سلامت نیوز : به خاطر این که سوز سرما را تحمل کنیم، خودمان سوختیم و علم اگر در مدرسه روستای ما باشد، دخترانی از جنس معصومیت به پای آن خواهند سوخت.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ طبق معمول هر روز با بچهها دست به دست هم، مسیر خانه تا مدرسه را به شوق درس خواندن از میان برف و کولاک، شادی کنان میپیمودیم. گاهی لیلیکنان و گاهی قدم زنان پیچ و خمهای راه را آواز میخواندیم.
با اینکه سرمای استخوان سوزی بود، اما گرمای درکنار هم بودنمان باعث میشد تا سرما را احساس نکنیم. به کلاس که رسیدیم از نعمت وجود بخاری نفتی گرمای زیادی فضای کلاس را گرفته بود، اما انگار بخاریی که در گوشه کلاس قرار داشت، با حرارتش قصد سوزاندنمان را داشت.
به یکباره شعلههای آتش زبانه میکشد و مخزن پر از نفتش منفجر میشود، قطرههای نفت روی سر و صورتمان میریزد، برای فرار از این جهنم به سمت درب کلاس روانه شدیم ولی درب قفل شده بود و هیچ کاری از کسی برنمیآمد.
آتش این بخاری نفت سوز داغ سنگینی بر دل کودکان و خانوادههای آنها گذاشت، از دست دادن بهترین همکلاسیها روحشان را طوری سوزاند که هیچ مرهمی نمیتواند این زخم را بهبود بخشد. بگذریم از اینکه هیچ آیینهای نمیتواند صورت چند ساعت پیشم را دوباره ه من نشان دهد. دست خودم نیست و نمیدانم که چرا از آیینهها گریزانم.
دکتر محمد معتمد شریعتی فوق تخصص جراحی پلاستیک ترمیمی و زیبایی در گفتوگو با ایسنا، گفت: مصدومان آتشسوزی دبستان پیرانشهر تا اواخر بهمن مرخص میشوند و وضعیت فعلی آنها رضایت بخش است.
وی خاطرنشان کرد: تقریبا تمام کارهای عمل این دانشآموزان به اتمام رسیده و یک نفر از دانشآموزان روز یکشنبه مرخص میشود.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: یکی از این دانشآموزان در روز یکشنبه عملش به اتمام میرسد.
وی تصریح کرد: با وجود دوره طولانی عمل و سختی کار انتقال آنها، اما در حال حاضر خود دانشآموزان و خانوادهشان از روحیه خوبی برخوردارند.
محمد تقی فخریان مدیرکل آموزش و پرورش خراسان رضوی نیز در گفتوگو با ایسنا، افزود: شرایط اسکان، تغذیه و درمان این دانشآموزان با جدیت در استان در حال پیگیری است.
وی ادامه داد: تمامی هزینههای این کودکان و خانوادههای آنها برای اسکان در استان بر عهده آموزش و پرورش خراسان رضوی بوده است که خوشبختانه تا کنون هیچگونه شکایتی از سوی خانواده این دانشآموزان نداشتیم.
فخریان ادامه داد: وظیفه خودمان میدانیم این خدمت را به عزیزان که میهمان ما هستند، داشته باشیم.
کودکان شین آبادی شاید بهبود یابند و دوباره به زندگی خود ادامه دهند، اما خاطره تلخ این حادثه همیشه با آنها خواهد بود؛ اما کاش قبل از آنکه دیر شود به فکر چاره باشیم، تا این خاطرات و دردها تکرار نشود.
نظر شما