دکتر بوتوند در گفتگو با مهر گفت : با استفاده از نتایج تحقیقاتی که چندی پیش در آلمان انجام شد کشف کریدم که نوعی پروتئین در گونه ای جلبک دریایی وجود دارد که به طرز چشمگیری در بازیابی توانایی دیدن در موشهای نابینای آزمایشگاهی مؤثر است.

وی که یک رومانیایی است و دکتری خود را در در رشته زیست شناسی سلولی و مولکولی در سال 2002 از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی اخذ کرده است، ادامه داد: با استفاده از الکترودهایی ویژه، موشهای نابینایی را که این پروتئین به سلولهای شبکیه آنها پیوند زده شده بود مورد بررسی دقیق قرار دادیم و متوجه شدیم این حیوانات نسبت به تغییر نور محیط و حرکت دادن اشیاء واکنش نشان می دهند.

این دانشمند افزود: پروتئینی که کشف کرده ایم ChR2 نام دارد و توانسته است نوعی نابینایی را تا درصد قابل توجهی درمان کند که عامل اصلی آن از بین رفتن سلولهای دریافت کننده نور در شبکیه است.

وی در ادامه به مهر گفت: با توجه به موفقیتی که در این بخش از تحقیقات به دست آورده ایم قصد داریم آن را بر روی انسانهای نابینا نیز آزمایش کنیم اما هنوز زمان دقیق آن را نمی توانیم اعلام کنیم.

دکتر بوتوند گفت : بررسیهای ما نشان داده است که استفاده از این فناوری نوین بر روی تمامی گروههای سنی و جنس مرد و زن قابل انجام است اما از آنجا که این بیماری خاص عمدتا در سنین بزرگسالی روی می دهد هدف اصلی ما استفاده از آن بر روی بزرگسالان نابیناست.

به گفته این محقق ابداع این تکنیک نوین درمان بینایی می تواند به عنوان انقلابی تازه در فرآیند درمان و احیای بینایی در سراسر جهان محسوب شود.

دکتر بوتوند ادامه داد : پروژه ای که رهبری آن را بر عهده دارم محصول همکاری انسیتیتو تحقیقات پزشکی زیستی فردریش میشر سوئیس و مدرسه پزشکی هاروارد است.

وی به مهر گفت : موفقیتهای اولیه در این پروژه ما را متقاعد کرده است که تا 5 سال آینده می توانیم انجام آن بر روی نمونه های انسانی را آغاز کنیم و شاهد بازگردادن درصد قابل توجهی از بینایی به انسانهای نابینا شویم.