به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،بسیاری از مردم می‌دانند که ورزش خطر ابتلا به انواع سرطان‌ها از جمله کبد، ریه، سینه و کلیه را کاهش می‌دهد اما ورزش ساختاریافته وقت‌گیر است، به تعهد قابل‌توجهی نیاز دارد و اغلب هزینه‌های مالی یا رفت‌وآمد به باشگاه را در پی دارد و امکان تحقق این موارد می‌تواند آن را برای بیشتر بزرگسالان غیر ممکن و دور از دسترس کند.
تحقیقات بسیار کمی در مورد پتانسیل فعالیت بدنی جزئی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان وجود دارد. فعالیت‌های جزئی می‌تواند شامل پیاده‌روی، فعالیت‌های مربوط به کارهای خانه به‌عنوان بخشی از کارهای روزمره باشد. به این ترتیب، چنین فعالیت‌هایی به تعهد زمانی بیشتر، تجهیزات ویژه یا هیچ ترتیبات عملی خاصی نیاز ندارند.
تحقیقق جدیدی به سرپرستی امانوئل استاماتاکیس، استاد فعالیت بدنی، سبک زندگی و سلامت جمعیت و متیو احمدی، پژوهشگر فوق دکتری، دانشگاه سیدنی استرالیا، پتانسیل سلامتی دوره‌های کوتاه فعالیت‌های بدنی شدید که در زندگی روزمره گنجانده شده را بررسی کرده است. این فعالیت‌ها می‌تواند پیاده‌روی کوتاه و با سرعت برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس یا تراموا، بالا رفتن از پله‌ها، خریدهای سنگین، انجام کارهای خانه یا بازی پرانرژی با کودکان باشد.
تحقیق کنونی شامل ۲۲هزار و ۳۹۸ شرکت‌کننده در بانک زیستی بریتانیا بود که پیش از این هرگز سابقه ابتلا به سرطان نداشتند و هیچ ورزش ساختاری در اوقات فراغت خود انجام نمی‌دادند. حدود ۵۵ درصد از شرکت‌کنندگان زن با میانگین سنی ۶۲ سال بودند. شرکت‌کنندگان به‌مدت یک هفته از ردیاب‌های فعالیت که روی مچ دست بسته می‌شد، استفاده می‌کردند. چنین ردیاب‌هایی سطوح فعالیت را به‌طور مداوم و با جزئیات دقیق در طول روز کنترل می‌کنند و به ما امکان محاسبه میزان سختی و مدت دقیق حرکت افراد را می‌دهند.
سپس فعالیت و سایر اطلاعات شرکت‌کنندگان با ثبت‌های سرطان آینده و سایر پرونده‌های سلامت مرتبط با سرطان برای ۶.۷ سال آینده بررسی شد. به این معنی که می‌توانیم خطر کلی سرطان را با سطوح مختلف آنچه که «سبک زندگی فعالیت بدنی متناوب و شدید» می‌نامیم، یعنی دوره‌های جزئی فعالیت در زندگی روزمره، برآورد کنیم.
محققان همچنین گروهی متشکل از ۱۳ منطقه سرطان در بدن را با پیوندهای ثابت‌تری با ورزش، مانند سرطان‌های سینه، ریه، کبد و روده به‌طور جداگانه تجزیه و تحلیل کردند. تجزیه و تحلیل‌های آنان عوامل دیگر تأثیرگذار بر خطر سرطان مانند سن، سیگار کشیدن، رژیم غذایی و عادات نوشیدن الکل را نیز در نظر گرفت.
یافته‌های تحقیق
حتی با وجود اینکه شرکت‌کنندگان در تحقیق هیچ تمرین ساختاری انجام نمی‌دادند، حدود ۹۴ درصد دوره‌های کوتاهی از فعالیت شدید را ثبت کردند. حدود ۹۲ درصد از تمام بازه زمانی فعالیت در فواصل زمانی بسیار کوتاه و حداکثر تا یک دقیقه انجام شد. حداقل حدود ۳.۵ دقیقه در روز با کاهش ۱۷ تا ۱۸ درصدی خطر ابتلا به سرطان در مقایسه با عدم انجام چنین فعالیتی همراه بود.
نیمی از شرکت‌کنندگان حداقل ۴.۵ دقیقه در روز فعالیت انجام دادند که با کاهش ۲۰ تا ۲۱ درصدی در کل خطر سرطان همراه بود.
