سرطان پروستات چیست؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اورولوژی ،رشد در پروستات می تواند خوش خیم (نه سرطانی) یا بدخیم (سرطان) باشد.

رشد خوش خیم پروستات (BPH)

• به ندرت تهدیدی برای زندگی است
• به بافت های اطراف حمله نمی کند
• به سایر نقاط بدن سرایت نمی کند
• قابل برداشتن است و می تواند بسیار آهسته رشد کند (اما معمولاً دوباره رشد نمی کند)

رشد بدخیم (سرطان پروستات)

• ممکن است گاهی تهدیدی برای زندگی باشد
• می تواند به اندام ها و بافت های مجاور (مانند مثانه یا راست روده) گسترش یابد
• می تواند به سایر قسمت های بدن (مانند غدد لنفاوی یا استخوان) گسترش یابد (متاستاز)
• اغلب می توان آن را حذف کرد، اما گاهی اوقات دوباره رشد می کند

سلول های سرطانی پروستات می توانند با جدا شدن از تومور پروستات پخش شوند. آنها می توانند از طریق رگ های خونی یا غدد لنفاوی برای رسیدن به سایر قسمت های بدن حرکت کنند. پس از انتشار، سلول های سرطانی ممکن است به بافت های دیگر بچسبند و رشد کنند تا تومورهای جدیدی را تشکیل دهند و به جایی که فرود می آیند آسیب می رسانند.

هنگامی که سرطان پروستات از محل اصلی خود به قسمت دیگری از بدن گسترش می یابد، تومور جدید دارای همان نوع سلول های غیر طبیعی و همان نام تومور اولیه (اصلی) است. به عنوان مثال، اگر سرطان پروستات به استخوان ها گسترش یابد، سلول های سرطانی در استخوان ها در واقع سلول های سرطانی پروستات هستند. این بیماری سرطان پروستات متاستاتیک است نه سرطان استخوان. به همین دلیل، به عنوان سرطان پروستات در استخوان درمان می شود.

برای درک سرطان پروستات، دانستن نحوه عملکرد طبیعی پروستات کمک می کند.

پروستات

پروستات و وزیکول‌های منی بخشی از دستگاه تناسلی مردان هستند. پروستات به اندازه یک گردو است و وزن آن حدود ۲۸ گرم است. وزیکول های منی دو غده زوج بسیار کوچکتر هستند. این غدد به هر طرف پروستات متصل هستند. برخی گفته اند که وزیکول منی شبیه گوش خرگوش است که به پروستات چسبیده است. پروستات در زیر مثانه و جلوی راست روده قرار دارد. پروستات مجرای ادرار را احاطه کرده است. مجرای ادرار لوله‌ای است که ادرار را از مثانه از طریق آلت تناسلی به بیرون می‌برد. به همین دلیل است که مردان دارای پروستات بزرگ در ادرار کردن مشکل دارند. می تواند جریان ادرار از مثانه را مختل کند.

کار اصلی پروستات و وزیکول‌های منی ساختن مایع برای شستشوی مایع منی است. در هنگام انزال، اسپرم در بیضه ها ساخته می شود و سپس به سمت مجرای ادرار حرکت می کند. در همان زمان، مایع از پروستات و وزیکول‌های منی نیز به داخل مجرای ادرار حرکت می‌کند. این مخلوط مایع منی و پروستات و وزیکول‌های منی، انزالی را تشکیل می‌دهد که از مجرای ادرار عبور کرده و از آلت تناسلی خارج می‌شود.

هنگامی که سرطان پروستات رخ می دهد، از غده پروستات شروع می شود و گاهی اوقات به وزیکول های منی گسترش می یابد.

علائم

سرطان پروستات در مراحل اولیه خود اغلب هیچ علامتی ندارد. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند مانند علائم بزرگ شدن پروستات یا BPH باشند. سرطان پروستات همچنین می تواند علائم غیر مرتبط با BPH ایجاد کند. اگر مشکلات ادراری دارید، با پزشک در مورد آن صحبت کنید.

