به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه بهار ؛ کودکان ما در شهربازی زندگی نمیکنند، جایی نیستند که پرندگان برایشان نغمهسرایی کنند و قوی محبوبشان یکباره آواز بخواند، برخلاف بیشترین تلاشها با حداقل امکانات در محیط ما، همهچیز موفقیتآمیز نیست. پس باید راههایی برای تقویت سعادت و شادی کودکان وجود داشته باشد. اما اینکه چه عناصری باعث شاد شدن در جمع کوچک خانواده میشود؟ سوالی است با پاسخهای متفاوت. البته اکثر جامعهشناسان و روانشناسان روی چندین اصل تمرکز داشتهاند که در اینجا به ذکر و شرح آنها میپردازیم:
ایجاد دلبستگی: «تئوری دلبستگی» جان بولبی به ما میگوید برای آنکه نوزادی زنده بماند نیاز به حمایت فردی بالغ دارد که تمام نیازهایش را برطرف کند. زمانی که کودک رابطه گرم، صمیمی و پیوسته با والدینش داشته باشد هر سه آنها رضایت و لذت را تجربه میکنند. اگر کودکان روابط قوی و قابل اطمینان نداشته باشند، اعتمادبهنفس نخواهند داشت، قوی نمیشوند و ممکن است درنهایت احساس شایسته نبودن یا بیکفایتی کنند. بدیهی است که وضع اقتصادی و سلامتی نیز نقش خود را در پرورش رابطه خوب والدین-فرزندی ایفا میکنند. حمایت شما بهعنوان والد، نفع زیادی برای کودک در جامعه خواهد داشت و اینکه محیط زندگیتان را نیز شادتر میکند.
دوست داشته شدن: یادتان باشد که کودک شما زمانی از زندگی در محیط کوچکش احساس خوشحالی میکند که از موارد زیر اطمینان داشته باشد: داشتن کارآیی اجتماعی، اضطراب و استرس کمتر، هوش احساسی و ظرفیت بازیگوشی در سراسر زندگی و مورد علاقه بودن والدین. اطمینان داشتن از اینکه به کودکتان پیوسته عشق میورزید، امری اساسی برای شادی، موفقیت و سعادت اوست.
دوری از تنش: همانطور که در بالا ذکر شد ایجاد موقعیتهای تنشزا، شادی را از افراد بالغ گرفته است اما چگونه با چه برخوردی سعی کنیم کودکان را از این تنشها دور کنیم، امری حائز اهمیت است. کلاهکهای دیانای که از انتهای کروموزومها محافظت میکنند در مواجهه با استرس و اضطراب- موقعیتهای تنشزا- فرسوده میشوند، سلولهای قابل، جایگزین نمیشوند و این موضوع را میتوانیم در چهره درهمکشیده فردی که از تنش مزمن رنج میبرد، مشاهده کنیم. زمانی که این تنش به کودک منتقل شود به راحتی این چهره درهمکشیده را میتوان در کودک دوساله هم دید. پس تا جای ممکن سعی کنید فرزندانتان را در مقابل تنشها مخصوصا از نوع غیرضروری محافظت کنید.
کودکان علایم را سریع دریافت میکنند و اگر شما احساس تنش کنید آنها نیز ممکن است احساس آسیبپذیری کنند. هرچه بیشتر عشق و دلبستگی خود را به کودکانتان ابراز کنید، احتمال کمتری وجود دارد که آنها را در معرض تنش قرار دهید. تا جای ممکن اجازه ندهید کودکان زیر 13 سال مخاطب خبرهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی باشند و فرصتی هم که برای تماشای تلویزیون به دست میآورند به کارتونهای شاد اختصاص دهید.
نظر شما