به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، سؤالمان را دوبار تکرار میکنیم شاید به این دلیل که دکتر کیوان میرنیا، فوق تخصص کودکان نمیتواند تعجبش را از چنین موضوعی پنهان کند و تصور میکند اشتباه شنیده: «فروش داروهای نوزاد در سیسمونیفروشیها؟ چطور چنین چیزی ممکن است؟»
اما ممکن است و در حال انجام. نهتنها برخی فروشگاههای لوازم کودک، مکمل، ویتامینها، شربتهای دلدرد و تببر و... میفروشند بلکه اتفاقا مشتریهای ثابت و پرطرفدار خودشان را هم دارند. این در حالی است که مصرف داروهای دوران نوزادی، نهتنها به شرایط نگهداری استانداردی نیاز دارد بلکه تنها با تشخیص و تجویز پزشک قابل مصرف است.
به محض ورود دارو به داروخانه، توضیحات، اطلاعات و بهطور کلی بروشور ویژگیهای آن بررسی و چک میشود؛ موضوعی که دکتر میرنیا آن را تأیید میکند و میگوید: «بدیهی است داروها شرایط نگهداری خاصی دارند.
برخی لازم است دور از نور نگهداری شوند، بعضی دیگر در مکانی خشک و دور از رطوبت و گاهی در دمای زیر ۳۰درجه، تعدادی هم لازم است در یخچال نگهداری شوند. جالب است بدانید حتی طبقهبندی داروها در یخچال هم متفاوت است و لازم است برخی در طبقات بالایی و برخی دیگر در طبقات زیرین یخچال نگهداری شوند.»
اما کدام فروشگاه فروش لوازم نوزادی و اصطلاحا سیسمونیفروشی وجود دارد که چنین شرایطی را برای نگهداری از داروها فراهم کند؟ دکتر میرنیا در پاسخ میگوید: «دمای هوا این روزها به۳۲ تا ۳۷ درجه هم میرسد! چه کسی است که این تغییر دما را برای نگهداری از داروهای داخل فروشگاه اصلاح کند، یا از طرف دیگر این موضوع را در نظر بگیریم که از صبح تا عصر کولر فروشگاه روشن است و از شب تا صبح خاموش. این تغییر دما چه بلایی میتواند بر سر سلامت و کیفیت آن داروها بیاورد؟»
بدیهی است تمام این شرایط استاندارد در داروخانهها رعایت میشود. درواقع داروها طبقهبندی میشوند و هرکدام در شرایط لازم خودشان قرار میگیرند: «نهتنها داروهای خاص بلکه حتی یک شربت استامینوفن ساده یا ویتامینها و مکملها هم نیاز به نگهداری در شرایط استاندارد دارند که هیچکدام از این شرایط لازم، در جایی غیر از داروخانهها اعمال نمیشود.»
این را دکتر میرنیا میگوید و معتقد است نور، گرما و... میتوانند مواد شیمیایی داروها را دستخوش تغییر و ترکیبشان را عوض کند. این فوق تخصص نوزادان از فلسفه حضور مسئول فنی در داروخانهها میگوید که مسئولیتش کنترل شرایط نگهداری داروست تا باکیفیت به بیمار مراجعهکننده برسد: «حالا اگر این بیمار نوزاد باشد که دیگر اهمیتش چندبرابر میشود. سلامت نوزاد شوخی بردار نیست!»
ریشه را دریاب
برخی از مادرانی که کودکان دو یا سه ساله دارند، متخصص این ماجرا هستند؛ اینکه برای دیگر بچههای کوچکتر از فرزند خودشان نسخه بپیچند و بگویند اگر دلش درد میکند فلان دارو را به او بدهید یا اگر بیرونروی دارد دوای دردش فلان داروست اما گاهی اوقات همه چیز فقط یک دلدرد و بیرونروی ساده نیست که بخواهیم با یک داروی خاص آن را رفع کنیم.
گاهی این نشانههای بهظاهر ساده خبر از مشکلی ریشهای میدهد و نیاز به درمان و بررسی دقیق دارد: «مثلا در زمان تب کودک باید گوش او معاینه و درجه حرارت بدنش بررسی شود. در غیر این صورت ممکن است شرایط حاد شود و خدای نکرده پرده گوش او پاره یا حتی منجر به عفونت مغز یا مننژیت شود.»
به نظر دکتر میرنیا قرار نیست همه این بیماریها خطرناک باشند اما نباید نسبت به این نشانهها آنقدر بیتفاوت بود و روند درمان را برپایه خوددرمانی یا اعتماد به غیرمتخصصان پیش برد که خدای نکرده کار به مراحل خطرناک برسد. چنانچه گاهی تب نشانهای برای شروع یک بیماری است که اگر فقط به یک شربت استامینوفن ساده بسنده کنیم، ممکن است با دردسرهایی جدی مواجه شویم. آنطور که این فوقتخصص کودکان میگوید والدین نباید مراحل اولیه تشخیص بیماری را نادیده بگیرند و ضرورت مسأله را حذف کنند و یکدفعه سراغ درمانی براساس تجربههایشان بروند.
خوددرمانی ممنوع!
«در مرحله اول که اصلا قرار نیست به نوازد به جز ویتامین AD داروی خوراکی دیگری داده شود!» این را دکتر میرنیا میگوید و تأکید میکند که روده نوزاد تا حدود یکماهگی با هیچ ماده خوراکی دیگری جز شیر مادر سازگار نیست و نمیتواند آن را تحمل کند. او از راهکارهایی که در مقالات علمی آورده شده و جای مصرف شربتهای مختلف برای آرام کردن دلدردهای احتمالی نوزاد کاربرد دارد، میگوید و اظهار میکند: «حرکت کودک به شکل گهوارهای، کاهش نور و صدا، صدای سشوار و بهطور کلی جریان داشتن صداهای سفید برای نوزاد، ماساژ دور شکم و... از جمله روشهای توصیهشده برای آرام شدن دلدردهای نوزاد است و در صورت ادامهدار بودن این بیقراریها لازم است علت آن بررسی شود. در غیر این صورت، مصرف خودسرانه داروهای موجود در فروشگاهها نمیتواند چاره درد آنها باشد.»
نظر شما