به گزارش سلامت نیوز، رویدادهای اضطراری بزرگ مانند زلزله ونچوان در سال 2008، انفجار تیانجین در سال 2015 و ویروس کرونا COVID-19 که در سراسر جهان در حال گسترش است، خسارات جانی و مالی زیادی به بار آورده است.

حوادث اضطراری را می توان به چهار نوع بلایای طبیعی، حوادث، رویدادهای بهداشت عمومی و حوادث تامین اجتماعی تقسیم کرد. برخی از کشورهای پهناور و پرجمعیت مانند چین، روسیه و ایالات متحده آمریکا از بروز انواع حوادث اضطراری رنج می برند. برای این کشورها واکنش علمی و مؤثر به رویدادهای اضطراری بسیار مهم است.

در سال‌های اخیر، با توسعه سریع رسانه‌های اجتماعی و افزایش تعداد کاربران فعال، توانایی جمع‌سپاری آن برای مدیریت اضطراری توسط بسیاری از محققان بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

هنگامی که رویدادهای اضطراری رخ می دهد، مردم تمایل دارند پست هایی را در رسانه های اجتماعی منتشر کنند تا نگرانی و تصورات خود را در مورد برخی از نهادها مانند رویدادها، افراد، اهداف یا سیاست ها بیان کنند. از طریق این پست ها، مدیران قادر به درک آنچه در اطراف مردم می گذرد و آگاهی از وضعیت به موقع و کارآمد می شوند.

ثابت شده است که رسانه های اجتماعی منبع اطلاعاتی ارزشمندی برای آگاهی از موقعیت و ارزیابی آسیب در چندین رویداد اضطراری اخیر مانند شیوع بیماری های عفونی ، انفجارها، طوفان ها ، طوفان ها هستند. ، زلزله ، سیل ، سونامی ، آتش سوزی جنگلی و بلایای هسته ای.

یکی از جنبه‌های مهم آگاهی از وضعیت اضطراری با استفاده از داده‌های رسانه‌های اجتماعی، شناسایی و توصیف رویداد مرتبط با اضطراری است که در آن نوع رویداد مورد علاقه از قبل مشخص نیست .

داده های زیادی در رسانه های اجتماعی وجود دارد، با این حال، داده های بسیار کمی واقعاً مربوط به رویدادهای اضطراری است و حاوی اطلاعات مفیدی است. در بیشتر پیام‌های رسانه‌های اجتماعی، داده‌های آموزنده اغلب تحت تأثیر نویزهای نامربوط و غیرضروری قرار می‌گیرند.

گاهی سازمان‌های دولتی و مدیران اورژانس باید به جای یک نوع خاص، با انواع حوادث اضطراری مبارزه کنند. از آنجایی که آنها نمی دانند چگونه می توان از رسانه های اجتماعی برای برنامه ریزی بلایا و هشدار اولیه به طور کلی استفاده کرد، برای آنها عملی تر است که روشی را اتخاذ کنند که بتواند انواع رویدادهای احتمالی را پوشش دهد.

همچنین، برای پاسخگویی به موقع، دانستن اینکه چه موضوع اضطراری، چه زمانی و در کجا اتفاق می افتد بسیار مهم است. بنابراین یک رویکرد یکپارچه برای شناسایی انواع رویدادهای اضطراری در رسانه‌های اجتماعی، از جمله بلایای طبیعی، حوادث، رویدادهای بهداشت عمومی و رویدادهای امنیت اجتماعی پیشنهاد می‌کند.

علاوه بر حوادث طبیعی انتشار مسائل اجتماعی هم میان کاربران شبکه های اجتماعی بسیار گسترده است و همین باعث بروز تضادهای زیادی خصوصا در میان مردم کشورمان شده .مثل اتفاقی که برای پرونده نیما کودکی که مورد کودک آزاری شدید قرار گرفته بود و اذهان عمومی را به سمت پدیده شوم کودک آزاری کشاند و یا قتل رومینا که در فضای مجازی و عمومی کشور محل مناقشه متخصصان و حقوقدانان و فعالین اجتماعی شد

در واقع نظام اجتماعی باید به نیازهای افراد و گروه‌ها بخصوص اقشار آسیب پذیر پاسخ دهد. افراد باید احساس کنند که از دید جامعه‌شان واقعی هستند و وجود دارند. و شبکه های اجتماعی یکی از راهکارها برای دیده شدن افراد است اما وقتی مردم دروغگویی، فساد و ضدونقیض‌گویی از سوی مقامات را میبینند و این به طور گسترده در شبکه های اجتماعی به صورت عکس و فیلم و ... منتشر میشود میتواند منجر به ترومای اجتماعی شود اما آیا در این میان مردم مقصر هستند؟

هرگاه انسانی از کمک به فردی که در مضیقه است امتناع کند ، به انسانیت خیانت کرده و اگر از سوی مسوولین باشد که برای پاسخ‌گویی به نیاز آن‌ها انتخاب شده‌اند، نیازمندان و کسانی که در رنج هستند را نادیده می‌گیرند یا از آن‌ها سوءاستفاده می‌کنند اوضاع بدتر میشود.

پدیده رسانه های اجتماعی از زمانی که شکل گرفت تا کنون هر روز محل بحث و مناقشه در میان مسوولین بوده است و در نهایت با فیلترینگ گسترده آنها به بهانه اینکه خود شبکه های اجتماعی عامل بسیاری از سومدیریت هاست آب پاکی را روی دست مردمانی که تلاش میکردند از مزایای شبکه های اجتماعی استفاده کنند و معیشتشان را که در واقع جزو مسوولیت های اصلی دولتمردان است سپری کنند ریختند.

حالا به نظر میرسد شبکه های اجتماعی در کشور با توجه به اعتراضاتی که اخیرا شکل گرفته که در نهایت به فیلترینگ منجر شد متهم هستند که باعث ترومای اجتماعی هم شده اند.اشتغال زایی یکی از مزایای شبکه اجتماعی بوده که با استقبال مردم در ایران مواجه شد، چنانچه مهدی بشارتده سلوطی، محقق و پژوهشگر اقتصادی گفت : در اینستاگرام حدود ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار شغل وجود دارد که باعث شاغل شدن ۱۰ میلیون نفر شده است.

و حالا با فیلترینگ به استناد آمار غیررسمی، درآمد سالانه حاصل از فروش فیلترشکن در ایران از حدود ۱۰۰ میلیارد تومان در سال ۹۲ به ۶۰۰ میلیارد تومان در سال‌های اخیر رسیده است.

بر اساس گزارشی که شرکت آلمانی استاتیستا با استفاده از اطلاعات مجموعه ده وی پی ان که بسیار مورد استفاده قرار گرفته منتشر کرد میزان استفاده از فیلترشکن‌ها و vpn ها در ایران حدود ۳ هزار درصد رشد پیدا کرده است. مسوولین کشور همانطور که در پدیده دستفروشی درست عمل نکردند و در نهایت آن را به یک آسیب اجتماعی تبدیل کردند حالا با بی درایتی شغلی را به نام فیلترشکن فروشی ایجاد کرده اند که اعتراف برخی از آمارها باعث سود بیش از هزار میلیارد تومانی دلالان از فروش فیلترشکن‌ها در ایران شده است.

اعمال محدودیت و فیلترینگ به پیام‌رسانی مثل «تلگرام» نه تنها باعث کاهش تعداد کاربرانش نشد، بلکه به عاملی برای رونق بیشتر به تجارت پرسود فروش وی‌پی‌ان در ایران منجر شد و مردمی که با پلت فرمهایی مانند اینستاگرام یا تلگرام تلاش میکردند کسب درآمد داشته باشند حالا باید انگشت به دهان شاهد گردش مالی فراتر از انتظار دلالان فیلترشکن باشند.

اما آیا واقعا شبکه های اجتماعی منجر به آسیب میشوند؟کشورهای دیگر در مقابل این پدیده چه کرده اند ؟آیا آن را به طور کامل محدود کرده و یا سعی کرده که از مزایای آن استفاده کند و معایب آن را با آموزش کمتر کند؟

چگونه می توان از رسانه های اجتماعی در مواقع اضطراری استفاده کرد؟

رسانه‌های اجتماعی می‌توانند با ارائه اطلاعات و دستورالعمل‌ها، با هشدارهای بلادرنگ به عنوان ابزاری مورد استفاده قرار گیرند. رسانه های اجتماعی نشان دهنده یک کانال دیگر برای خدمات اضطراری برای ارسال هشدار است. این مورد برای بلایای طبیعی مانند طوفان یا گردباد استفاده می شود.

