پویش ملی آموزش و غربالگری فشار خون و دیابت مدتی است که از سوی وزارت بهداشت در حال انجام است. کانال قلعه پزشکان با نگاهی گذرا به آمار ارائه شده و به نسبت اهداف تعیین شده قبلی (شناسایی دو میلیون مورد مبتلای جدید) نتیجه گرفته است که ازین قبیل اقدامات اثربخشی کافی نسبت به هزینه و وقت و انرژی که از سیستم میگیرد نداشته و بنابراین نباید درباره برنامه های بعدی الگو قرار بگیرد.

پویش ملی فشار خون و دیابت اثربخشی ندارد!

به گزارش سلامت نیوز طبق مصاحبه های قبلی و اخیر مدیران وزارت بهداشت از جمله معاون بهداشتی دانشگاه شیراز، و نیز طبق مطالعاتی از جمله در مشهد که اخبار آن در بستر اینترنت به راحتی با سرچ عبارت[ نیمی از بیماران فشارخون از بیماری خود آگاه نیستند] یا [۷ میلیون ایرانی از فشارخون بالای خود اطلاع ندارند] قابل مشاهده است، نیمی از ایرانیان بالای ۱۸ سال از پرفشاری خون خود مطلع نیستند.

تعداد ایرانیان بالای ۱۸ سال حدود ۵۵ میلیون نفر است. حد انتظار برای شناسایی بیماران پرفشاری خون در برنامه پزشک خانواده برابر با ۳۵ درصد از افراد بالای ۱۸ سال جمعیت تحت پوشش هر پزشک است.

پس انتظار بر این است که از ۵۵ میلیون نفر ۲۰ میلیون نفر بیمار باشند.حال به آمارهای وزارت بهداشت و نیز آمارهای پویش ملی فشار خون توجه کنید

اگر گفته شده ۳۵ درصد پس یعنی ۲۰ میلیون. ۸تا۱۰ میلیون مبتلای بی اطلاع وجود دارد. فرض را بر همان ۷ میلیون می گذاریم. در این پویش از تمام افراد بالای ۱۸ سال دعوت شده است یعنی ۵۵ میلیون .

در دستورالعمل این پویش بر شناسایی ۲ میلیون مورد جدید به عنوان یکی از اهداف اختصاصی پویش تاکید شده است. سوال اینجاست که چرا ۲ میلیون و چرا ۷ میلیون نه؟؟

با رسیدن پویش به ۱۰ میلیون نفر، تعداد افراد فشار خونی ۱۵۰ هزار نفر اعلام شد که طبق گزارش رسمی وزارت بهداشت شامل افراد مبتلا و های ریسک و فشارخون ۱۴۰/۹۰ بود.

مشخص نیست این تعداد که در پویش اعلام می شود شامل افراد بی اطلاع است یا افراد مطلع تحت درمان+افراد جدید بی اطلاع. این ابهام از آنجایی شکل می گیرد که تمام افراد ۱۸ ساله فراخوان می شوند و طبق دستورالعمل پویش فشار خون آنان ثبت می شود.

فرض می کنیم این اعداد صرفا افراد جدید نامطلع منظور است( که البته به احتمال زیاد کل افراد مبتلا مد نظر بوده)
اگر افراد بی اطلاع مبتلا ۱۵۰ هزارنفر باشد در ۱۰ میلیون نفر، پس کل افراد ۳۰۰ هزار نفر در ۱۰ میلیون بوده که برابر با ۳ درصد است و نه ۳۵ درصد!!! و اگر همه افراد جمعا ۱۵۰ هزار بوده اند، پس حساسیت پویش ۱/۵ درصد است و نه ۳۵ درصد. که این به معنای اثربخشی بسیار ناکافی پویش است نسبت به هزینه و وقت و انرژی که از سیستم میگیرد.

جالب آنکه با رسیدن جمع پویش شدگان به ۱۲ میلیون نفر، تعداد بیماران ناگهان از ۱۵۰ هزار به حدود ۳۰۰ هزار رسید که به معنی وجود ۱۵۰ هزار بیمار در ۱۰ میلیون نفر قبلی و ۱۵۰ هزار بیمار اینبار در فقط ۲ میلیون نفر اضافه شده بود. قاعدتا حساسیت پویش بالا نرفته بود طی دو روز بلکه آمار از جایی شارژ شده بوده است.

زمانی که پویش به ۱۸ میلیون رسید، بیماران ۳۷۰ هزار نفر شدند، یعنی حساسیت پویش به حالت اولیه بازگشت.

اگر در ۱۸ میلیون نفر ۳۷۰ هزار بیمار جدید(و نه حتی جدید و قدیم جمعا) وجود دارد پس در ۵۵ میلیون نفر ۱/۱ میلیون جدید شناسایی خواهد شد.

اگر نتیجه پویش صحیح است پس کل بیماران ایران ۲۰ میلیون نیست و ۱/۱ میلیون جدید به علاوه ۸تا۱۰ میلیون مطلع قدیمی است پس حد انتظار از ۳۵ درصد باید به ۱۵ درصد کاهش پیدا کند و عملکرد پزشکان با ۳۵ درصد سنجیده نشود در چک لیست ناظرین !!

اگر نتیجه پویش مخدوش است ( از جمله اینکه حتی به جای ۷ میلیون نمیتواند همان ۲ میلیون مصرح در دستورالعمل خود را شناسایی کند و ۱/۱ را شناسایی میکند( که اگر این ۱/۱ هم کلا جدید باشند نه ۵۵۰ هزارتای آن جدید باشند) پس این پویش اثربخشی کافی ندارد و نباید در برنامه غربالگری چربی خون یا سرطان یا موارد ذکر شده دیگر توسط معاونت بهداشتی وزیر مورد استفاده قرار گیرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha