پنجشنبه ۶ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۱

چند سالی می‌شود که خانواده‌های دانش‌آموزان به‌ویژه در مقطع ابتدایی بیش از پیش درگیر تکالیفی شده‌اند که فرزندان‌شان باید به کمک والدین‌شان انجام بدهند؛ تکالیفی که در گذشته بیشتر در مدرسه انجام می‌شد و اگر به خانه می‌آمد، وظیفه‌ای به عهده خانواده‌ها نبود. اما حالا این مشق‌ها بیشتر به خانه‌ها آمده و برای والدین دردسرساز شده است.

مشق هایی که برای والدین دردسرساز شده

سلامت نیوز:چند سالی می‌شود که خانواده‌های دانش‌آموزان به‌ویژه در مقطع ابتدایی بیش از پیش درگیر تکالیفی شده‌اند که فرزندان‌شان باید به کمک والدین‌شان انجام بدهند؛ تکالیفی که در گذشته بیشتر در مدرسه انجام می‌شد و اگر به خانه می‌آمد، وظیفه‌ای به عهده خانواده‌ها نبود. اما حالا این مشق‌ها بیشتر به خانه‌ها آمده و برای والدین دردسرساز شده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان حتی برخی مدارس برای والدین هم مشق می‌دهند که املا بنویسند و بعد بچه‌ها این املا را تکرار کنند. با وجود اینکه خانواده‌ها اعتراض‌هایی به این شیوه آموزش و پرورش داشته‌اند، اما محمد دیمه‌ور، معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش وپرورش اعلام کرده است که در سال تحصیلی جدید، پدران و مادران در فرآیند تعلیم مشارکت موثرتری خواهند داشت.

یک سوی این ماجرا والدین دانش‌آموزانی هستند که ممکن است به خاطر شاغل بودن یا بی‌سوادی نتوانند به فرزندان‌شان کمک کنند و از سوی دیگر معلم‌هایی که روزها باید علاوه بر تکالیف کلاس، تکالیفی را که دانش‌آموزان با خانواده‌هایشان انجام می‌دهند، کنترل کنند. اگرچه چند سالی است که آموزش و پرورش برای تعامل بیشتر بین مدرسه و خانواده چنین طرحی در نظر گرفته است، اما به گفته اسکندر لطفی، یک معلم کرد، برنامه آموزش و پرورش از یک طرف باعث افت تحصیلی دانش‌آموزان می‌شود، از طرفی خانواده‌ها از اجرای چنین طرحی رضایت ندارند.

جعفر ابراهیمی، یکی از معلم‌هایی که در مناطق آسیب‌دیده درس می‌دهد نیز می‌گوید: «آموزش و پرورش هنوز طرح‌هایی را اجرا می‌کند که با الگوهای جهانی فاصله دارد. در دنیای امروز سال‌هاست که دیگر کودکان مشق خانه ندارند.» او با بیان اینکه نظام آموزشی ما دست و پا گیر است، می‌افزاید: «دانش‌آموزان ساعت‌های زیادی را باید در مدرسه با محتوای آموزشی که کار کارشناسی درستی هم روی آن انجام نشده است، سپری کنند و همین موضوع به اندازه کافی بچه‌ها را کسل می‌کند. حالا باید زمانی را هم صرف مشق خانه کنند و نگرانی تمام شدن مشق‌های خانه را دارند؛ مشق‌هایی که به نظرم بیش از حد است و خانواده‌ها را درگیر می‌کند.»

به گفته ابراهیمی، ساختار آموزش ما به دنبال این است که از دانش‌آموزان بانک اطلاعاتی درست کند، نه اینکه به آنها به صورتی آموزش بدهد که درس خواندن را دوست داشته باشند. او معتقد است مدیرانی که بار خود را به دوش خانواده‌ها می‌اندازند تا آنها ادامه تکالیف مدرسه را در خانه انجام دهند، هیچ آشنایی با روش‌های روز دنیا ندارند.

ابراهیمی با بیان اینکه دانش‌آموز باید بیشتر تکالیف خود را در مدرسه انجام دهد، می‌گوید: «مدرسه باید به جای اینکه تنها سیاه مشق را به دانش‌آموزان یاد بدهد و برای این کار والدین را هم درگیر کند، از خانواده کمک بگیرد تا در آموزش مفاهیم کارگروهی مشارکت داشته باشند نه تکالیف آنها.»

ابراهیمی تاکید می‌کند:‌ «آموزش و پرورش باید مسئولیت خود را به عهده بگیرد تا وظیفه آموزش و تعلیم، به گردن خانواده‌ها نیفتد.»او می‌گوید: «دانش‌آموزان باید بچگی کنند، اما این حجم از تکالیفی که آنها به خانه می‌برند به دانش‌آموزان این اجازه را نمی‌دهد که ساعتی را به بازی و تفریح اختصاص بدهند و همین موضوع آنها را از درس زده می‌کند.»

ابراهیمی می‌افزاید: «تعداد زیادی از خانواده‌های دانش‌آموزان بی‌سواد یا کم‌سواد هستند با این شرایط، چطور می‌توانند به فرزندان‌شان کمک کنند که تکالیف خود را انجام دهند؟»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha