سلامت نیوز : تلفن‌های همراه در حال حاضر بخش ضروری از مخابرات پیشرفته هستند و در بسیاری از كشورها بیش از نیمی از مردم از این تلفن‌ها استفاده می‌كنند و این بازار به سرعت رو به رشد است.

به گزارش  ایسنا، تا پایان سال 2009 تعداد اشتراك تلفن همراه سراسر جهان 4 میلیارد و 600 میلیون مورد تخمین زده شد. در برخی از نقاط جهان تلفن‌های همراه مطمئن‌ترین و یا تنها تلفن‌های موجود هستند. با توجه به شمار زیاد كاربران این سیله ارتباطاتی، بررسی و كنترل هر نوع تاثیر احتمالی آن روی بهداشت عمومی بسیار حائز اهمیت است.

تلفن همراه به وسیله انتقال امواج رادیویی و از طریق شبكه‌ای از آنتن‌های ثابت موسوم به ایستگاه‌های پایه ارتباط می‌گیرند. امواج فركانس رادیویی، میدانهای الكترومغناطیسی هستند و برخلاف پرتوهای ایكس و گاما نمی‌توانند پیوندهای شیمیایی را شكسته و یا منجر به ایجاد یونها در بدن انسان شوند. با این وجود فردی كه از یك تلفن همراه در فاصله 30 تا 40 سانتی متری از بدن خود (مثل استفاده از hands free) استفاده می‌كند، در مقایسه با شخصی كه گوشی را مستقیم كنار گوش خود قرار می‌دهد، كمتر در معرض میدانهای مغناطیسی در فركانس رادیویی قرار می‌گیرد.

به این ترتیب توصیه می‌شود هنگام مكالمه، تلفن از سر و بدن دور نگه داشته شود. بعلاوه می‌توان با محدود كردن تعداد دفعات و طول مكالمات میزان تماس با این وسیله را كاهش داد. از سوی دیگر از آنجا كه در بیمارستانها و فرودگاه‌ها ممكن است سیگنالهای فركانس رادیویی با ابزار الكتریكی پزشكی خاص و سیستم‌های ردیابی تداخل پیدا كند، لذا اغلب استفاده از تلفن‌های همراه در این اماكن ممنوع است.


به گزارش سایت سازمان جهانی بهداشت، طی دو هفته گذشته بررسی‌های زیادی برای ارزیابی این كه آیا تلفن‌های همراه خطری بالقوه برای سلامتی دارند، انجام شده است ولی تاكنون هیچ آثار نامطلوبی بر روی سلامت در ارتباط با كاربرد تلفن همراه به اثبات نرسیده است.

در این گزارش در رابطه با عوارض كوتاه مدت استفاده از تلفن همراه آمده است: گرم شدن بافت بدن ساز و كار اصلی اثر متقابل بین انرژی فركانس رادیویی و بدن انسان است. بخش اعظم انرژی فركانس‌های تلفن همراه توسطی پوست و دیگر بافت‌های سطحی جذب می‌شود كه پیامد آن افزایش اندك حرارتی در مغز یا هر عضو دیگر بدن است.


تا به حال مطالعات هیچ مدرك مستدلی دال بر آثار نامطلوب تماس با میدانهای فركانس رادیویی بر سلامت، در سطوح پایین‌تر از امواجی كه سبب گرم شدن بافت می‌شوند، نشان نداده‌اند. در عوض مطالعات دیگر آشكارا نشان می‌دهند كه وقتی رانندگان در حین رانندگی از تلفن همراه استفاده می‌كنند خطر آسیب‌های ناشی از تصادفات رانندگی افزایش می‌یابد.


بنا براین گزارش، تحقیق همه‌گیر شناسی در زمینه آزمایش احتمالی خطرات بلندمدت پرتوگیری از فركانس رادیویی بیشتر به دنبال یافتن ارتباط بین تومورهای مغزی و استفاده از تلفن‌های همراه است اما از آنجا كه بسیاری از سرطانها تا سالهای زیاد پس از روش‌هایی كه منجر به تشكیل تومور سرطانی می‌شوند، قابل تشخیص نیستند و از آنجا كه تلفن‌های همراه تا پیش از اوائل دهه 1990 به طور گسترده استفاده نمی‌شدند لذا در حال حاضر بررسی‌های همه‌گیرشناسی فقط می‌توانند سرطانهایی را ارزیابی كنند كه در دوره‌های زمانی كوتاه‌تر آشكار می‌شوند اما نتایج آزمایشات در حیوانات همواره نشان داده است كه خطر ابتلا به سرطان در صورت تماس بلند مدت با میدانهای فركانس رادیویی افزایش پیدا نمی‌كند.

كاربرد روزافزون تلفن‌های همراه و نبود اطلاعات درباره استفاده از این وسیله طی دوره زمانی بیش از 15 سال، در حالی كه افزایش خطر تشكیل تومورهای مغزی از داده‌های فعلی به اثبات نرسیده، لزوم انجام مطالعات بیشتر روی كاربرد تلفن همراه و خطر بروز سرطان مغز را تایید می‌كند.