سلامت نیوز:مهم‌ترین مشکل زنان در جامعه ما این است که بسیاری از دست‌اندرکاران و اصحاب قدرت، همچنان نقش‌های سنتی را برای زنان به رسمیت شناخته و نمی‌خواهند بستری را فراهم کنند تا نقش زنان در خانواده تضعیف شود.

به گزارش سلامت نیوز دکتر معید فر در پایگاه اطلاع رسانی همایش ملی اعتدال نوشت : مسئله مهم این است که در جامعه ما نهاد خانواده از اهمیت مضاعفی برخوردار است. این اهمیت از آنجا نشات می‌گیرد که نهاد خانواده، تنها نهاد اجتماعی است که از سوی حاکمیت به رسمیت شناخته شده به همین دلیل تلاش می‌شود تا جایگاه آن همواره تقویت شود.


فارغ از به رسمیت شناختن نهاد خانواده، شما باید این نکته را مدنظر قرار دهید که این نهاد در حال حاضر، با چالش‌هایی مواجه شده است. متاسفانه بسیاری از تحلیلگران دلیل با چالش مواجه شدن نهاد خانواده را تقویت نقش زنان در جامعه و تضعیف جایگاه انها در درون خانواده می‌دانند. تقوبت نقش زنان در جامعه دلایل مختلفی دارد. به هرحال زنان به صورت گسترده وارد دانشگاه شده و بعد وارد بازار کار شدند. این روند در جریان انقلاب سرعت گرفت و زنان در جریان انقلاب با حضور در راهپیمایی‌ها به اعمال برخی از محدودیت‌ها و تبعیض‌ها اعتراض کردند. این مسئله در کنار وجود حجاب در دانشگاه‌ها موجب شد تا حضور زنان گسترده‌تر شود. به ترتیبی که بسیاری از خانواده‌های مذهبی با تحصیل و کار دختران خود موافقت کردند. ایجاد بستر مناسب موجب شد تا زنان برای ورود به دانشگاه‌ها از مردان پیشی بگیرند. البته گشایش موجود به عرصه علم‌آموزی خلاصه شد و در سایر عرصه‌ها وجود برخی از محدودیت‌ها همچنان جامعه زنان را آزار می‌داد. به عبارت دیگر به موازات مجال دادن به زنان دردانشگاه‌ها، در عرصه‌های مدیریتی به زنان مجال داده نشد. شما شاهد هستید که در دولت اصلاحات چگونه نسبت به احتمال وزیر شدن یک زن واکنش نشان دادند و اجازه این کار را به دولت ندادند. احمدی نژاد هم با کلی تلاش، توانست تا یک زن را به وزارت برساند. این نکته را مورد توجه قرار بدهید که این کار در حالی انجام شد که بالاترین پست زنان در کشور معاونت ریاست جمهوری و ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست بود.

این محدودیت‌ها تنها به دولت خلاصه نمی‌شود. به هرحال در مجلس هم دست باز نیست و به راحتی نمی‌توان زنان کارآمد از طیف‌های گوناگون را وارد مجلس کرد. شما مشاهده می‌کنید که در حال حاضر زنان حاضر در مجلس تنها از یک طیف بوده و تاثیرگذاری چندانی ندارند. بدتر اینکه زنان موجود در مجلس، نظرات پیشرویی در مورد زنان ندارند. شما لازم است تا مواضع این خانم‌ها را مرور کنید تا متوجه شوید که تاکید نمایندگان زن، تقویت نقش‌های سنتی زنان در خانواده است. نکته جالبتر این است که نمایندگان زن مجلس می‌گویند اگر زنان می‌خواهند شغلی خارج از خانه داشته باشند بهتر است که شغل‌های تربیتی داشته باشند چون بیشتر با روحیات زنانه و مادرانه آنها تطابق دارد. این نوع نگرش تبعیض‌آمیز آنقدر گسترش یافت که دیگر به محیط‌های کاری خلاصه نشد و شما مشاهده کردید که در میزان پذیرش زنان در دانشگاه‌ها، هم محدویت‌هایی برای حضور زنان اعمال شد. این محدودیت‌ها تنها به این دو عرصه خلاصه نشد و حتی زنان در فرصت‌های جمعی مانند استادیوم‌ها هم موانعی را تجربه کردند. به نظر می‌رسد که رفع این موانع ایدئولوژیک کار گسترده‌ای می‌خواهد. از یک سو زنان باید شرایطی را فراهم کنند تا مردان آنها را به رسمیت بشناسند.

به هرحال رأی زنان می‌تواند به عنوان یک اهرم فشار عمل کند. حتماً به خاطر دارید که روحانیون تا دهه 40 اعتقادی به رأی زنان نداشتند اما وقوع انقلاب و نقش‌آفرینی زنان در نقش‌های مهم موجب شد تا به اهمیت جایگاه زنان در عرصه سیاست پی ببرند. شاید زنان انتظار داشته باشند تا دولت در این زمینه تحولی را ایجاد کند اما باید گفت که انتظار زنان برای ایجاد تغییرات از سوی دولت درست نیست. به هرحال دولت‌ها میل به تمرکز داشته و دنبال اقتدار هستند. تنها فشار اجتماعی است که می‌تواند دولت‌ها را مجبور کند که جایگاه زنان را به رسمیت بشناسند. فشارهای وارد شده می‌تواند سیاستمداران را مجبور کند که موانع را نادیده بگیرند. در کشور ما هیچ راهی به جز مطالبه‌گری زنان و مداخله‌گری در کمپین‌های اعاده حقوق زنان وجود ندارد. به این ترتیب زنان می‌توانند در مناصب کلان قرار بگیرند. تا زمانی که این رویداد مهم در جامعه رخ ندهد هیچ اتفاقی از بالا رخ نمی‌دهد. به هرحال صاحبان قدرت حاضر نیستند که به راحتی قدرت خود را تقسیم کنند. مگر اینکه زنان به صورت گسترده صاحبان قدرت و مسئولان حکومتی را تحت فشار قرار دهند.

* کمیته اطلاع‌رسانی همایش زن، اعتدال و توسعه