به گزارش سلامت نیوز به نقل از تسنیم، عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم، معیشت و سلامت مردم را در بسیاری از مناطق تهدید می‌کند و به تازگی بانک جهانی، آلودگی آب را یک "بحران نامرئی" نامیده و تأکید کرده است که از آنجایی که کیفیت آب اغلب به سختی قابل تشخیص است و برای چشم انسان نامحسوس است، به این موضوع در بسیاری از کشورهای جهان پرداخته نمی‌شود.

با افزایش جمعیت انسانی، توسعه اقتصادی و کشاورزی و تغییرات آب و هوایی، کیفیت آب به طور فزاینده‌ای تحت فشار قرار گرفته و دسترسی به آب پاکیزه برای نیازهای اجتماعی ما مانند سلامت عمومی، تولید انرژی، تولید محصول و...، را به چالش جهانی تبدیل کرده است.

دفتر توسعه پایدار سازمان ملل متحد (SDG) به نقش مدیریت نادرست فاضلاب‌ها در تشدید این بحران اشاره و کشورها را ملزم کرده است که تا سال 2030 مقدار فاضلاب تصفیه نشده‌ای را که به محیط زیست وارد می‌کنند، به نصف مقدار فعلی کاهش دهند.

به منظور تحقق این هدف، گروهی از دانشمندان دانشگاه اوترخت هلند، یک مدل جامع را برای شناخت منابع اصلی کاهش کیفیت آب و همچنین برای کمک به درک عواقب عدم دستیابی کاهش 50 درصدی فاضلاب تصفیه نشده طراحی کرده‌اند. این مدل با وضوح بالا، کیفیت آب‌های سطحی فعلی و آینده را از نظر شوری، سطوح آلودگی آلی و بار پاتوژن آن نشان داده است.

ادوارد جونز، سرپرست این مطالعه گفت: مدل‌سازی ما نشان می‌دهد که منابع آلودگی آب در نقاط مختلف دنیا متفاوتند. به عنوان مثال، سیستم‌های آبیاری در مقیاس بزرگ برای کشاورزی باعث ایجاد مشکلات شوری در شمال هند می‌شوند، در حالی که فرآیندهای صنعتی در شرق چین مسئولیت بیشتری دارند؛ همچنین در بسیاری از کشورها، بخش‌های خانگی و دامپروری باعث آلودگی آلی و بیماری‌زایی آب هستند.

وی ادامه داد: کاهش فاضلاب تصفیه نشده به محیط زیست به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه می‌تواند بسیار مؤثر باشد، چرا که در این مناطق ورود فاضلاب از دلایل اصلی آلودگی آب است و در بیشتر روزهای سال این عامل باعث می‌شود تا کیفیت آب از آستانه‌های بحرانی برای استفاده انسان و سلامت اکوسیستم عبور کند. کاهش فاضلاب به کاهش آلودگی آب‌ها کمک می‌کند اما برای رسیدن به آب پاک باید اقدامات دیگری نیز در نظر گرفته شود.

جونز توضیح داد: آب بی‌کیفیت می‌تواند به طرق مختلف بر انسان تأثیر بگذارد، آلودگی آلی و بیماری‌زایی باعث خطراتی برای سلامت انسان می‌شود، افزایش سطح شوری بهره‌وری کشاورزی را تهدید می‌کند و افزایش دمای آب می‌تواند نیروگاه‌های ترموالکتریکی را که برای خنک‌سازی به منابع آب سطحی وابسته هستند را مختل کند. علاوه بر این، همه این آلاینده‌ها می‌توانند بر محیط آبی تأثیر منفی بگذارند و اکوسیستم‌ها را تهدید کنند.

این محقق هشدار داد: گسترش تصفیه فاضلاب می‌تواند فرآیندی پرهزینه باشد و کشورها را با چالش‌های اقتصادی مواجه کند. با این حال، این مهم باید محقق شود و در درازمدت از اعمال هزینه‌های بیشتر بر کشورها به واسطه آلودگی آب جلوگیری شود. ما باید انتشار آلاینده‌های خود را کاهش دهیم و رویکردهای جدیدی را برای مدیریت فاضلاب توسعه دهیم.

نتایج این مطالعه در مجله Nature Communications Earth & Environment منتشر شده است.