به گزارش سلامت نیوز منصور سیفی، درمان‌گر با سابقه اعتیاد، از شکل‌گیری «مافیای متادون» در کشور سخن گفت و آن را یکی از جدی‌ترین معضلات حوزه درمان اعتیاد دانست. به گفته او، مافیای دارو در جهان قدرتمند است و در ایران نیز متادون به‌صورت فراتر از نیاز کشور تولید و در بازار آزاد عرضه می‌شود. سیفی می‌گوید:
«میزان مصرف متادون مشخص است، اما تولید آن شفاف نیست. بخشی از متادون از مسیرهای نامعلوم به عطاری‌ها و بازار آزاد می‌رسد و تنها حدود پنج درصد از آن در کلینیک‌های رسمی مصرف می‌شود.»
او با تأکید بر اینکه متادون اگر زیر نظر پزشک استفاده شود دارویی مفید است، افزود: «مشکل، وفور و دسترسی آسان آن است نه خود دارو.»
سیفی درباره افزایش بی‌رویه کلینیک‌های ترک اعتیاد گفت: «در مقطعی با سیاست افزایش تعداد کلینیک‌ها، بازار داروی نگه‌دارنده اشباع شد و بسیاری از کلینیک‌ها به‌دلیل نبود بیمار تعطیل شدند. این روند عملاً به تضعیف بخش درمان منجر شد.»
او همچنین درباره تفاوت کلینیک‌ها و کمپ‌های ترک اعتیاد توضیح داد:«کلینیک‌ها زیر نظر وزارت بهداشت فعالیت می‌کنند، اما کمپ‌ها زیر نظر بهزیستی‌اند و اغلب توسط افراد دارای سابقه مصرف اداره می‌شوند. متأسفانه برخی کمپ‌ها به‌دلیل ضعف نظارت، رفتارهای غیرحرفه‌ای داشته‌اند، اما در کلینیک‌ها چنین رفتارهایی گزارش نشده است.»
سیفی با اشاره به ناکارآمدی ساختار نظارتی گفت: «بازرسی‌ها بیشتر به چک‌لیست‌های اداری محدود شده‌اند تا ارزیابی علمی و کیفی عملکرد پزشکان.»
به گفته این درمان‌گر، الگوی مواد مصرفی در کشور از مواد سنتی به صنعتی تغییر یافته است. او هشدار داد:«روان‌گردان‌های جدید مانند شیشه، کمیکال و سورچه آسیب‌های جبران‌ناپذیری به مغز وارد می‌کنند. در مقایسه، مواد سنتی تخریب کمتری دارند.»
وی فقر را همچنان یکی از عوامل مؤثر بر اعتیاد دانست، اما افزود: «امروزه اقشار مرفه هم درگیر اعتیاد می‌شوند، هرچند کمتر برای درمان مراجعه می‌کنند چون از نظر مالی آسیب کمتری می‌بینند.»
سیفی با انتقاد از نبود هماهنگی میان نهادهای مختلف فعال در حوزه اعتیاد گفت:«ستاد مبارزه با مواد مخدر، بهزیستی، وزارت بهداشت و نیروی انتظامی هرکدام جداگانه عمل می‌کنند. در حالی‌که می‌دانیم چه باید کرد، اما اراده‌ای برای اجرای آن وجود ندارد.»
او حلقه مفقوده درمان اعتیاد را روان‌درمانی دانست و گفت:«اگر سیاست‌گذار بودم، امنیت شغلی کلینیک‌ها را تضمین می‌کردم و به‌جای دارومحوری، محور درمان را روان‌شناسی قرار می‌دادم. درمان پایدار بدون روان‌درمانی ممکن نیست.»
نظر شما