برای سرطان‌هایی مانند سرطان سینه، ریه و روده، که می‌دانیم تحت تأثیر میزان ورزش افراد است، نتایج قوی‌تر و کاهش خطر واضح‌تر بود. به‌عنوان مثال، حداقل ۳.۵ دقیقه در روز فعالیت شدید تصادفی، خطر ابتلا به این سرطان‌ها را ۲۸ تا ۲۹ درصد کاهش می‌دهد. فعالیت شدید تصادفی به میزان ۴.۵ دقیقه در روز، این خطرات را ۳۱ تا ۳۲ درصد کم می‌کند.
به‌طور کلی در مورد سرطان و نیز برای سرطان‌هایی که با ورزش مرتبط هستند، نتایج به وضوح مزایای انجام فعالیت‌های روزانه را که باعث نفس نفس زدن می‌شود را نشان می‌دهد.
محدودیت‌های تحقیق
این مورد، تحقیق مشاهده‌ای است، به این معنی که ما به گروهی از افراد و نتایج آنان به‌صورت گذشته‌نگر نگاه کردیم و مداخلات جدید را آزمایش نکردیم به این معنی که نمی‌تواند به‌طور مستقیم علت و معلول را با قطعیت بررسی کند. با این حال، ما چندین اقدام آماری انجام دادیم تا این احتمال را به حداقل برسانیم که افراد با پایین‌ترین سطح فعالیت، ناسالم‌ترین افراد نباشند و از این رو بیشترین احتمال ابتلا به سرطان را داشته باشند، پدیده‌ای که «علت معکوس» نامیده می‌شود.
تحقیق ما نمی‌تواند مکانیسم‌های بیولوژیکی را توضیح دهد که چگونه فعالیت شدید ممکن است خطر سرطان را کاهش دهد. آزمایش‌های مرحله اولیه قبلی نشان می‌دهد که این نوع فعالیت منجر به بهبود سریع در آمادگی قلبی و ریوی می‌شود و آمادگی بالاتر با کاهش مقاومت به انسولین و کاهش التهاب مزمن مرتبط است. سطوح بالای این موارد، عوامل خطرزای ابتلا به سرطان هستند.
تحقیقات بسیار کمی در مورد فعالیت بدنی جزئی و سرطان به‌طور کلی وجود دارد زیرا بیشتر شواهد علمی در مورد رفتارهای بهداشتی سبک زندگی و سرطان بر اساس پرسشنامه است. این روش دوره‌های کوتاه فعالیت را ثبت نمی‌کند و برای اندازه‌گیری فعالیت‌های اتفاقی زندگی روزمره بسیار نادرست است بنابراین، زمینه فعالیت با شدت زیاد و خطر ابتلا به سرطان در مراحل ابتدایی خود قرار دارد، علیرغم برخی یافته‌های اخیر بسیار امیدوارکننده مبنی بر اینکه فعالیت شدید در دوره‌های کوتاه در طول هفته می‌تواند خطرات سلامتی را کاهش دهد.
در تحقیق اخیر دیگری که انجام دادیم، ما فواید سبک زندگی با فعالیت بدنی متناوب و شدید را برای خطر مرگ به‌طور کلی و مرگ ناشی از سرطان یا علل قلبی عروقی دریافتیم.
در برنامه روزانه خود، حرکت را بگنجانید
نتایج تحقیق ما نشان داد که سه تا چهار دقیقه فعالیت شدید تصادفی در هر روز با کاهش خطر سرطان مرتبط است. این مقدار بسیار کمی از فعالیت در مقایسه با توصیه‌های فعلی مبنی بر ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت با شدت متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت با شدت زیاد در هفته است. فعالیت بدنی تصادفی شدید، یک راه امیدوارکننده برای پیشگیری از سرطان در میان افرادی است که نمی‌توانند در اوقات فراغت خود ورزش کنند یا بی‌انگیزه هستند.
یافته‌های ما همچنین پتانسیل فناوری را برجسته می‌کند. این نتایج فقط یک نگاه اجمالی است که چگونه ابزارهای پوشیدنی همراه با یادگیری ماشینی که تحقیق ما از آن برای شناسایی دوره‌های کوتاه فعالیت شدید استفاده کرد، می‌تواند مزایای سلامتی جنبه‌های ناشناخته زندگی ما را آشکار کند. تأثیر احتمالی آینده چنین فناوری‌هایی برای پیشگیری از سرطان و شاید تعدادی از بیماری‌های دیگر می‌تواند بسیار بزرگ باشد.
یافته‌های این تحقیق در مجله JAMA Oncology منتشر شده است.
منابع
sciencealert.com
foxnews.com
scitechdaily.com
نظر شما