به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،جراحان عمومی در نظام درمان، نقشی حیاتی ایفا میکنند. این پزشکان مسئولیتهای گستردهای از جمله مدیریت اورژانسها، جراحیهای تروما، و اداره بیمارستانهای مناطق محروم را به عهده دارند. در شرایط بحرانی مانند تصادفات یا آسیبهای شدید، جراحان عمومی نخستین کسانی هستند که باید جان بیماران را نجات دهند. اما این گروه از پزشکان با چالشهایی روبهرو هستند که روز به روز پیچیدهتر میشود.
چالشهای جراحان عمومی در شرایط کنونی
فرزاد پناهی، دبیر انجمن جراحان عمومی ایران، به این نکته اشاره میکند که با افزایش رشتههای فوقتخصصی در سالهای اخیر، جایگاه جراحان عمومی در برخی حوزهها تضعیف شده است. در مناطق دورافتاده و محروم، نبود متخصصان دیگر باعث میشود که جراحان عمومی مسئولیتهای بیشتری را بر عهده بگیرند؛ از بخیهزدن تاندونها تا انجام جراحیهای پیچیدهای همچون سزارین یا جراحی مجاری ادراری.
مهاجرت پزشکان؛ بحران نظام سلامت یا مشکل قابل درمان؟
یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی نظام سلامت کشور، مهاجرت گسترده پزشکان است. جراحان عمومی که بار سنگینترین بخشهای درمانی کشور را بر دوش دارند، در سالهای اخیر به دلایل مختلفی همچون فشارهای شغلی، تعرفههای پایین، نبود حمایتهای کافی، و محدودیتهای قانونی، مهاجرت را به عنوان گزینهای برای بهبود وضعیت خود انتخاب کردهاند. این پدیده نه تنها تهدیدی برای نظام درمان کشور است، بلکه نشاندهنده نادیده گرفتن ارزشها و حقوق این گروه حرفهای است.
مسائل اقتصادی و معیشتی؛ فشار مضاعف بر پزشکان
پناهی میگوید یکی از عوامل اصلی مهاجرت پزشکان، مشکلات معیشتی و اقتصادی است. افزایش هزینههای اداره مطب، اجاره بالا، استهلاک تجهیزات پزشکی و پرداخت حقوق پرسنل، شرایطی را ایجاد کرده که بسیاری از پزشکان حتی برای سرپا نگهداشتن مطب خود مجبور به کار در چندین شیفت و کاهش کیفیت خدمات میشوند. در حالی که پزشکان در بسیاری از کشورها از شرایط اقتصادی مناسبی برخوردارند، در ایران بسیاری از آنها مجبورند برای تأمین هزینهها به تخلفات گوناگون دست بزنند.
نبود امنیت شغلی و حمایتهای قانونی؛ دغدغه بزرگ پزشکان
از دیگر عوامل موثر در مهاجرت پزشکان، میتوان به نبود امنیت شغلی و مسائل حقوقی اشاره کرد. در مواردی که درمان با عوارض همراه میشود، پزشکان حتی اگر با نیت کمک و احسان اقدام کرده باشند، ممکن است با برخوردهای قضائی سختگیرانه مواجه شوند. این برخوردها نه تنها باعث افزایش احساس ناامنی در میان پزشکان میشود، بلکه اعتماد عمومی به حرفه پزشکی را نیز تضعیف میکند.
ضرورت بازنگری در سیاستهای نظام سلامت
برای مقابله با این بحران، بازنگری فوری در سیاستهای سلامت کشور ضروری است. بازتعریف جایگاه جراحان عمومی در نظام درمان، اصلاح سیاستهای تعرفهای، آموزشی و حمایتی، و ایجاد زیرساختهای اقتصادی مناسب برای بهبود وضعیت معیشتی این گروه، میتواند به حفظ آنان در کشور و جلوگیری از مهاجرت بیرویه کمک کند.
آینده جراحی عمومی و تأثیر فناوریهای نوین
به گفته پناهی، ورود فناوریهای پیشرفته مانند جراحی رباتیک و هوش مصنوعی میتواند تحولی عظیم در پزشکی ایجاد کند. اما هزینههای بالا و نبود زیرساختهای مناسب در کشور مانع از گسترش این فناوریها در سطح وسیع میشود. با این حال، هوش مصنوعی و دستگاههای جراحی رباتیک میتوانند به پزشکان کمک کنند تا تشخیص دقیقتر و درمانهای بهتری را ارائه دهند، ولی در نهایت تصمیمگیری نهایی و هدایت درمان همچنان بر عهده انسان است.
ضرورت حمایت از پزشکان برای جلوگیری از مهاجرت
برای جلوگیری از مهاجرت گسترده و حفظ نیروهای متخصص، باید همزمان سه حوزه کلیدی بازنگری شود:
-
افزایش امنیت شغلی و قضائی پزشکان
-
بهبود وضعیت معیشتی آنان
-
بازگرداندن منزلت اجتماعی حرفه پزشکی
اگر این اصلاحات بهطور جدی در دستور کار قرار گیرد، میتوان به آیندهای امیدوار بود که پزشکان در کشور بمانند و بدون دغدغههای اقتصادی و حقوقی، بهترین خدمات درمانی را ارائه دهند.
مهاجرت پزشکان بهویژه جراحان عمومی، نشاندهنده مشکلات ساختاری در نظام سلامت کشور است. این بحران بهطور مستقیم با وضعیت معیشتی، امنیت شغلی، و اعتبار حرفهای پزشکان ارتباط دارد. تنها با بازنگری جدی در سیاستها و ایجاد محیطی حمایتی برای این گروههای درمانی میتوان بهطور مؤثر از مهاجرت آنها جلوگیری کرد و از بحرانهای آینده در سیستم درمانی جلوگیری نمود.

نظر شما