به گزارش سلامت نیوز به نقل از ماکاتی مدیکال سنتر، هر فردی به احتمال زیاد در گذشته یک زخم باز داشته است، خواه یک خراش کوچک باشد یا یک زخم بزرگ. زخم اگر درمان نشود می تواند ناراحت کننده باشد و حتی منجر به سایر عوارض سلامتی شود. با دانستن انواع مختلف زخم ها، همراه با روش های درمان، خودتان را ایمن نگه دارید.

زخم باز چیست؟

زخم باز نوعی آسیب است که باعث شکستگی خارجی یا داخلی در بافت بدن می شود. معمولاً در اثر تصادفات ناشی از برخورد اشیاء تیز یا خشن با بدن ایجاد می شود که پوست را بریده و نوعی تروما به جا می گذارد. اگر به حال خود رها شود، بدن را در معرض باکتری های بد و در معرض خطر عفونت قرار می دهد.

درست مانند هر آسیب دیگری، زخم های باز را می توان به دسته های مختلفی طبقه بندی کرد. بریدگی های جزئی را می توان در خانه درمان کرد، اما موارد شدید نیاز به بررسی اورژانسی دارد. در صورت زخمی شدن یا صدمه دیدن یکی از عزیزان، شناسایی نوع زخم می تواند هنگام انجام کمک های اولیه مفید باشد.

انواع زخم های باز و روش های درمان آنها

• خراشیدگی

• سوراخ شدگی

• بریدگی

• پارگی

• بریدگی شدید و عمیق

• قطع عضو

علائم عفونت

اگر زخم اصلی به تنهایی رها شود یا به درستی درمان نشود، می تواند منجر به عفونت شود. اگر این علائم احساس شدند، در اسرع وقت با یک متخصص مشورت کنید:

• تب: عفونت ممکن است دمای بدن را افزایش دهد. اگر از آستانه طبیعی 37.5 درجه سانتیگراد فراتر رفت، برای مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.
• ضعف: این مورد به خستگی، کمبود انرژی و احساس ناراحتی عمومی اشاره دارد.
• قرمزی: قرمزی زخم بخشی طبیعی از بهبود است، اما در نهایت باید در عرض یک هفته از بین برود. اگر برای مدت طولانی ادامه داشته باشد یا شروع به گسترش کند و منطقه بزرگ تری را بپوشاند، ممکن است نشانه عفونت باشد.
• تورم: مشابه قرمزی، تورم بخشی دیگر از بهبود زخم است که باید به تدریج ناپدید شود. در غیر این صورت برای درمان به مراکز درمانی مراجعه کنید.
• افزایش دمای ناحیه اطراف: اگر ناحیه اطراف بریدگی شروع به گرم شدن کرد، به این معنی است که سیستم ایمنی بدن به دلیل عفونت باکتریایی فعال شده است.
• دردهای بدن: درد مداوم در زخم و ناحیه اطراف آن می تواند به معنای عفونت باشد. اگر ناراحتی غیرقابل تحمل شد، به دنبال کمک پزشکی باشید.
• استفراغ: همراه با حالت تهوع و از دست دادن اشتها، استفراغ نیز یکی از علائم شایع عفونت است، اگرچه می تواند نشانه ای از بیماری های دیگر نیز باشد.
• ترشح: در طول فرآیند بهبودی، زخم ممکن است شروع به ترشح چرک زرد، سبز یا قهوه ای کند. در حالی که ممکن است یک محصول جانبی طبیعی بدن به دلیل تجمع گلبول های سفید و مرده خون باشد، اما این نیز نشانه عفونت است.
• بوی نامطبوع: این وضعیت معمولاً همراه با ترشح اتفاق می افتد.

عوارضی که ممکن است از عفونت زخم ایجاد شود

در اینجا برخی از بیماری های قابل توجهی که ممکن است در اثر عفونت زخم ایجاد شوند، توضیح داده شده است:

• سلولیت: این عفونت به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ می‌کند و باعث ایجاد درد در ناحیه آسیب‌دیده می شود در حالی که علائم مشابه آنفولانزا را همراه دارد.
• سپسیس: این وضعیت به واکنش بدن به عفونت اشاره دارد که باعث آسیب به سیستم های مختلف اندام می شود. به طور معمول، مواد شیمیایی برای مبارزه با عفونت وارد جریان خون می شوند، اما با سپسیس، مواد شیمیایی از تعادل خارج می شوند و باعث ایجاد تغییراتی می شوند که می تواند به اندام ها آسیب برساند.
• استئومیلیت: یک عفونت باکتریایی استخوان است که منجر به قرمزی، تب، تورم، ضعف و درد می شود.
• فاشئیت نکروزان: یک بیماری نادر ناشی از باکتری های گوشت خوار است که پوشش فاسیال پوست را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری جدی باید در اسرع وقت درمان شود زیرا می تواند در سراسر بدن پخش شود.
• قفل فک (عفونت کزاز): بیماری که باعث اسپاسم عضلات فک می شود. افراد مبتلا احساس درد می کنند و به سختی دهان خود را باز می کنند.
• ایمپتیگو (عفونت استاف): این عفونت پوستی در بین کودکان شایع است و باعث زخم، قرمزی و تورم در اطراف بینی و دهان می شود.