیل شده و معلوم نیست كه كشور كی در این زمینه خودكفا خواهد شد. برای مثال در سال 90، 54 هزار دسته بیل از اندونزی وارد ایران شده و با توجه به خبرهای جدید «احمد شیبانی» رئیس سازمان غذا و دارو، مبنی بر خرید دسته بیل با ارز دولتی، معلوم میشود هنوز هم نیاز كشور در این یك قلم رفع نشده است. اما ماجرای اعتبارات گم شده به همین جا ختم نمیشود. برای مثال رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، میپرسد: «2هزار میلیارد تومان که در بودجه سال ۱۳۹۰ با پیگیریهای این کمیسیون مطالبه شد کجا هزینه شده است؟ آیا در محلهای پیشبینی شده هزینه شد؟ با چه مستمسک قانونی، دولت 1150 میلیارد تومان از بودجه بخش سلامت را به وزارت راه و شهرسازی واگذار كرد و چرا در قبال اعتراض به این عمل غیرقانونی عکسالعملی نشان نداد.»
هم دخلی وزارت راه با نظام سلامت
به نظر میرسد وزارت راه به دست بردن در جیب نظام سلامت عادت كرده است. نخستین بار نیست كه این وزارتخانه جیب نظام سلامت را جیب خود میداند و از اعتبارات آن برای طرحهای خود استفاده میكند. اعتباری كه امروز به گفته شهریاری خرج مسكن مهر شده، همان اعتباری است كه دولت در روزهای آخر سال 90 از حساب وزارت بهداشت برداشت. در آخرین روزهای سال 90، دولت با تصویب مادهای، 11 هزار و 500میلیارد ریال از محل جزء ب بند 2 ماده واحده قانون بودجه سال 90 را با تغییر دستگاه اجرایی از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به وزارت راه و شهرسازی منتقل كرد.
هر چند ظاهرا این كار بدون مشورت و حتی اطلاع وزیر بهداشت و درمان و اعضای كمیسیون بهداشت و درمان در مجلس شورای اسلامی صورت گرفت، اما انتشار این خبر باعث واكنشهای شدیدی از سوی اعضای كمیسیون بهداشت و درمان در مجلس شورای اسلامی و برخی دیگر از نمایندگان شد. براساس اخباری كه آن روز روی تلكسهای خبری رفت، بخشی از این اعتبار به عنوان «عیدی» به كاركنان وزارت راه پرداخت شده بود. این پرداخت باعث شده تا مسئولان وزارتخانه از دولت بپرسند درحالی كه حقوق و مزایای كاركنان این وزارتخانه از كاركنان وزارت بهداشت بیشتر است چرا باید این اعتبار به عنوان عیدی به آنها برسد.
البته این سوال هم بیپاسخ ماند. اما اكنون مشخص شده كه بخشی از آن اعتبار صرف مسكن مهر شده است؛درست در روزهایی كه نظام سلامت در آستانه تعطیلی قرار دارد و اگر قوانین اجباری وزارت بهداشت وجود نداشت، معلوم نبود چند بیمارستان تعطیل میشد. اما همچنان یك سوال اذهان عمومی را آزار میدهد؛ چرا دولت به نظام سلامت كم توجهی میكند؟
نظر شما