سلامت نیوز : یک فوق تخصص زانو گفت: حالت نامناسب بدن به هنگام کار در محل کار یا خانه، کشش ضعیف بدن و یا آماده نبودن ماهیچهها قبل از ورزش یا بازیهای ورزشی باعث افزایش خطر بروز تاندونیت میشود.
دکتر علیرضا وریانی در گفت وگو با ایسنا ، با اشاره به اینکه تاندونیت به تورم یا التهاب تاندونها گفته میشود، گفت: تاندونها بافتهایی به شکل طناب هستند و عضله را به استخوان متصل میکنند.
وی در خصوص عوامل مستعد کننده تاندونیت گفت: این عارضه در نتیجه تکرار یک عمل، تاثیر جزئی در منطقه آسیب دیده و یا در اثر حوادث ناگهانی و با شدت آسیب بالا ایجاد میشود.
این فوق تخصص زانو با بیان اینکه بعضی از مشاغل باعث ایجاد تاندونیت میشوند، گفت: باغبانی، نجاری، نقاشی، پارو کردن، جارو کردن، اسکی و تنیس که احتیاج به پرتاب کردن یا کشش عضله دارند موجب بروز این عارضه میشوند.
وریانی یادآور شد: حالت نامناسب بدن به هنگام کار کردن در محل کار یا خانه و یا کشش ضعیف بدن و یا آماده نبودن ماهیچه ها قبل از ورزش یا بازی های ورزشی نیز باعث افزایش خطر بروز تاندونیت می شود.
وی گفت: درد در محل تاندون و اطراف آن از علایم ابتلا به تاندونیت است، درد ممکن است به تدریج بروز پیدا کند و یا ناگهانی و با شدت بالا باشد، بخصوص اگر رسوبات کلسیم در اطراف تاندون وجود داشته باشد.
وریانی گفت: فاکتورهای دیگری نیز وجود دارد که می تواند خطر تاندونیت را افزایش دهد. استخوان و یا مفصلی که شکل غیرطبیعی و ناهنجار دارد، به عنوان مثال پاهایی که دارای اختلاف طول هستند و یا التهاب مفصل و تورم مفاصل که باعث ایجاد فشار بر بافتهای نرم بدن می شود از علل بروز این مشکل هستند.
وی افزود: فشار ناشی از بیماریهایی مثل آرتریت روماتوئید، نقرس، اختلالات تیروئیدی و یا واکنش های غیرطبیعی به داروها نیز موجب بروز تاندونیت میشوند.
تاندونیت پس از فعالیتهای ورزشی شایع است
این فوق تخصص زانو خاطرنشان کرد: تاندونیت در افرادی که فقط آخر هفتهها به ورزش و فعالیت بدنی می پردازند بسیار شایع است. فعالیت بدنی بیش از حد معمول به ویژه زمانی که ماهیچهها آمادگی کافی ندارند و مدتهاست که در حالت کم تحرکی قرار داشتهاند، موجب افزایش خطر ابتلا به تاندونیت میشود.
وریانی گفت: هر فردی ممکن است به تاندونیت مبتلا شود اما این وضعیت بیشتر در افراد 40 سال و بالاتر رخ میدهد. با بالا رفتن سن تحمل تاندونها نسبت به استرس و فشار کم می شود، خاصیت کشسانی تاندونها نیز کمتر شده و در نتیجه راحتتر دچار کشیدگی یا پارگی میشوند.
وی بیان کرد: تاندونیت در هر قسمتی از بدن و در واقع در هر جایی که تاندون رابط بین استخوان و ماهیچه است می تواند اتفاق بیفتد ولی بروز این عارضه عمدتا در قاعده انگشت شست، آرنج، شانه، مفصل ران، زانو و تاندون آشیل (ساق پا) ایجاد می شود.
وریانی تصریح کرد: برای پیشگیری از ابتلا به این عارضه باید در ابتدا هر فعالیتی با سرعت کم انجام شود و به تدریج شدت آن افزایش یابد. در انجام کارها از نیروی محدود استفاده شده و تلاش شود حتی الامکان از انجام کارهای تکرار شونده خودداری شده یا در حد معمول تکرار شود.
وی گفت: اگر در اثر انجام کاری درد غیرطبیعی بروز کند باید بلافاصله کار متوقف شود و انجام کار به زمانی دیگر موکول شود. در صورتی که درد عود کرد باید انجام آن تا چند روز بعد به تعویق افتد.
وریانی در خصوص راهکارهای اولیه درمان تاندونیت پیش از مراجعه به پزشک گفت: اجتناب از فعالیتهایی که مشکل را تشدید میکند، استراحت دادن به قسمت آسیب دیده، یخ گذاشتن در ناحیه آسیب دیده در بروز حادثه و مصرف قرص و یا ژل های ضدالتهابی موجب کاهش درد میشود.
وی در پایان گفت: اگر در مبتلایان به عارضه تاندونیت پس از گذشت یک هفته درد و ناراحتی، تخفیف پیدا نکرد، باید حتما به پزشک مراجعه شود.
نظر شما