علائم سرطان پروستات می تواند به شرح زیر باشد:

• درد مبهم در ناحیه تحتانی لگن
• تکرر ادرار
• مشکل در ادرار کردن، درد، سوزش یا جریان ضعیف ادرار
• خون در ادرار (هماچوری)
• انزال دردناک
• درد در قسمت پایین کمر، باسن یا بالای ران
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• درد استخوان

علل

هیچ کس نمی داند چرا و چگونه سرطان پروستات شروع می شود. مطالعات کالبد شکافی نشان می دهد که از هر 3 مرد بالای 50 سال، 1 نفر دارای برخی سلول های سرطانی در پروستات است. هشت مورد از ده "سرطان کالبد شکافی" یافت شده کوچک هستند و تومورهایی دارند که مضر نیستند.

اگرچه هیچ دلیل شناخته شده ای برای سرطان پروستات وجود ندارد، اما خطرات زیادی در ارتباط با این بیماری وجود دارد.

عوامل خطر سرطان پروستات چیست؟

سن

با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان افزایش می یابد. به ندرت در مردان کمتر از 40 سال یافت می شود. آسیب به ماده ژنتیکی (DNA) سلول های پروستات برای مردان بالای 55 سال بیشتر محتمل است. سلول های آسیب دیده یا غیرطبیعی پروستات می توانند شروع به رشد خارج از کنترل کنند و تومور ایجاد کنند. سن یک عامل خطر شناخته شده برای سرطان پروستات است. اما، سیگار کشیدن و اضافه وزن با مرگ ناشی از سرطان پروستات ارتباط نزدیک تری دارد.

قومیت

مردان آفریقایی-آمریکایی، تا حد زیادی، بالاترین میزان ابتلا به این بیماری را دارند. از هر شش مرد آفریقایی آمریکایی یک نفر به سرطان پروستات مبتلا می شود. مردان آفریقایی آمریکایی بیشتر در سنین پایین به سرطان پروستات مبتلا می شوند و بیشتر تومورهای تهاجمی دارند که به سرعت رشد می کنند، گسترش می یابند و باعث مرگ می شوند. دلیل شیوع بیشتر سرطان پروستات در مردان آفریقایی آمریکایی مشخص نیست، اما ممکن است به دلیل عوامل اجتماعی-اقتصادی، محیطی، رژیم غذایی یا عوامل دیگر باشد. سایر قومیت ها، مانند مردان اسپانیایی تبار و آسیایی، کمتر به سرطان پروستات مبتلا می شوند.

سابقه خانوادگی

مردانی که سابقه خانوادگی سرطان پروستات دارند نیز با خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری روبرو هستند. اگر پدر یا برادر مردی سرطان پروستات را داشته باشند، او 2 تا 3 برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات است. این خطر با تعداد اقوام مبتلا به سرطان پروستات افزایش می یابد. سنی که این سرطان در یکی از بستگان نزدیک تشخیص داده شد نیز عامل مهمی است.

سیگار کشیدن

مطالعات نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان پروستات ممکن است برای افراد سیگاری دو برابر شود. سیگار کشیدن نیز با خطر مرگ ناشی از سرطان پروستات مرتبط است. با این حال، در عرض 10 سال پس از ترک، خطر ابتلا به سرطان پروستات به افراد غیرسیگاری در همان سن کاهش می یابد.

منطقه جهانی

تعداد و مرگ و میر سرطان پروستات در سراسر جهان متفاوت است، اما در آمریکای شمالی و شمال اروپا بیشتر است. میزان بالاتر ابتلا ممکن است به دلیل روش های غربالگری بهتر یا بیشتر، وراثت، رژیم غذایی نامناسب، فقدان عادات ورزشی، و قرار گرفتن در معرض محیطی باشد.

رژیم غذایی

رژیم غذایی و سبک زندگی ممکن است بر خطر سرطان پروستات تأثیر بگذارد. دقیقا مشخص نیست چطور. اگر کالری بیشتری مصرف کنید، چربی حیوانی، شکر تصفیه شده و میوه ها و سبزیجات کافی مصرف نکنید، ممکن است خطر شما بیشتر شود. فقدان ورزش نیز با نتایج ضعیف مرتبط است. چاقی (یا اضافه وزن بسیار زیاد) به عنوان عاملی برای افزایش خطر مرگ بر اثر سرطان پروستات در مردان شناخته شده است. یکی از راه های کاهش خطر کاهش وزن و حفظ آن است.

بیشتر بدانید:سرطان پروستات در مردان از سرطان معده پیشی گرفت

آیا می توان از سرطان پروستات پیشگیری کرد؟

انجام کارهایی که برای سلامت قلب مناسب است، پروستات شما را نیز سالم نگه می دارد. درست غذا خوردن، ورزش، مراقبت از وزن و سیگار نکشیدن می تواند برای سلامتی شما مفید باشد و به شما در جلوگیری از سرطان پروستات کمک کند.

