زخم‌های مزمن، که به آرامی به یک بحران بهداشتی جهانی تبدیل شده‌اند، نه تنها بیماران را درگیر می‌کنند بلکه هزینه‌های سرسام‌آوری را بر دوش سیستم‌های بهداشتی می‌گذارند. از زخم‌های دیابتی گرفته تا زخم‌های بستر، این بیماری‌ها به ویژه در جوامع در حال توسعه و با افزایش جمعیت سالمندان در حال رشد هستند.
زخم بستر در افراد دیابتی، یکی از جدی‌ترین عوارض این بیماری است که سالانه هزاران نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. این زخم‌ها نه تنها کیفیت زندگی افراد را کاهش می‌دهند، بلکه هزینه‌های هنگفتی را نیز به سیستم‌های بهداشتی تحمیل می‌کنند. در این مقاله، به بررسی راهکارهایی برای مقابله با این معضل خواهیم پرداخت.
آنهایی که در خانه بیمار جسمی و حرکتی، سالمند، بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و ویلچرنشین دارند بیشتر با زخم بستر آشنا هستند و ممکن است با زخم‌هایی که گاهی بیمارشان را درگیر کرده، روبه‌رو شده باشند.
