شهرداری: در بهشت زهرا بی خانمان و چادرخواب نداریم

مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی گفت: ما خدمتگزار تمام بی خانمان‌ها و معتادین متجاهر هستیم و امروز با افتخار می‌گوییم در بهشت زهرا (س) بی خانمان و چادر خواب نداریم.

گزارش تکان دهنده مرکز پژوهش‌های مجلس از شیوع ۸ مدل بی‌خانمانی در کشور

یافته‌های رسمی درباره «بحران فراگیر دسترسی به سرپناه در کشور» نشان می‌دهد سیاست‌های نادرست دولت‌ و شهرداری برای تامین خانه به جای آنکه باعث ارتقای مستاجرها از «نردبان مسکونی» شود، باعث سقوط آنها شده است.این گزارش از شیوع ۸شکل بی‌خانمانی به‌عنوان پدیده «بدیل اجاره‌نشینی» در شهرها حکایت دارد. پیش‌تر - طی دو سال اخیر- تحقیقات میدانی از بازار مسکن نشان داد، کم‌درآمدهای مستاجر به اشکال نامتعارف اسکان روآورده‌اند.

افزایش ترمینال خوابی، چادر خوابی، ماشین خوابی بعد از انفجار اجاره خانه ها

نقش پررنگ بانک‌ها در بی خانمانی مستاجرها

عباس زینعلی، کارشناس بازار مسکن با تاکید جدی بر نقش بانک‌ها در بازار مسکن و معضلات پیرامون آن هم می‌گوید: «یکی از عوامل بدبختی‌های کشور، بانک‌ها هستند. این برای همه روشن است چراکه بانک با پول مردم سرمایه‌گذاری می‌کند. درواقع برای آنها هیچ بازاری اندازه مسکن سودآور نیست. برای پرداخت سود به مردم از انبوه‌سازان مسکن، واحدهای مسکونی را خریداری می‌کند اما به بازار عرضه نمی‌کند. بانک‌ها با احتکار واحدهای مسکونی و فروش آن در روزهای گران‌تر بازار، سود خود را تامین می‌کنند. یکی از دلایلی که قیمت خانه گران می‌شود، همین عدم‌عرضه است.

برای زنده نگه داشتن بی‌خانمان‌ها به پتو، لباس گرم مواد غذایی نیاز داریم

خانواده هایی که کارتن خواب شده اند

به دنبال خبر تاییدنشده‌ای که درباره یخ زدن و مرگ یک مرد کارتن‌خواب در سرمای زیر صفر شنبه شب تهران به خبرنگار اعتماد رسید، مدیران موسسات و انجمن‌های حمایت از کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌های پایتخت،  از مردم خواستند علاوه بر ارسال اقلام امدادی همچون پتو و لباس گرم و مواد اولیه مناسب برای تهیه غذای گرم، در صورت مشاهده بی‌خانمان‌ها با شماره 137 تماس بگیرند تا گشت فوریت‌های اجتماعی شهرداری تهران، برای انتقال فرد بی‌خانمان به یک مکان امن از گزند یخبندان و سرما اقدام کند.

افزایش مدت زمان نگهداری معتادان در کمپ راهگشا یا تکرار مکرّرها؟

سلامت نیوز: مدت زمان سه تا ۶ ماه نگهداری معتادان در مراکز ترک اعتیاد برای بازپروری، همواره دلیل مانا نماندن آنان در ترک عنوان می‌شود و مسئولان را بر آن داشته تا درخواست تمدید مدت زمان نگهداری کنند اما به باور کارشناسان، ایجاد هماهنگی بیشتر شهرداری، دولت و توانمندسازی محله‌ها راهگشاتر خواهد بود.

برو کرونا ساکت شد برگرد

روایتی تلخ از سالمندان سرراهی

سلامت نیوز:«فیلمم را بگیر بگذار تلگرام که بچه‌هایم ببینند و از شرم بمیرند.» حمایل با چشمان سبزش به روبه‌رو خیره شده و عصا را کنار تختش تکیه داده است. همان تختی که حالا همه دار و ندار اوست؛ خانه او. صبح و شبش را در همین یک وجب جا می‌گذراند. در 75 سالگی بچه‌هایش او را سر راه گذاشته‌اند و حالا ماه‌هاست در گرمخانه‌ای در میدان شوش تهران زندگی می‌کند.

تغییر مدیران و سالی‌ سخت‌تر برای آسیب‌دیدگان اجتماعی

چرا افراد بی‌سرپناه به خوابگاه‌ها مراجعه نمی‌کنند؟

با وجود سرد شدن هوا و خطرات بالقوه‌ای که افراد بی‌سرپناه و کارتن خواب‌ها با آن دست به گریبان خواهند شد اما بسیاری از آنها حاضر به مراجعه به گرمخانه‌ها و خوابگاه‌های حمایتی در سطح شهر نیستند اما علت این موضوع چیست؟

گرفتارانِ «بی‌خانمان»

عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه بی‌خانمانی فقط نداشتن سقف یا به اصطلاح، «بی‌خانمانی مطلق» نیست بلکه مسکن باید حداقل استاندارد یک خانه را که از قبل آن، آسایش، امنیت، سلامت و کرامت انسان‌ها تأمین شود را داشته باشد، گفت: این در حالیست که در بهترین حالت در ایران بی‌خانمان‌ها با مقوله‌های متفاوت و گاهی نامفهوم مانند «معتاد متجاهر»، ولگرد یا متکدی بازشناسی شده‌اند، اما در واقعیت باید برای بی‌خانمانی پوشه جدیدی باز کرد.

روایتی از جریانی متفاوت از زندگی بعد از نیمه‌شب تهران

آسمان سقف و زمین تخت‌شان است

عقربه‌های ساعت از یك شب كه می‌گذرد گویی تهران شهر دیگری می‌شود. موتورسواران گاه تك‌تك و گاه در دسته‌های دو و سه‌تایی از كوچه‌های اطراف میدان ولی‌عصر به سمت بلوار كشاورز و پارك لاله سرازیر می‌شوند. روی هر یك از نیمكت‌های بلوار كشاورز یك نفر دراز می‌كشد. بعضی هم كارتنی كف زمین پهن می‌كنند و رویش می‌خوابند.

بی‌خانمانی و مسئولیت اخلاقی رسانه‌ای

چندسالی است به‌عنوان پژوهشگر در حوزه بی‌خانمانی تحقیق می‌کنم. در این سال‌ها شکل‌های گوناگونی از رنج و مشقت بی‌خانمان‌ها را از نزدیک دیده‌ام و روایت‌های آنها را از این زندگی پرمشقت شنیده‌ام. بی‌خانمان‌ها علاوه بر آنچه در دنیای واقعی تجربه می‌کنند، تصویری هم در رسانه‌ها دارند؛ این تصویر هم همیشه پیش چشمم بوده و با حساسیت آن را دنبال کرده‌ام. تصویر بی‌خانمان‌ها در رسانه‌ها بیش از آنکه روایتی وفادار به واقعیت باشد، در پی دامن‌زدن به نگرانی‌های مخاطبان و بازنمایی خواست‌ها و انتظارات از دستگاه‌های دولتی است.