دوشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۰

چرا زن خیابانی؟ آیا روسپیگری، از ناهنجاری های جامعه است که در موردش صحبت نمی شود؟ آیا پدیده زنان خیابانی، اتفاق جدیدی است؟ آیا کمبودهای زندگی و نداشتن مکانی امن، از عوامل اساسی حضور این قشر است؟ آیا ازدواج‌های مکرر می تواند از عوامل به وجود آمدن زن خیابانی باشد؟

زن خیابانی؛ معضلی که انکار می شود

سلامت نیوز: چرا زن خیابانی؟ آیا روسپیگری، از ناهنجاری های جامعه است که در موردش صحبت نمی شود؟ آیا پدیده زنان خیابانی، اتفاق جدیدی است؟ آیا کمبودهای زندگی و نداشتن مکانی امن، از عوامل اساسی حضور این قشر است؟ آیا ازدواج‌های مکرر می تواند از عوامل به وجود آمدن زن خیابانی باشد؟

سوز باد پائیزی باشد یا گرمای طاقت فرسای تابستانی یا اینکه نسسیم بهاری به نشان طراوت آغاز زندگی شروع به وزیدن کند. برای آنها؛ زمین و هر آنچه در آن در تکاپو است، عامل حقارت است. آری اینان بازماندگان تورم لگام گسیخته جامعه، لجبازی های خانوادگی، ازدواج های احساسی، بی مسئولیتی مسئولان و...هستند که ما آنان را روسپیگر می نامیم و رنگ زندگی شان در چهار فصل سال؛ خزان است. متاسفانه دیگر حضورشان مختص کلان شهرها نیست و در اکثر خیابان های کشور می توان این پدیده که یک اپیدمی شده را مشاهده نمود. اما هنوز هم هستند عده ای که این واقعیت را انکار می کنند.

چرا زن خیابانی؟ آیا روسپیگری، از ناهنجاری های جامعه است که در موردش صحبت نمی شود؟ آیا پدیده زنان خیابانی، اتفاق جدیدی است؟ آیا کمبودهای زندگی و نداشتن مکانی امن، از عوامل اساسی حضور این قشر است؟ آیا ازدواج‌های مکرر می تواند از عوامل به وجود آمدن زن خیابانی باشد؟

زنان خیابانی بیمارانی هستند؛ همانند معتادان که مجرم نیستند بلکه بیمارند. برای درمان این زنان برخورد قانونی حلال مشکل اجتماع نیست، باید دنبال ریشه‌های مشکل بود. در قانون اساسی و قانون مجازات های اسلامی ایران هیچ تعریف و مجازاتی برای روسپیگری در نظر گرفته نشده است، اگر قرار باشد زنان خیابانی را مجرم بدانیم و در موردشان حکم صادر کنیم؛ باید به مواد 637 تا 641 قانون مجازات اسلامی که در مورد جرایم منافی عفت است استناد گردد. ماده 637 اعلام می‌دارد: «هرگاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل (بوسیدن و در آغوش کشیدن یکدیگر در مکان‌های عمومی) یا مضاجعه (همبستری مرد با زن بدون آمیزش) شوند، به شلاق تا 99 ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه ‌کننده تعزیر می‌شود». در ماده 638 قانون مجازات اسلامی نیز آمده است: «هرگاه کسی علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند، علاوه بر کیفر عمل به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»

افراد روسپیگر به دلیل فقر و ارضای نیاز جنسی به این عمل روی می‌آورند اما لذت جنسی از بین می‌رود و در مراحل بعدی؛ آزار جسمانی مطرح می‌شود. زنان خیابانی بر این باورند باید این راه را تا آخر ادامه داده و قادر به خروج از این منجلاب نیستند. بهتر است که مکانی برای ارائه مشاوره به این افراد در نظر گرفته شود تا این اشخاص تغییر باور داده و به میان جامعه برگردند. در این مکان‌ها باید عواقب این کار و همچنین امراض مختلفی که ممکن است به آن دچار شوند، برای این زنان تشریح گردد. شاید این افراد در بدو امر نمی‌دانند چه عواقب خطرناکی در کمین آنها است. باید از طرف دولت بودجه‌ای برای این زنان در نظر گرفته شود تا فقر، آنها را به این واکنش وادار نکند.

آنچه مسلم است کشور نسبت به این طبقه از جامعه، نیازمند تصویب قوانین خاص و شفاف و شروع فعالیت انجمن های حمایتی تخصصی و خاصیاست؛ البته وجود قانون برای این قشر به این معنا نیست که باید از روسپی ها حمایت شود. در زمینه حقوقی هم باید قبل از اینکه زن تبدیل به زن روسپی شود، مورد حمایت قرار گیرد. صرفا مجازات زن روسپی باعث نمی‌شود که در آینده به سراغ جرم نرود چون پیشگیری تنها با مجازات صورت نمی‌گیرد.

عدم مهارت تربیتی و آگاهی مناسب والدین، فقر و محیط نا مناسب خانواده یا عوامل اجتماعی مانند کنکور، عدم اوقات فراغت مناسب را می توان از عوامل شایع در ایجاد روسپیگری دانست. اگر در حوزه تامین اجتماعی قانون حمایتی مناسبی داشته باشیم باعث می شود دیگر زنان خیابانی وجود نداشته باشد؛ چنانکه در فصل سوم قانون اساسی که حقوق مردم بیان می‌ گردد؛ بحث حمایت از حقوق زنان مورد توجه قرار گرفته است شایسته استدر مبحث زنان روسپی باید بین جرم زنا و جرم روسپیگری یک تفاوت اساسی قائل شویم و این به معنای وسیع‌تر، حمایت کردن از جامعه است.

قضاوت و تصمیم گیری با خوانندگان؛ اما وقتی منتقدین اوضاع از روسپیگری، فقر، فساد اقتصادی و تبعیض حرف می زنند مقصود آن است که مسئولین با نگاهی متفاوت تر به ناهنجاری ها موجود بنگرند و در راستای رفع معضل های اجتماعی، گام های شایسته و فارغ از قضاوت های زود هنگام بر دارند. و اگر هم هیچ کاری نکردند؛ حداقل انکارش نکنند.

منبع: ملت آنلاین

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha