پدر و نوزاد
دانشمندان در این تحقیق دریافتند پدر شدن بر میزان ترشح هورمون تستوسترون تاثیر میگذارد و از سوی دیگر در جلوگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی بسیار موثر است.
بر این اساس، مردانی که پدر شدهاند، کمتر در معرض ابتلا به بیماریهای قلبی هستند.
آنها همچنین معتقدند مردان مجرد برای رفع این خلا بیشتر به داشتن روابط دوستانه یا نگهداری حیوانات اهلی در خانه روی میآورند که این خود میتواند در برخی موارد باعث بروز مشکلاتی از قبیل مصرف الکل یا دخانیات شود.
دکتر مایکل ایسنبرگ، دکتری اورولوژی و فوق تخصص ناباروری دانشگاه استنفورد، یکی از افرادی است که روی این تحقیق کار کرده و معتقد است: «قبل از هر چیز برای داشتن فرزند، لازم است که ژنهای سالمی در بدن فرد وجود داشته باشد. حال آنکه یکی از دلایل ناباروری به دلیل ضعف ژنتیکی است که همین مساله میتواند تاثیر زیادی روی بیماریهای قلبی داشته باشد. وی میافزاید ناباروری مردان میتواند وضعیت سلامت قلبی آینده آنها را برای ما آشکار سازد.
بر اساس این تحقیق که از سال 1990 آغاز شده است، وضعیت سلامتی 138 هزار نفر از مردانی که حداقل یکبار ازدواج کرده بودند و تمامی آنها در ابتدای تحقیق از سلامت کامل برخوردار بودند، مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد حدود 137 هزار نفر یعنی 92 درصد صاحب فرزند شده بودند و نیمی از آنها حداقل سه فرزند داشتند.
بعد از گذشت 10 سال، حدود 10 درصد آنها فوت کرده بودند که این رقم در مقایسه با همین تعداد از مردانی که هرگز صاحب فرزند نشده بودند بسیار کمتر بوده است، البته آنها عواملی نظیر مصرف دخانیات، اضافه وزن، استرس و میزان درآمد را نیز در این بررسی در نظر گرفته بودند.
دکتر دانیل ریدر، مدیر پیشگیری از بیماریهای قلبی دانشگاه پنسیلوانیا نیز معتقد است بر اساس تحقیقات انجام شده، میزان امید به زندگی در مردانی که پدر هستند بالاتر از افرادی است که به خواسته خود یا به دلایل ناباروری، فرزند ندارند.
به طور کلی میتوان گفت داشتن فرزند با کاهش ابتلا به بیماریهای قلبی کاملا مرتبط است.
پژوهشی نشان میدهد که احتمال پدر شدن برای مردان زیر 30 سال، 32 درصد است که در مردان 50 سال به بالا، این میزان به 20 درصد کاهش مییابد که حاکی از کاهش قدرت باروری و تولید مثلی مردان در این فاصله سنی است
محدودیت مردان برای پدر شدن
ساعت زیستی (بیولوژیک) درون بدن هر انسان وجود دارد که محاسبه دقیق مجموعهای از فعالیتها و کارکردهای زیستشناختی حیات انسانی را انجام میدهد.
افزایش سن در زنان باعث کاهش قدرت جنسی و باروری آنها و همچنین به دنیا آوردن کودکانی با مشکلات ژنتیکی غیرطبیعی می شود. تحقیقات نشان داده که زنان 35 سال به بالا، در مقایسه با زنان کمتر از 26 سال سن، تنها 50 درصد احتمال باردار شدن در بارورترین و مستعدترین شرایط ماهانهشان را دارند.
اما پرسشی که در اینجا مطرح میشود این است که آیا مردان هم در این زمینه، وضعیت مشابهی با زنان دارند؟
محققان معتقدند هرچند قدرت باروری در مردان با افزایش سن، همراه با سطح هورمون تستوسترون کم میشود، اما به حد صفر نمیرسد. البته موارد استثنائی هم وجود دارند.
پژوهشی در این رابطه نشان میدهد که احتمال پدر شدن برای مردان زیر 30 سال، 32 درصد است که در مردان 50 سال به بالا، این میزان به 20 درصد کاهش مییابد که حاکی از کاهش قدرت باروری و تولید مثلی مردان در این فاصله سنی است.
نتایج تحقیق دیگری نشان میدهد مردان هر چه که مسنتر میشوند، با کاهش حجم مایع محتوی اسپرم روبهرو میشوند.
تحقیق دیگری نشان داد که کودکان زنان بالای 35 سالی که پدران ایشان نیز در همان دوره سنی بودند، در مقایسه با فرزندانی که پدرانشان جوانتر بودند، احتمال بیشتری برای ابتلا به سندرم داون (منگولیسم) نشان دادهاند.
در سایر تحقیقات، نتایج جالب توجهی به دست آمد؛ مثلا احتمال بیشتری دارد که مردان مسنتر، پدر فرزندانی مبتلا به بیماریهای روانی و نقصهای ذهنی هوشی یا سایر کمبودها باشند.
نتایج پژوهش دیگری حاکی از این است که کودکان مردان 40 ساله یا مسنتر، در مقایسه با کودکان پدران زیر 30 سال، 6 برابر بیشتر به اختلالات اوتیسم (درخودماندگی و خیالپرستی کودکان) دچار میشوند.
احتمال بیشتری دارد که مردان مسنتر، پدر فرزندانی مبتلا به بیماریهای روانی و نقصهای ذهنی هوشی یا سایر کمبودها باشند
آیا اسپرم مردان با گذشت زمان از کارافتاده میشود؟
در همین زمینه، مهندسان زیستی دانشگاه واشنگتن، در تحقیقی اسپرم مردان را در سنهای مختلف مقایسه کردهاند و بر اساس نتایج به دست آمده، به یقین میتوان گفت که دیانای (DNA) اسپرم مردان بالای 35 سال، نسبت به مردان جوانتر آسیبپذیرتر است.
با این که فرض میشود اسپرمهای ناسالم مرتکب خودکشی سلولی میشوند، دیده شده که برخی از اسپرمها، توانایی «یکی برای همه، همهبرای یکی» خود را از دست داده بودند؛ وضعیتی که در آن، اسپرمها به دور یک تخمک حلقه میزنند تا بالاخره یکی موفق به رخنه شود.
به اعتقاد محققان، بروز این مشکل منجر به تولد فرزندانی با دیانای معیوب میشود که ممکن است به نقایص ذهنی و جسمی کودک بینجامد.
آیا مردان میتوانند از بروز این صدمات جلوگیری کنند؟
پاسخ این سوال به اعتقاد سینگ، مهندس زیستی دانشگاه واشنگتن، منفی است؛ اما مردان ممکن است بتوانند این آسیبها را کم کنند. حتی با خودداری از مصرف الکل، دخانیات و آلایندههای زیستمحیطی و حتی قهوه اجتناب کرد، دیانای اسپرم با افزایش سن به طور فزایندهای آسیبدیده میشود.
در حال حاضر، سوال این است که آیا میتوانیم ساعت بیولوژیک مردان را معکوس کنیم؟
واقعیت این است که ساعت زیستی برای مردان و زنان تیکتاک میکند. پس سعی کنید زود تصمیم به بچهدار شدن بگیرید.
نظر شما