به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،پژوهشگران دانشگاه نورت‌ایسترن در بوستون به نتایج قابل‌توجهی درباره کاهش فعالیت بدنی انسان در میانسالی دست یافته‌اند. آنها معتقدند نقطه‌عطف این افت، سن ۴۹ سالگی است؛ زمانی که مغز دستخوش تغییراتی می‌شود که مستقیماً بر رفتارهای حرکتی تأثیر می‌گذارد.
دکتر «تیموتی موریس»، استادیار حرکت انسان و علوم توانبخشی، که یکی از نویسندگان این تحقیق است، می‌گوید: «ما متوجه شدیم که مغز، پیش‌بینی‌کننده قابل اعتمادی برای رفتارهای مربوط به تحرک بدنی است. آنچه فرد را کمتر فعال می‌کند، تنها جسم خسته نیست، بلکه مغزی است که دیگر مثل قبل فرمان فعالیت نمی‌دهد.»
در این پژوهش، داده‌های مربوط به بیش از هزار فرد بین ۱۸ تا ۸۱ سال، شامل اطلاعات خوداظهاری درباره ورزش و اسکن‌های MRI مغزی بررسی شد. پژوهشگران با تحلیل این داده‌ها، متوجه شدند که افت چشمگیر در فعالیت بدنی معمولا از ۴۹ سالگی آغاز می‌شود.
تمرکز اصلی مطالعه بر ساختاری از مغز به نام شبکه برجسته‌ساز (Salience Network) بود؛ ناحیه‌ای که به مغز کمک می‌کند تا اطلاعات مهم را تشخیص داده و به محرک‌های محیطی واکنش مناسب نشان دهد. با افزایش سن، عملکرد این بخش کاهش می‌یابد و همین امر می‌تواند موجب کاهش انگیزه و توانایی برای انجام فعالیت‌های فیزیکی شود.
به گفته موریس، این شبکه مغزی در نقش یک واسطه عمل می‌کند: «یعنی وقتی رابطه بین سن و فعالیت بدنی معکوس می‌شود، این شبکه برجسته‌ساز است که در مرکز این تغییر قرار دارد.»
پژوهشگران معتقدند برای مقابله با این روند، باید زودتر از موعد وارد عمل شد. تقویت عملکردهای شناختی مانند برنامه‌ریزی، تمرکز و خودکنترلی در میانسالی می‌تواند مانع افت زودهنگام در فعالیت بدنی شود.
این یافته‌ها که اخیراً در مجله Gerontology منتشر شده، می‌تواند دریچه‌ای تازه برای طراحی مداخلات شناختی و جسمی جهت حفظ سلامت در میانسالی و سالمندی باز کند.
نظر شما