برخی ازپزشکان معتقدند داروهایی مانند فیناستراید و دوتاستراید می توانند از سرطان پروستات جلوگیری کنند. برخی دیگر معتقدند که آنها فقط پیشرفت سرطان پروستات را کند می کنند. مطالعات نشان می دهد که مردانی که از این داروها استفاده می کنند کمتر به سرطان پروستات مبتلا می شوند. هنوز مشخص نیست که آیا این داروها مؤثر هستند یا خیر، بنابراین باید با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی صحبت کنید.

تشخیص و غربالگری

"غربالگری" به معنای آزمایش بیماری است حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید. آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) و آزمایش فیزیکی رکتوم (DRE) دو آزمایشی هستند که برای غربالگری سرطان پروستات استفاده می شوند. هر دو برای تشخیص زودهنگام سرطان استفاده می شوند. با این حال، این آزمایشات کامل نیستند. نتایج غیر طبیعی در هر دو آزمایش ممکن است به دلیل بزرگ شدن خوش خیم پروستات (BPH) یا عفونت باشد تا سرطان.

انجمن اورولوژی آمریکا (AUA) توصیه می کند با پزشک در مورد اینکه آیا باید غربالگری شوید یا خیر صحبت کنید. برای اینکه بدانید غربالگری سرطان پروستات ایده خوبی است، از ابزار ارزیابی غربالگری سرطان پروستات ما استفاده کنید . هنگامی که در مورد مزایا و خطرات غربالگری صحبت می کنید، نتایج خود را با پزشک خود به اشتراک بگذارید.

دو نوع اصلی غربالگری عبارتند از:

آزمایش خون PSA

آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) یکی از راه های غربالگری سرطان پروستات است. این آزمایش خون سطح PSA را در خون اندازه گیری می کند.PSA پروتئینی است که فقط توسط سرطان پروستات و پروستات ساخته می شود.

PSA بسیار کمی در خون مردی با پروستات سالم یافت می شود.PSA پایین نشانه سلامت پروستات است. افزایش سریع PSA ممکن است نشانه ای از اشتباه باشد. سرطان پروستات جدی ترین علت نتیجه PSA بالا است. یکی دیگر از دلایل PSA بالا می تواند بزرگ شدن خوش خیم (غیر سرطانی) پروستات باشد.التهاب پروستات هم می تواند باعث افزایش PSA شود.

افزایش سطح PSA نوع سلول های سرطانی موجود را به ما نمی گوید. افزایش به ما می گوید که سرطان ممکن است وجود داشته باشد.

با پزشک خود در مورد اینکه آیا آزمایش PSA برای شما مفید است یا خیر صحبت کنید. اگر تصمیم به انجام آزمایش دارید، حتماً در مورد تغییرات در سطح PSA خود با پزشک صحبت کنید.

معاینه فیزیکی رکتوم

معاینه فیزیکی رکتوم (DRE) به پزشک کمک می کند تا مشکلات پروستات را پیدا کند. برای این معاینه، پزشک یک انگشت دستکش روغن‌کاری شده را از طریق مقعد وارد راست روده می‌کند. مرد یا خم می شود یا به پهلو روی تخت دراز می کشد. در طی این آزمایش، پزشک شکل یا ضخامت غیر طبیعی پروستات را احساس می کند. این معاینه روشی ایمن و آسان است. اما به خودی خود نمی تواند سرطان را در مراحل اولیه تشخیص دهد. باید همراه با آزمایش خون انجام شود.

بیشتر بدانید: ۳ راه تشخیص سرطان پروستات

چه کسی باید غربالگری را انجام دهد؟

در مردان با ویژگی های زیر:

• بین 55 تا 69 سال
• با سابقه خانوادگی سرطان پروستات

مزایا و خطرات غربالگری چیست؟

آزمایش خون و معاینه فیزیکی ابزار بسیار مهمی هستند. آنها به تشخیص زودهنگام سرطان پروستات، قبل از گسترش آن کمک می کنند. هنگامی که به موقع تشخیص داده شود، می توان آن را به موقع درمان کرد که به توقف یا کند کردن گسترش سرطان کمک می کند. این احتمالاً به برخی از مردان کمک می کند که عمر طولانی تری داشته باشند.

