به گزارش سلامت نیوز به نقل از health، مصرف زیاد خوراکی‌های فوق‌فرآوری شده با افزایش خطر ابتلا به سندرم متابولیک، دیابت نوع ۲ و برخی سرطان‌ها مرتبط است. اما چگونه می‌توان فهمید که یک میان‌وعده یا خوراکی جزو این گروه است یا نه؟

۱. نوع محصول را بررسی کنید

برخی انواع خوراکی‌ها بیشتر احتمال دارد فوق‌فرآوری شده باشند، حتی اگر روی بسته‌بندی مشخص نشده باشد. اگر محصول شما در یکی از دسته‌های زیر قرار می‌گیرد، احتمالاً فوق‌فرآوری شده است:

• کیک‌ها و شیرینی‌های بسته‌بندی شده

• غذاهای منجمد آماده

• بارهای پروتئینی

• چیپس‌های طعم‌دار و تنقلات آماده

• نان‌های بسته‌بندی

• غلات صبحانه

• سس‌ها و چاشنی‌ها

• نوشابه‌ها و نوشیدنی‌های انرژی‌زا

۲. به مواد تشکیل‌دهنده نگاه کنید

یکی از راه‌های تشخیص فوق‌فرآوری بودن خوراکی، بررسی مواد تشکیل‌دهنده است. غذاهای فوق‌فرآوری شده معمولاً شامل موادی هستند که معمولاً در آشپزی خانگی استفاده نمی‌کنید، مانند:

• کازئین، لاکتوز، پروتئین ایزوله

• روغن‌های هیدروژنه

• مالتودکسترین، شکر معکوس، شربت ذرت با فروکتوز بالا

• امولسیفایرها یا رنگ‌های اضافه

به عنوان مثال، نان تازه معمولاً شامل آرد گندم، آب، نمک و مخمر است. نان فوق‌فرآوری شده، علاوه بر این مواد، ترکیبات اضافه‌ای دارد که برای نگهداری و طعم‌دهی استفاده می‌شوند.

۳. فهرست مواد تشکیل‌دهنده طولانی است

اگر فهرست مواد تشکیل‌دهنده یک محصول طولانی و شامل ترکیباتی است که نمی‌شناسید، احتمالاً فوق‌فرآوری شده است.

چگونه با خوراکی‌های فوق‌فرآوری شده تعادل برقرار کنیم؟

همه خوراکی‌های فوق‌فرآوری شده بد نیستند. برخی از آن‌ها غنی از مواد مغذی بوده و منبع ویتامین‌ها، مواد معدنی و ترکیبات مفید هستند و میزان قند، نمک و چربی اشباع کمی دارند.

نمونه‌ها شامل:

• غلات سبوس‌دار

• شیر سویا غنی‌شده

کارشناسان توصیه می‌کنند که خوراکی‌های فوق‌فرآوری شده نباید بخش عمده رژیم غذایی شما را تشکیل دهند، اما مصرف گاهی میان‌وعده‌های آماده مثل بار گرانولا یا ساندویچ بستنی مشکلی ایجاد نمی‌کند.

نکته اصلی

تشخیص خوراکی‌های فوق‌فرآوری شده و محدود کردن مصرف آن‌ها به بخش کوچکی از رژیم غذایی، گام مهمی برای حفظ سلامتی است.