به گزارش سلامت نیوز آنها با حضور خود و با دست نوشته هایی که در دست داشتند تلاش کردند که صدای اعتراض و مخالفت خود را با این صنعت آلاینده و آب خوار به گوش مسوولان برسانند و بگویند که با " داشتن شغل به بهای از دست رفتن زندگی، سلامت و تعطیل شدن شغل آباء واجدادی یعنی کشاورزی و دامداری و ابزی پروری کاملا مخالف هستند."

چرا که صنعت پتروشیمی بسیار  آلاینده و آب ‌بر است و احداث پتروشیمی در مازندران، بخش عمده ای از آب منطقه را به خود اختصاص خواهد داد و تمام فعالیت‌های کشاورزی و باغداری، دام داری و شیلاتی جوامع محلی را به خطر خواهد انداخت.

نیمه دوم اسفندماه کلنگ "مجتمع پتروشیمی مازندران" با حضور وزیر کشور به عنوان نماینده تام‌الاختیار رئیس جمهوری در سفر استانی هیأت دولت به مازندران به زمین زده شد و احمد وحیدی در این مراسم تاکید کرد که « موافقت زیست محیطی برای پتروشیمی میانکاله اخذ شده و جای قدردانی است که محیط زیست اولویت اصلی است».

این در حالی بود که همان روز دکتر علی سلاجقه رییس سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرده بود که "پروژه پتروشیمی میانکاله" نه "مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی" دارد نه موافقت سازمان محیط زیست و از نظر محیط زیست، غیرقانونی است.»

هفته گذشته درحالی که فعالان محیط زیست نگران اظهارنظر بدون اقدام سلاجقه بودند، مرتع حسین آباد به طور پنهانی توسط افراد ناشناس زیر ورو شد و اقدامات متعددی در آن صورت گرفت که خبر از آماده سازی مرتع برای اجرای طرح غیرقانونی و بی مجوز پتروشیمی میانکاله می داد.

گفته شده است این مرتع از سوی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران برای احداث مجتمع پتروشیمی" واگذار شده است؛ در حالی که دامداران بسیاری از صدها سال پیش تاکنون دام های خود را در آن پرورش داده اند و با احداث این مجتمع، بی کار خواهند شد.  

"تالاب بین‌المللی و پناهگاه حیات وحش میانکاله، خلیج گرگان، لپوی زاغمرز" طبق مصوبه شماره ۱۲ مورخ ۱۳۴۸/۸/۱۲ شورایعالی سازمان شکاربانی و نظارت بر صید وقت به عنوان "منطقه حفاظت شده" اعلام شد و به دنبال آن و به دلیل اهمیت اکولوژیک منطقه بر اساس مصوبه ۷۸ مورخ ۱۳۵۴/۵/۲۱ شورایعالی حفاظت محیط زیست با وسعت ۶۶,۹۳۳ هکتار به عنوان پناهگاه حیات وحش میانکاله ارتقا یافت.

همچنین مجموعه تالاب‌های میانکاله، خلیج گرگان و لپوی زاغمرز به دلیل تنوع کم‌نظیر اکوسیستم‌هایی که در برگیرنده ۹ تیپ از ۴۲ تیپ تالاب شناخته شده جهان، در سال ۱۳۵۴ در زمره اولین دسته از تالاب‌هایی بوده که در فهرست کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است.

همچنین میانکاله به جهت نقش و کارکردی که به دلیل دارا بودن ارزش‌های متنوع زیستی، تاریخی، اقتصادی و آموزشی و تفرجی در زمره یکی از ۹ ذخیره‌گاه زیست‌کره در سال ۱۳۵۵ به کمیته برنامه انسان و کره مسکون یونسکو (MAB) معرفی و انتخاب شد.

این منطقه به عنوان اولین تالاب بین‌المللی ایران و جزو با اهمیت‌ترین ذخیره‌گاه های زیستکره محسوب می شود که علاوه بر پشتوانه ارزشمند تولید مثل بخش عظیمی از ماهیان دریای خزر همه ساله پذیرای جمعیتی بالغ بر یک میلیون قطعه از بیش از یکصد گونه از انواع پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است.

موقعیت پناهگاه حیات وحش میانکاله در بین کشورهای همجوار دریای خزر از نظر محیط زیستی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا در طول ساحل جنوب دریای خزر فقط همین مسافت ۶۰ کیلومتری از هرگونه توسعه شهری و آلودگی های قابل ملاحظه و تخریب و بهره‌برداری مفرط مصون مانده است.

پناهگاه حیات وحش میانکاله در ناحیه جغرافیایی پالارکتیک غرب به عنوان مهمترین اندوختگاه پرندگان آبزی و کنار آبزی به شمار می رود و از لحاظ تنوع زیستی قریب نیمی از تنوع زیستی پرندگان ایران (حدود ۲۴۰ گونه) که ۴۰ گونه از آن را گونه‌های دارای طبقات حفاظتی بر اساس طبقه‌بندی گونه‌های حمایت شده و در معرض خطر (IUCN) تشکیل می دهند، در برمی گیرد.

میانکاله در سراسر سال میزبان جمعیت‌ کثیری از گونه‌های مختلف پرندگان است که از این تالاب به جهت برخورداری از شرایط مناسب زیستی، منابع تغذیه‌ای و آب و هوایی معتدل، جهت زمستان‌گذرانی و یا تابستان‌گذرانی و جوجه‌آوری استفاده و به آن مهاجرت می کنند.

زیستگاه آبی میانکاله و خلیج گرگان محل تخم‌ریزی و بستر طبیعی زاد و ولد ماهیان کپور در فصول پاییز و زمستان تا نیمه اول بهار سال بعد و همچنین زیستگاه ماهی کفال را در بر دارد و به عنوان بخش اعظم ذخیره ژنتیک این‌گونه‌های آبی به شمار می رود.