به گزارش سلامت نیوز حمیدرضا رضایی عضو هیات علمی "دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان" ومتخصص حوزه تنوع زیستی و حیات وحش درباره تصمیم سازمان حفاظت محیط زیست برای واگذاری خرس سبلان به حیات وحش گفت:« اگرچه خرس سبلان باید از طبیعت جدا شود ولی باغ وحش برای این کار مناسب نبوده و بهتر است او را به در جایی دور از این شرایط، و در زیستگاهی که آدم ها در آن تردد ندارند برده شوند تا مدتی با انسان برخورد نداشته باشد.»
او با اشاره به پیامدهای این غذارسانی افزود:« مردم نباید به حیات وحش غذا بدهند؛ هم از منظر انتقال بیماری ها به حیوانات و هم به خاطر آسیب به دستگاه گوارش حیوان، نباید غذای فرآوری شده و از دست انسان به حیات وحش داده شود. ضمن اینکه ممکن است حیوان، به انسان ها حمله کند و خطراتی را برای انسان ایجاد کند.»
او تاکید کرد:« اینکه به حیات وحش غذا بدهیم حیوان دوستی نیست.»
این متخصص حیات وحش و تنوع زیستی همچنین گفت:« قبلا در پارک ملی گلستان، شاهد چنین صحنه هایی بودیم؛ مردم به گرازها غذا می دادند و ترس حیوان از آدم ها به تدریج از بین رفته بود. این موضوع برای خود حیوان هم خطرناک است و باعث می شود به هوای غذا در دام شکارچی بیفتد. اما در دوران همه گیری کوید 19 به دلیل بسته شدن درهای پارک های جنگلی و گردشگاه ها و جنگل ها به روی مردم، حیوانات به زندگی طبیعی خود بازگشتند.»
رضایی تاکید کرد:« اساسا نباید اجازه دهیم حیات وحش "دستی" شوند و رفتاری شبیه حیوانات اهلی مانند سگ، گربه، کبوتر و .... پیدا کنند؛ چرا که نقش خود را در اکوسیستم و طبیعت از دست خواهد داد و روند طبیعی زندگی آنها دگرگون خواهد شد. به این ترتیب از چرخه اکوسیستم حذف خواهند شد.»
او با اشاره به دردسرهای دیگری که ممکن است در پی غذا دادن انسان به حیات وحش اتفاق بیفتد گفت:« وقتی انسان به حیات وحش غذا بدهد چون ممکن است ترس حیوان از آدم ها از بین برود احتمال این وجود دارد که حیات وحش در زمستان برای به دست آوردن غذا به روستاها و حتی منازل آنها نزدیک شوند و این، هم برای حیوان و هم آدم ها و ساکنان آن روستاها دردسرهای متعددی خواهد داشت.»
نقش آموزش و قانون
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان با اشاره به اینکه باید در شبکه های اجتماعی آموزش داده شود که انسان ها به حیات وحش غذا ندهند گفت:« دومین اقدام مهم این است که باید غذا دادن به حیات وحش، جرم انگاری شده و "جرم" محسوب شود و پیگرد قانونی داشته باشد.»
رضایی با تاکید بر این که در اغلب کشورها حتی غذا دادن به حیوانات اهلی رها در اجتماع مانند سگ ها و گربه های بدون صاحب، جرم به حساب می آید و ممنوع است گفت:« متاسفانه ما در این موارد نیز مانند غذا دادن به حیات وحش، قوانین لازم را نداریم. اگر مردم سگ و گربه نگه می دارند باید قوانین آنها را نیز داشته باشیم. »
متخصص حیات وحش و تنوع زیستی در ادامه به آلودگی های ایجاد شده توسط سگ ها در خیابان ها و کوچه ها و پارک ها و معابر عمومی گفت:« متاسفانه امروز درباره حیوانات خانگی نیز در ایران هیچ قانونی وجود ندارد. صاحبان سگ ها بدون توجه به مدفوع شان، آنها را به خیابان ها ورپارک ها می برند و می بینیم که محیط های عمومی با بی توجهی تمام آلوده می شود. از سوی دیگر برخی افراد ناآگاه به نام حیوان دوستی همچنان به سگ ها غذارسانی دسته جمعی می کنند. هنوز سگ های بدون قلاده و پوزه بند زیادی را می بینیم که در معابر عمومی همراه صاحبان خود تردد می کنند؛ اما هیچ قانونی برای این دست مسائل در کشور ما وجود ندارد.»
رضایی تاکید کرد :« سازمان حفاظت محیط زیست باید برای غذا دادن به حیات وحش "دستورالعمل" تدوین کند و در شبکه های اجتماعی با پادکست، انیمیشن، توزیع در تلویزیون ملی و حتی شبکه های ماهواره ای که در این راه آموزش های لازم به شهروندان داده شود؛ کاری که در همه جای دنیا امروز انجام می دهند.»
او افزود:« یقینا در این راه انجمن های مردم نهاد و نهادها و فعالان مدنی و کنشگران می توانند به سازمان کمک کنند و با تولید محتوای لازم، به جامعه آگاهی و اطلاعات بدهند.»
نظر شما