در نادر ترین شکل ممکن خطر آزمایش خوناین است که ممکن است تشخیص سرطان را از دست بدهد (منفی کاذب) یا آزمایش ممکن است "مثبت کاذب" باشد، که وقتی واقعاً سالم هستید، نشان می دهد مشکلی وجود دارد. نتیجه مثبت کاذب ممکن است منجر به بیوپسی شود که لازم نیست. این آزمایش همچنین ممکن است سرطان با رشد بسیار آهسته را تشخیص دهد که در صورت عدم درمان هرگز مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

بیوپسی ( نمونه برداری) چیست؟

بیوپسی یا نمونه برداری نوعی جراحی جزئی است. برای بیوپسی پروستات، قطعات کوچکی از بافت پروستات برداشته می شود و زیر میکروسکوپ بررسی می شود. پاتولوژیست پزشکی است که نمونه های بافت را به دقت بررسی می کند تا سلول های سرطانی را جستجو کند. این تنها راهی است که مطمئن شوید سرطان پروستات دارید یا خیر.

تصمیم برای انجام بیوپسی بر اساس نتایج آزمایش خون و معاینه فیزیکی است. پزشک شما همچنین سابقه خانوادگی سرطان پروستات، قومیت، سابقه بیوپسی و سایر عوامل سلامتی را در نظر می گیرد.

بیوپسی پروستات معمولا با استفاده از پروب سونوگرافی برای مشاهده پروستات و هدایت بیوپسی انجام می شود. ممکن است برای جلوگیری از عفونت به شما آنتی بیوتیک داده شود. برای آزمایش، در حالی که پروب به سمت راست روده می رود، به پهلو دراز می کشید. ابتدا، پزشک شما با استفاده از سونوگرافی از پروستات عکس می گیرد. پزشک شما اندازه، شکل و هر گونه ناهنجاری غده پروستات را یادداشت می کند. او همچنین به دنبال سایه هایی خواهد بود که ممکن است نشانه سرطان باشد. سپس، پزشک قطعات بسیار کوچک پروستات شما را با استفاده از وسیله نمونه برداری برمی دارد. مقدار بافت برداشته شده به اندازه غده، نتایجآزمایش خون و بیوپسی های گذشته بستگی دارد.

پس از بیوپسی، ممکن است خون در انزال، ادرار و مدفوع شما وجود داشته باشد. این باید نسبتاً سریع از بین برود. اگرخونریزی طولانی مدت بود یا تب کردید، با پزشک خود تماس بگیرید.

تست های تصویربرداری

همه مردان به آزمایش تصویربرداری نیاز ندارند. پزشک ممکن است معاینات تصویربرداری را بر اساس نتایج سایر آزمایشات توصیه کند.

سرطان پروستات ممکن است از پروستات به بافت های دیگر سرایت کند. ممکن است به وزیکول‌های منی مجاور، مثانه یا بیشتر به غدد لنفاوی و استخوان‌ها گسترش یابد. به ندرت به ریه ها و یا سایر اندام ها سرایت می کند.

پزشک شما ممکن است سی تی اسکن لگن، اسکن MRI یا اسکن استخوان را برای بررسی اینکه آیا سرطان شما گسترش یافته است توصیه کند.

میزان بقا در سرطان پروستات چقدر است؟

بسیاری از مردان مبتلا به سرطان پروستات در اثر آن نمی میرند. آنها به دلایل دیگر خواهند مرد. برای مردانی که تشخیص داده می شود، بهتر است زودتر تشخیص داده شود. نرخ بقای مردان مبتلا به سرطان پروستات به لطف غربالگری و گزینه های درمانی بهتر در طول سال ها افزایش یافته است. امروزه 99 درصد از مردان مبتلا به سرطان پروستات حداقل 5 سال پس از تشخیص زنده می مانند. بسیاری از مردانی که تحت درمان هستند، درمان می شوند. بیشتر سرطان پروستات رشد کندی دارد و سال ها طول می کشد تا پیشرفت کند. از هر سه مرد یک نفر بعد از پنج سال زنده می ماند، حتی اگر سرطان به سایر قسمت های بدن سرایت کرده باشد.