نقش رسانه های اجتماعی در واکنش موثر

بلایای اخیر سطحی را برجسته کرده است که بازماندگان و پاسخ دهندگان از رسانه های اجتماعی برای برقراری ارتباط در مورد موضوعاتی مانند: وضعیت و موقعیت آنها، تأثیر فاجعه بر محیط اطراف خود، مکان و چگونگی مکان یابی سرپناه و تجهیزات، نحوه گزارش دادن به مناطقی که نیاز به حمایت داوطلبانه دارد، استفاده می کنند و این بسیار خوب است.

آنها مردم را در مورد آن آگاه می کنند و بنابراین آگاهی را افزایش می دهند. این آگاهی حاصل بر افکار عمومی در مورد نحوه مدیریت فاجعه تأثیر می گذارد و اغلب میزان توجه سازمان های امدادی به یک فاجعه خاص را تعیین می کند.

در واقعیت، در طول یک بحران، کانال‌های رسانه‌های اجتماعی ممکن است برای کمک به مدیران، برای اطلاع از آنچه در زمان واقعی حادثه در حال رخ دادن است، از طریق دنبال کردن رسانه‌های اجتماعی، مفید باشند.

چگونه از رسانه های اجتماعی برای ارتباطات بحران و مدیریت اضطراری استفاده کنیم؟

برای جمع بندی، در اینجا پنج نکته برای موثرتر بودن در استفاده از رسانه های اجتماعی در طول بحران روابط عمومی وجود دارد.

• نقش ها را تعیین کنید.
• برای بحران خود هشتگ بسازید.
• مخاطبان خود را درگیر کنید.
• گفتگو را تازه نگه دارید.
• اطلاعات را مانیتور و آپدیت کنید

رسانه های اجتماعی چگونه بر تروما تأثیر می گذارند؟

یک محقق دریافت که بیش از یک پنجم از پاسخ‌دهندگان تحقیقش از دیدن تصاویر یک واقعه در رسانه‌های اجتماعی در مقیاس‌های بالینی PTSD (اختلال استرسی پس از آسیب روانی یا اختلال تنش‌زای پس از رویداد ) امتیاز بالایی کسب کرده‌اند، حتی اگر این رویدادها را به‌طور مستقیم تجربه نکرده باشند.

بنابراین وقتی متوجه شدید که محتوایی که مشاهده می کنید علائمی مشابه اختلال استرسی پس از آسیب روانی ایجاد می کند، وقت آن است که آن محتوا را کنار بگذارید.

آیا رسانه ها خودشان می توانند باعث آسیب شوند؟

بله رسانه ها هم می توانند آسیب زا باشند و به این آسیب "ترومای جانشین" می گویند. طبق گفته اداره سربازان ایالات متحده، تحقیقات به طور کلی رابطه ای بین تماشای پوشش رسانه ای رویدادهای آسیب زا و علائم استرس پیدا می کند. علاوه بر این، تماشای بیش از حد برنامه های تلویزیونی مرتبط با تروما ممکن است تأثیر منفی، به ویژه بر روی کودکان داشته باشد.

استفاده بیشتر از رسانه های اجتماعی، احساس بی کفایتی، نارضایتی و انزوا را هم افزایش می دهد. به نوبه خود، این احساسات بر خلق و خوی شما تأثیر منفی می گذارد و علائم افسردگی، اضطراب و استرس را بدتر می کند.اما این دلیل نمیشود که با فیلترینگ صورت مساله پاک شود.

قرار گرفتن زیاد در معرض رسانه های اجتماعی مثلا اشتراک گذاری فیلم می تواند منجر به بار بیشتر PTSD شود.بنابراین تلاش کنید به میزانی که به روانتان آسیب نخورد آنها را پیگیری کنید.