حس گرسنگی غریزی است. برای اكثر افراد كمترین احساس گرسنگی و اغلب پیش از آن كه واقعا گرسنه باشند آنها را به سمت غذا می‌كشاند.
كمی احساس گرسنگی در آغاز خوب است اما این كه بدانیم بیشتر هم می‌توانیم صبر كنیم حائز اهمیت است. اگر هر زمان كه كمی احساس گرسنگی می‌كنیم غذا بخوریم، به پرخوری دچار می‌شویم. در چنین مواقعی بهتر است كمی صبر كنیم و پیش از روی آوری به وعده غذایی دیگر این سوالات را از خود بپرسیم:

1) آیا واقعا گرسنه‌ام؟ (اگر مطمئن نیستیم، بد نیست 20 دقیقه صبر كنیم و بعد مجددا این سوال را بپرسیم.)
2) آخرین باری كه غذا خوردم چه وقت بود؟ (اگر كمتر از سه ساعت از آن گذشته، احتمال گرسنگی مجدد منتفی است.)
3) آیا خوردن كمی تنقلات تا وعده غذایی دیگر برایم كفایت می‌كند؟(سعی كنیم برای چنین مواقعی میوه و سبزیجات تازه در دسترس داشته باشیم).
اگر نمی‌توانیم تشخیص دهیم چه وقت گرسنه‌ایم، با یك برنامه‌ریزی می‌توانیم از پرخوری پرهیز كنیم.
برای مثال هر سه تا چهار ساعت یك بار وعده‌های غذایی كوچكی بخوریم تا به تدریج حس گرسنگی واقعی را بشناسیم.