درمان

برخی از سرطان ها به قدری آهسته رشد می کنند که ممکن است اصلاً نیازی به درمان نباشد. برخی دیگر به سرعت رشد می کنند و تهدید کننده زندگی هستند، بنابراین درمان معمولا ضروری است. تصمیم گیری در مورد اینکه چه درمانی باید انجام دهید می تواند پیچیده باشد. با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید. برنامه درمانی شما به موارد زیر بستگی دارد:

• مرحله و درجه سرطان
• سرطان کم، متوسط یا پرخطر باشد
• سن و میزان سلامتی شما
• ترجیحات شما با توجه به عوارض جانبی، اثرات بلند مدت و اهداف درمانی

نتایج سایر آزمایش‌های تشخیصی به ارائه‌دهنده شما کمک می‌کند تا بفهمد آیا سرطان بعد از درمان می‌تواند گسترش یابد یا عود کند.

انتخاب های درمانی برای سرطان پروستات عبارتند از:

• درمان موضعی
• عمل جراحی
• پرتو درمانی
• سرما درمانی
• درمان کانونی
• درمان سیستمیک
• درمان هورمونی
• شیمی درمانی
• ایمونوتراپی

پروستاتکتومی رادیکال (جراحی) برای سرطان پروستات چیست؟

سه نوع جراحی رادیکال پروستاتکتومی وجود دارد:

پروستاتکتومی رادیکال لاپاروسکوپی

پروستاتکتومی رادیکال لاپاروسکوپی رایج ترین نوع جراحی سرطان پروستات است که امروزه انجام می شود. جراح ابزار و دوربین جراحی لاپاراسکوپی را نگه می دارد و هدایت می کند. و پروستات را از طریق سوراخ های کوچکی که روی شکم ایجاد کرده خارج می کند. با جراحی لاپاروسکوپی خون کمتری نسبت به سایر روش ها از دست می رود. موفقیت این جراحی بستگی به تجربه جراح شما دارد. هرچه پزشک شما جراحی های بیشتری انجام داده باشد، در این جراحی بهتر خواهد بود.

پروستاتکتومی رادیکال باز

برای این روش، جراح شما یک برش در قسمت پایین شکم شما ایجاد می کند و پروستات را از طریق این شکاف خارج می کند. کل غده پروستات برداشته می شود. جراح شما می تواند غده پروستات و بافت اطراف آن را به طور همزمان ارزیابی کند و در عین حال آسیب به اندام های مجاور را کاهش دهد.در این روش خون بیشتری از دست می رود و گاهی ممکن است نیاز به تزریق خون باشد.

بعد از برداشتن پروستات چه انتظاری داریم؟

پس از برداشتن پروستات، دستگاه ادراری و مثانه بازسازی می شوند. یک کاتتر از طریق مجرای ادرار به مثانه منتقل می شود تا ادرار را تخلیه کند و اتصالات جدید بهبود یابد. ممکن است یک یا دو درن ساکشن پس از جراحی در حفره لگن باقی بماند. آنها را از قسمت تحتانی شکم می آورند تا مایع را از زخم خارج کنند که به کاهش خطر عفونت کمک می کند. درن ها معمولاً قبل از ترخیص از بیمارستان برداشته می شوند. پس از جراحی، جراح شما گزارش نهایی پاتولوژی را بررسی خواهد کرد. برای مراحل بعدی برنامه ریزی خواهد کرد.

مزایا، خطرات و عوارض جانبی جراحی چیست؟

مزیت اصلی پروستاتکتومی رادیکال برداشتن پروستات مبتلا به سرطان است. این تا زمانی صادق است که سرطان به خارج از پروستات گسترش نیافته باشد. جراحی همچنین به پزشک کمک می کند تا بداند آیا به درمان بیشتری نیاز دارید یا خیر. اگر سرطان پروستات فراتر از پروستات گسترش نیافته باشد، جراحی اغلب انتخاب خوبی است. جراحی همیشه با خطراتی همراه است. برخی از عوارض ناشی از جراحی ممکن است زود و برخی دیرتر اتفاق بیفتند. خونریزی یا عفونت ممکن است با هر عمل بزرگی اتفاق بیفتد، بنابراین برای پیشگیری یا مدیریت این مشکلات تحت نظر خواهید بود.

همه افراد برای مدت زمان یکسانی عوارض جانبی مشابهی ندارند. با جراحی (و با پرتودرمانی)، دو عارضه جانبی اصلی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود: اختلال نعوظ (ED) و بی اختیاری ادرار . برای برخی از مردان، جراحی می تواند انسداد ادراری که قبل از عمل وجود داشت را برطرف کند. اکثر مردان مبتلا به این عوارض جانبی در طول زمان راه هایی برای مدیریت آنها پیدا می کنند.

