سلامت نیوز: تعارف که نداریم تا نام سالمند میآید، چند سالمند مغموم روی تخت آسایشگاهها در ذهنمان تصویر میشود که به نقطهای نامعلوم خیره شدهاند و مرتب به گذشته فکر میکنند. شاید در حالت خوشبینانهتر پیرمردانی را تصور میکنیم که روی نیمکت پارکها نشستهاند و حرفهای تکراری میزنند و با دهان بدون دندان لبخند میزنند یا پیرزنانی که به توصیهی پزشک مجبور به پیادهروی شدهاند و اگر پای درددلشان بنشینی دلشان راه رفتن نمیخواهد و از ترس زمینگیر شدن و خشکشدن دستوپایشان مجبورند راه بروند وگرنه ترجیح میدهند در خانه بمانند و هر وقت دلشان گرفت، صندلی تاشویشان را در کوچه بگذارند و بنشینند و به رفتوآمد مردم و اتومبیلها خیره شوند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسکانیوز، در منابع علمی کشورهای مختلف و براساس تقسیمبندی صندوق ملی سازمان ملل متحد شروع سالمندی از ٦٠سالگی و سن بازنشستگیست. براساس این تقسیمبندی افراد ٦٠ تا ٧٥سال سالمند، از ٧٦ تا ٩٠سال سالمند پیر و از ٩٠سال به بالا سالمندان خیلی پیر هستند. بر این اساس اگر سالمندی را با توجه به سن حساب کنیم، جمعیت کشور ما بهسرعت رو به سالمندی میرود. با یک نگاه اجمالی به آمار جمعیت سالمندان بالای ٦٠سال در سال ١٣٧٠ (8.5درصد) بود و پنجسال بعد در سال ١٣٧٥ به (٦/٦درصد) رسید و در سال ١٣٩٠ این رقم به (8.19درصد) افزایش یافت. با این رشد در سال ١٤٢٠؛ یعنی کمی بعد از برنامهی چشمانداز، بیش از ١٢میلیون و ٥٠٠هزار نفر سالمند خواهیم داشت.
نکتهی قابل توجه این است که این سالمندان نیازهای ویژهای دارند که به نظر کوچک و پیش پا افتاده میرسند اما با فقط کمی توجه و دقت میتواند بهسادگی رفع شود و زندگی را برایشان آسانتر کند و لبخند آسایش و آرامش را بر لبشان بنشاند. سالمندانی که در خانهها و کنار اعضای خانوادهی خود زندگی میکنند، از آنهایی که در آسایشگاهها و سرای سالمندان به سر میبرند شانس بیشتری دارند؛ اما نیازهایی دارند که در غیاب فرزندانشان بیشتر نمود پیدا میکند. تصور کنید مادر یا پدر سالمندی را که در خانه مانده و همهی فرزندانش به محل کار خود رفتهاند و حالش خراب میشود یا احتیاج به کمکهای دیگری پیدا میکند و نمیداند به کجا و چه کسی مراجعه کند.
شاید شما هم کمتر شنیده باشید که در ایران شبکهای ایجاد شده که به صورت رایگان همهی خدمات را به سالمندان، معلولان، جانبازان، بیماران و کودکان ارائه میکند و وظیفهاش هماهنگ کردن همهی خدماتی است که ممکن است یکی از این گروهها داشته باشند. فقط کافی است این افراد شماره تلفن چهار رقمی ٤٣٢٧ را حفظ یا در جایی یادداشت کنند و مطمئن باشند گروهی در کشور هستند که همهی کارها از هماهنگی با اورژانس و آتشنشانی گرفته تا وقت گرفتن از پزشکان و وقت بیمارستانها در کمترین زمان ممکن و اعزام همراه برای بیمار، هماهنگ کردن و گرفتن محل اسکان برای بیماران شهرستانی، هماهنگی برای حضور پزشک در منزل و انجام آزمایشات و عکسبرداری در منزل و... را انجام میدهند.
«خط زندگی» اولین دستیار رایگان سالمندان است که به صورت ٢٤ساعته و هفتروز هفته در خدمت سالمندان و خانوادهی آنهاست، این مرکز با همکاری سازمان بهزیستی کشور، ادارهی سلامت شهرداری تهران، وزارت بهداشت، کمیتهی سلامت شورای اسلامی شهر تهران، بنیاد بیماریهای نادر ایران، مؤسسهی خیریهی عترت فاطمی و همکاری بیش از ٢٠٠ مرکز تخصصی، به دنبال آن است تا استقلال فردی سالمندان و کرامت انسانی آنان را حفظ کند.
مدیرعامل خط زندگی با بیان این مطلب میگوید: زندگی سالمندان با استفاده از شبکهی یکپارچهی خط زندگی راحتتر، سالمتر، منظمتر و ارزانتر خواهد بود. امید بهشتی میگوید: سالمندان، بیماران، معلولان، جانبازان و کودکان میتوانند با شمارهی ٤ رقمی ٤٣٢٧ تماس بگیرند و درخواست خود را از خدمات درمانی تا خدمات روزانه، از خدمات فنی تا خدمات تغذیهی سالم مطرح کنند و مطمئن باشند که خط زندگی در بانک اطلاعاتی وسیع خود خدمات مورد نیاز آنها را جستوجو میکند و معتبرترین و با تجربهترین و مورد اطمینانترین افراد و مجموعههای تخصصی را به آنها معرفی و ارزانترین قیمت را فراهم میکند. تمامی مجموعههای خدماتی که از طریق خط زندگی هماهنگ میشوند موظف هستند با تخفیف ویژه برای سالمندان خدمت کنند و خط زندگی در تمامی مراحل بر عملکرد آنان نظارت دائمی و مستمر دارد.
