داشتن محدودیت غذایی از سنی به بعد برای همه ما متصور است؛ اما آیا ساده است تصور هرگز نچشیدن بخش عظیمی از خوراکی‌ها؟ روتین زندگی خود را این‌طور تصور کنید: حذف کامل منوهای رستورانی، داشتن غذای جداگانه در هر میهمانی، بی‌معنایی اصطلاحاتی مثل هوس‌کردن و نداشتن مطلق تجربه مزه در مقادیر زیادی از خوردنی‌ها. این دنیای محدود مزه‌ای کودکی است که در صورت نداشتن مراقبت‌های لازم می‌تواند به سیاهچاله عمیق عقب‌ماندگی ذهنی و جسمی پرت شود.
یک متخصص مغز و اعصاب کودکان گفت: فنیل کتونوری، بیماری ارثی است و اگر والدین هر دو حامل این ژن باشند که در ازدواج‌های فامیلی این احتمال بالاتر است، ۲۵ درصد احتمال دارد که فرزندانشان به این بیماری مبتلا شوند.