بیشتر بدانید:کمک به درمان سرطان پروستات با هدف قرار دادن یک پروتئین

پرتودرمانی چیست؟

پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی برای از بین بردن یا کند کردن رشد سلول های سرطانی استفاده می کند. از پرتودرمانی می توان به عنوان درمان اولیه سرطان پروستات (به جای جراحی) استفاده کرد. همچنین در صورتی که سرطان به طور کامل برداشته نشده باشد یا در صورت بازگشت آن، پس از جراحی قابل استفاده است.

دو نوع اولیه پرتودرمانی برای سرطان پروستات استفاده می‌شود:

• پرتودرمانی خارجی
• براکی‌تراپی (پرتودرمانی داخلی)

مزایا، خطرات و عوارض پرتودرمانی چیست؟

مزیت پرتودرمانی این است که نسبت به جراحی، کمتر تهاجمی است. چه پرتو به صورت خارجی یا داخلی داده شود، این درمان برای سرطان پروستات در مراحل اولیه موثر است. برخی برای درمان سرطان خود به هر دو نوع پرتوهای ترکیبی نیاز دارند.

عوارض جانبی اصلی پرتودرمانی بی اختیاری و مشکلات روده است. مشکلات ادراری معمولاً با گذشت زمان بهبود می یابند، اما در برخی از مردان هرگز از بین نمی روند. اختلال نعوظ، از جمله ناتوانی جنسی، نیز ممکن است. بسیاری از مردان برای چند هفته تا چند ماه پس از درمان احساس خستگی می کنند.

کرایوتراپی چیست؟

کرایوتراپی یا کرایوبلاسیون برای سرطان پروستات، انجماد کنترل شده غده پروستات است. انجماد سلول های سرطانی را از بین می برد. کرایوتراپی تحت بیهوشی انجام می شود. این درمان برای مردانی است که به دلیل سایر مشکلات سلامتی کاندید مناسبی برای جراحی یا رادیوتراپی نیستند.

مزایا، خطرات و عوارض کرایوتراپی چیست؟

کرایوتراپی برخی عوارض جانبی دارد. ممکن است در ابتدا بی اختیاری و سایر مشکلات ادراری یا روده ای را تجربه کنید. اختلال نعوظ محتمل است.

شایان ذکر است خطر ایجاد فیستول (کانالی است که پس از جراحی بین مجرای ادرار و راست روده ایجاد می شود) نیز وجود دارد که ممکن است باعث اسهال یا عفونت مثانه شود.

هایفو و درمان کانونی چیست؟

• سونوگرافی متمرکز با شدت بالا که از انرژی امواج صوتی برای هدف قرار دادن و گرم کردن تومور برای کشتن سلول ها با کمک MRIاستفاده می کند. برای کل غده قابل استفاده است.
• انجماد کانونی. این کار از یک کاوشگر نازک سوزنی برای دور تومور با محلول خاصی استفاده می کند که با انجماد تومور را از بین می برد.
• الکتروپوریشن برگشت ناپذیر . برای عبور جریان الکتریکی از تومور، منافذ بسیار ریزی در سلول های تومور ایجاد می کند که منجر به مرگ سلول می شود.

برای مردانی که تومورهای کوچک و موضعی پروستات دارند، درمان کانونی می تواند یک گزینه باشد. درمان کانونی یک اصطلاح کلی برای چند روش است. آنها تومورهای کوچک داخل پروستات را می کشند، بدون اینکه کل غده یا بافت سالم اطراف را از بین ببرند. چند نوع درمان کانونی در کارآزمایی‌های بالینی وجود دارد.

مزایا، خطرات و عوارض جانبی درمان کانونی چیست؟

در حالت ایده آل، درمان کانونی منجر به عوارض جانبی کمتری از جمله تغییر در عملکرد ادرار می شود. مزایای طولانی مدت درمان کانونی هنوز مشخص نیست. تحقیقات برای بررسی بیشتر این موضوع در حال انجام است. در حال حاضر، FDA این روش را برای تخریب بافت پروستات تایید کرده است، اما به طور واضح برای درمان سرطان پروستات نیست. از آنجایی که بسیاری از این درمان ها بسیار جدید هستند، پوشش بیمه اغلب در دسترس نیست.