بهشتی میگوید: استفاده از خدمات خط زندگی نیازمند ثبتنام نبوده و همهی فرآیند کاری خط زندگی که شامل بررسی نیازها، معرفی مراکز، انجام هماهنگیها و نظارت بر خدمات است برای سالمندان، بیماران، جانبازان و معلولان رایگان است. سهند معارفی؛ مدیر رسانهای خط زندگی با اشاره به اینکه خط زندگی به صورت شبانهروزی و ٢٤ساعته و در هفتروز هفته در خدمت جامعهی هدف است، میگوید: با مطالعات فراوان کارشناسان همهی نیازهای جامعهی هدف شامل سالمندان، معلولان، جانبازان و بیماران شناسایی و برای هر یک از این نیازها برنامهریزیهای دقیق انجام شده و برای ارائهی خدمات با ٢٠٠ مرکز خدماتی و درمانی معتبر قرارداد بستهایم تا باکیفیتترین خدمات را به این گروه ارائه دهند.
او میگوید: این مورد برای بیمارانی که در شهرستان زندگی میکنند بسیار کاربرد دارد و اگر خود بیماران بخواهند به تهران بیایند باید زمان زیادی را برای پیدا کردن پزشک متخصص و گرفتن وقت و پروسهی انجام آزمایشات مختلف و... اختصاص دهند اما با تماس با خط زندگی این دوره در کمترین زمان انجام خواهد شد. حال اگر یکی از بیماران شهرستانی بخواهد به تهران بیاید باید مکانی را برای اسکان داشته باشد و خط زندگی میتواند نزدیکترین مکان به بیمارستان یا مطب پزشک را هماهنگ کند و اگر بیماران و همراه او کسی را نداشته باشند یا تهران را بلد نباشد میتوانیم یک نفر همراه برایشان به صورت ساعتی استخدام کنیم و به فرودگاه یا راه آهن و پایانهها بفرستیم و آنها را تا مکانی که قرار است مستقر شوند همراهی کند. مهمترین مزیت این کار این است که در کمترین زمان و با کمترین هزینه میتوانند به کار درمانی یا اداری خود برسند و به شهرشان برگردند. همین دیروز بود که زن سالمندی در تماس با خط زندگی گفت که حالم خرابه و گوشی قطع شد و ما از آنجایی که نشانی منزل را نمیگیریم فقط شماره تلفن او را داشتیم.
مدیرعامل خط زندگی میگوید: با تلاش و همکاری مخابرات، اورژانس، آتشنشانی و فوریتهای پلیسی پیش از اینکه خانوادهی او باخبر شوند، سالمندی که مشکل قلبی داشت را نجات داده و به بیمارستان رساندیم و نجات پیدا کرد. یا مردی تماس گرفت و گفت حالم بد است و نمیتوانم نفس بکشم که با گرفتن نشانی دقیق از او اورژانس را خبر کردیم و به موقع به بیمارستان منتقل شد و جالب اینکه بیمار پول برای بستری شدن در بیمارستان همراه نداشت. اورژانس که رایگان است؛ اما برای هزینهها با مددکاری هماهنگ کردیم تا زمانی که فرزندان مرد رسیدند و مشکل حل شد. بهشتی میگوید: گاهی یک سالمند یا بیمار تماس میگیرد و اعلام میکند که مشکل جسمی یا روحی دارد و نمیداند به کدام بیمارستان یا کدام پزشک مربوط است و اصلا باید به کجا مراجعه کنند که کارشناسان ما او را راهنمایی میکنند و بهترین مرکز درمانی یا نشانی و شمارهی پزشکان متخصص را در اختیار آنها قرار میدهند و اگر بخواهند ما برای آنها نزدیکترین وقت را میگیریم و بیمار در نزدیکترین زمان به بیمارستان یا مطب پزشک مراجعه میکند.
درست یا غلط آنچه که در همهی سالهای گذشته در مطبوعات و رسانهی ملی سالمندان کمابیش نشان داده شده چهرههای مغموم، شکسته، بیمار و رنجوری است که در گوشهای از اتاق یا در مراکز نگهداری از سالمندان نشان داده شده و این دیدگاه در جامعه از طریق نگرشهای عمومی در رسانهها دامن زده میشود.
دکتر فرید براتی؛ رئیس شورای سالمندی ایران با بیان این مطلب میگوید: البته برخی از دستگاههای دولتی و سازمانها هم بدشان نمیآید خودشان را با برنامههای دیگر سرگرم کنند و برنامهای برای سالمندان نداشته باشند و در صورتی که از آنها خواسته شود به صورت خیلی سطحی به مسئله نگاه کنند و مراسمی یا کلاس آموزشی یا تورهای یکروزهای برای آنها در نظر بگیرند؛ اما هرچه هست، به صورت عمیق به این قشر از جامعه توجه نمیشود.
نظر شما