درمان هورمونی یا درمان محرومیت از آندروژن (ADT) چیست؟

سلول های سرطانی پروستات از هورمون تستوسترون برای رشد استفاده می کنند، مشابه نیاز ما به غذا. هورمون درمانی به عنوان درمان محرومیت از آندروژن (ADT) نیز شناخته می شود. از داروهایی برای مسدود کردن یا کاهش تستوسترون و سایر هورمون‌های جنسی مردانه که به سرطان کمک می‌کنند، استفاده می‌کند. این روش اساساً سلول های سرطانی پروستات را از تستوسترون محروم می کند و برای کند کردن رشد سرطان در سرطان هایی که پیشرفته هستند یا پس از درمان تهاجمی موضعی اولیه برگشته اند استفاده می شود. همچنین برای مدت کوتاهی در حین و بعد از پرتودرمانی استفاده می شود. هورمون درمانی به صورت جراحی یا با دارو انجام می شود.

فواید، خطرات و عوارض هورمون درمانی چیست؟

هورمون درمانی با بیماری قلبی، دیابت و از دست دادن استخوان مرتبط است. قبل از شروع این درمان برای سرطان پروستات، باید این خطرات را با پزشک خود در میان بگذارید.

گرگرفتگی و خستگی نیز از عوارض کوتاه مدت هورمون درمانی هستند. همین امر در مورد از دست دادن میل جنسی نیز صادق است.

شیمی درمانی چیست؟

شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی در هر نقطه از بدن استفاده می کند. برای مراحل پیشرفته سرطان پروستات استفاده می شود. همچنین زمانی استفاده می شود که سرطان متاستاز (گسترش) به اندام ها یا بافت های دیگر داشته باشد. داروها در جریان خون گردش می کنند. از آنجایی که آنها هر سلولی که به سرعت در حال رشد است را می کشند، هم به سلول های سرطانی و هم به سلول های غیر سرطانی حمله می کنند. دوز و فرکانس به دقت کنترل می شود تا عوارض جانبی این امر کاهش یابد. اغلب، شیمی درمانی همراه با درمان های دیگر استفاده می شود. این روش درمان اصلی برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات نیست.

بسیاری از داروهای شیمی درمانی به صورت داخل وریدی (با یک سوزن در ورید) تجویز می شوند. برخی دیگر از طریق دهان مصرف می شوند.

مزایا، خطرات و عوارض جانبی شیمی درمانی چیست؟

اخیراً، شیمی درمانی به بیماران مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته در صورت انجام همزمان هورمون درمانی استاندارد نیز کمک می کند. با این حال، شیمی درمانی ممکن است فقط برای مدتی موثر باشد.

عوارض جانبی ناشی از شیمی درمانی باید در نظر گرفته شود. عوارض جانبی به دارو، دوز و مدت زمان درمان بستگی دارد. شایع ترین عوارض جانبی عبارتند از احساس خستگی بسیار، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و ریزش مو. تغییر در حس چشایی و لامسه شما نیز امکان پذیر است. به دلیل کاهش تعداد سلول های خونی، خطر ابتلا به عفونت ها و کم خونی افزایش می یابد. بیشتر این عوارض جانبی قابل مدیریت هستند و پس از پایان درمان کاهش می یابند.

بعد از درمان

هر ساله مردان بیشتری از سرطان پروستات جان سالم به در می برند و زندگی خود را به دست می آورند. سرطان پروستات در صورت تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می تواند یک بیماری قابل کنترل باشد. پس از پایان درمان، زمان آن است که عوارض جانبی خود را مدیریت کنید. زمان آن رسیده است که یک برنامه طولانی مدت با پزشک خود برای آزمایشات بعدی ایجاد کنید. همچنین زمان آن فرا رسیده که به زندگی خود ادامه دهید.با پزشک خود در مورد عوارض جانبی یا مشکلاتی که پس از درمان دارید صحبت کنید. شما و پزشکتان می توانید بهترین گام های بعدی خود را تعیین کنید.

اگر هنوز درمان را شروع نکرده اید، قبل از شروع به تخصص پزشک خود توجه کنید. با جراحان مجرب تر، خطر عوارض جانبی دائمی، مانند بی اختیاری، کمتر است.

اثرات عاطفی پس از درمان چیست؟

پس از درمان، ممکن است احساس بسیار هیجانی داشته باشید. همچنین ممکن است نگران بازگشت سرطان باشید. بسیاری از مردان هنوز نسبت به عوارض جانبی درمان مضطرب و نامطمئن هستند یا ناراحت هستند.هر چه احساس می کنید، مهم است که در مورد آن به پزشک خود بگویید. همکاری. برای مقابله با سلامت عاطفی و رفاه عمومی خود با پزشک یا مشاور خود برنامه ای بسازید.

اثرات فیزیکی پس از درمان چیست؟

اختلال نعوظ و بی اختیاری ادرار عوارض جانبی هستند که اغلب توسط مردان پس از درمان سرطان پروستات گزارش می شود.

احتمال این عوارض پس از درمان به موارد زیادی بستگی دارد:

• سن
• سلامتی
• عملکرد جنسی قبل از درمان
• مرحله سرطان
• اینکه آیا اعصابی که نعوظ را کنترل می کنند پس از جراحی یا پرتو آسیب دیده اند.

چه مدت می تواند اختلال نعوظ دوام بیاورد؟

اگر درمان باعث اختلال نعوظ شود، هنوز فرصتی برای بازگشت عملکرد نعوظ در طول زمان وجود دارد (مگر اینکه هر دو عصب از بین رفته باشند). ممکن است تا 24 ماه یا بیشتر طول بکشد تا بتوانید نعوظ کامل داشته باشید. برخی از مردان زودتر بهبود می یابند. میانگین زمان برای نعوظ که اجازه رابطه جنسی را می دهد بین 4 تا 24 ماه است. مردان زیر 60 سال نسبت به مردان مسن شانس بیشتری برای به دست آوردن نعوظ دارند. حتی با انجام عمل جراحی که باعث حفظ اعصاب می شود، نعوظ بلافاصله یا به عملکرد کامل قبل از جراحی باز نمی گردد. اما، آنها ممکن است به اندازه کافی برای رابطه جنسی بهبود یابند. داروها و وسایلی برای درمان ED وجود دارد. حتی بدون نعوظ یا نعوظ ضعیف، مردان می توانند به ارگاسم برسند.

بی اختیاری ادرار چقدر طول می کشد؟

بروز بی اختیاری برای مدتی پس از جراحی پروستات رایج است. اگر بی اختیاری استرسی دارید، ممکن است لازم باشد چند هفته یا چند ماه از پد استفاده کنید. در بیشتر موارد، کنترل ادرار باز خواهد گشت. با این حال، بی اختیاری ممکن است تا 6 تا 12 ماه طول بکشد. به ندرت پیش می آید که بیش از یک سال دوام بیاورد.

آیا درمان هایی برای بی اختیاری پس از درمان سرطان پروستات وجود دارد؟

درمان بی اختیاری به نوع و شدت مشکل بستگی دارد. از پزشک خود در مورد انتخاب های درمانی، خطرات و مزایا و آنچه باید انتظار داشته باشید بپرسید.

فیزیوتراپی می تواند به شما در بازیابی کنترل مثانه کمک کند. تمرینات کگل عضلات کف لگن را تقویت می کنند و اعث می شوند تا ادرار را در مثانه نگه دارند. اگر قرار است جراحی سرطان پروستات انجام دهید، ممکن است پزشک به شما پیشنهاد دهد که قبل از جراحی، انجام این تمرینات را شروع کنید.

اجتناب از مواد تحریک کننده مثانه در طول دوره بهبودی

این غذاها و نوشیدنی ها می توانند مثانه را آزار دهند:

• کافئین موجود در قهوه، چای و نوشابه
• نوشیدنی های اسیدی مانند آب میوه ها
• الکل
• شیرین کننده های مصنوعی
• غذاهای ادویه دار

دارو می تواند تحریک پذیری مثانه را کاهش دهد و به کاهش نشت ادرار کمک کند.

اگر سرطان پروستات برگردد چه؟

سرطان پروستات ممکن است عود کند. بهبودی پایدار (یا طولانی مدت) به ویژگی های سرطان شما بستگی دارد.

آزمایش ژنتیک برای سرطان پروستات

هر دو اصطلاح مربوط به ژن ها و DNA سلولی هستند، اما متفاوت هستند. این آزمایش‌ها برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد DNA سلول‌های سرطانی و پیوند جهش‌های DNA با درمان‌ها استفاده می‌شوند. در آینده، آزمایش ژنتیک ممکن است اولین قدمی باشد که پزشکان هنگام تشخیص سرطان پروستات برمی دارند.