عزل و نصب چهار مدیر در طول چهار سال در این سازمان منجر به اعتراض بسیاری از جمله منتقدان به وضعیت سازمان تامین اجتماعی شده است. اگرچه در طول یك سال مدیریت حافظی كه مصادف بود با ادغام وزارت رفاه و تامین اجتماعی و وزارت كار و تامین اجتماعی و وزارت تعاون، خبرهای كمتری از این سازمان به بیرون درز كرد اما هیچگاه زنگ خطر برای دور شدن وضعیت قرمز از این سازمان خاموش نشد. وضعیت قرمز برای تامین اجتماعی، همان مرز ورشكستگی است.
روز گذشته «فارس» از بركناری رحمتالله حافظی، مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی خبر داد؛ بركناری ای كه سیدمجید موسویان رییس صندوق بیمه روستاییان و عشایر با حفظ سمت به عنوان سرپرست سازمان تامین اجتماعی انتخاب عنوان شده است.
آمارها نشان میدهد كه چهار سال از تلاطم مدیریتی به همراه وخامت اوضاع درآمدی بر سازمان تامین اجتماعی میگذرد و بر همین مبنا از سال 86 تاكنون این سازمان سه مدیر را بر خود دیده است. ابتدا حسین ضیایی كه از سازمان خدمات درمانی كشور به تامین اجتماعی آمد بر تعداد بیمهشدگان و درآمدهای بیمهای افزود. سپس علی ذبیحی روی كار آمد، او یك مدیر دولتی بود كه فشارهای ناشی از ابهامات درباره درآمدها و مخارج شستا (شركت سرمایهگذاری سازمان تامین اجتماعی) و اعلام جسته و گریخته كارشناسان از ورشكستگی تامین اجتماعی باعث شد روند بركناری او سرعت گیرد و راهی وزارت صنایع و معادن وقت شود. رحمتالله حافظی در پاییز 89 از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی به ساختمان سازمان تامین اجتماعی در میدان آزادی آمد.
این آمدن مصادف با وقتی بود كه كارگران نسبت به تبدیل شدن این سازمان غیردولتی به یك نهاد دولتی اعتراض داشتند و از سوی دیگر بازنشستگان از كاهش افزایش حقوق خود برخلاف افزایش تورم به هیاتمدیره فشار میآوردند و البته طرح تحقیق و تفحص از سازمان تامین اجتماعی در همین زمان مطرح و از جانب نمایندگان مجلس علنی شد. سلیمان جعفرزاده رییس كمیته تحقیق و تفحص از تامین اجتماعی مجلس همان زمان از اختلاس یكهزار میلیارد تومانی در 150 شركت زیرمجموعه سازمان بازنشستگی و شستا خبر داده بود و با اشاره به اینكه حجم تخلفات رخداده بیش از سه هزار میلیارد تومان است، اعلام كرد كه هیاترییسه مجلس مانع از ادامه تحقیقات در اینباره شده است.
اخبار یك سال گذشته حاكی از اختلافاتی بین شیخالاسلامی وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی با مدیرعامل صندوق تامین اجتماعی بر سر اجرای قوانینی از جمله ماده 25 نوسازی صنایع و بازنشستگی پیش از موعد، اجرای معافیت بیمهای كارفرمایان در راستای اجرای قانون برنامه پنجم توسعه و نیز مصوبات سفرهای استانی بود. حافظی در دوره مدیریتش كم با وزارت بهداشت اختلاف نداشت كه از جمله آن بدهكاریهای تامین اجتماعی به بیمارستانها و اختلافات مدیرعامل با وزیر بهداشت در اجرای پزشك خانواده است. حافظی مصر بود تا طرح پزشك امین به اجرا درآید، درحالی كه خانم وزیر میگفت این كار یك موازیكاری صرف با طرح پزشك خانواده است، به طوریكه مسوولان وزارت بهداشت دلیل موفق نشدن پزشك خانواده را كارشكنیهای تامین اجتماعی میدانند.
بركناریهای سیاسی
این بركناریها یك سیاست مدیریتی از جانب وزراست. معاون اجرایی انجمن تامین اجتماعی در گفتوگو با «شرق» معتقد است كه حافظی از آن دسته از مدیرانی بود كه سازمان را در چند وقت اخیر از تلاطم به ثبات نسبی رساند و این یك نقطه امیدواری بود.
به گفته رضا اسماعیلی، دو اتفاق در مدیریت حافظی بر تامین اجتماعی افتاد: « تامین درآمد یك هزار و 500 میلیارد تومانی نسبت به درآمد هزار میلیارد تومانی سال قبل و رسیدن بدهی تامین اجتماعی به سازمانهای بیمهگر به كمترین حد خود. كاری كه مجموعه وزارتخانه هم به او تبریك گفتند. میتوان امیدوار بود كه موسویان كه تعیین او هم یك سیاست مدیریتی است و آشنایی او به این حوزه كه پیش از این و از سال 84 در صندوق بیمه روستاییان و عشایر كار كرده، بتواند از مشكلات این سازمان بكاهد. اگرچه فعلا بحث سرپرستی او مطرح است اما نحوه عملكرد در همین دوره سرپرستی هم كه میتواند از یك ماه تا یك سال باشد، میتواند بر حال این سازمان تاثیر بگذارد.»
27 میلیون نفر در انتظار
سازمان تامین اجتماعی یك سازمان بیمهگر اجتماعی است كه كاركرد اصلی آن پوشش كارگران مزد و حقوقبگیر (به صورت اجباری) و صاحبان حرف و مشاغل آزاد (به صورت اختیاری) است. حالا جمعیت تحت پوشش این سازمان كه شامل حدود 1/7 میلیون نفر بیمه شده و نزدیك به یك میلیون نفر مستمریبگیر است و با در نظر گرفتن افراد خانواده بیمهشدگان، جمعیت تحت پوشش این سازمان برای خدمات درمانی به بیش از 27میلیون نفر میرسد در انتظارند تا تحولاتی را شاهد باشند كه مدیر جدید قصد دارد بر دامنه مدیریتی خود اعمال كند.
براساس قانون، سازمان تامین اجتماعی یك سازمان عمومی غیردولتی است كه بخش عمده منابع مالی آن از محل حق بیمهها (با مشاركت بیمهشده و كارفرما) تامین میشود و متكی به منابع دولتی نیست. به همین دلیل، داراییها و سرمایههای آن متعلق به اقشار تحت پوشش در نسلهای متوالی است و نمیتواند قابل ادغام با هیچ یك از سازمانها و موسسات دولتی یا غیردولتی باشد. تكیهگاه اصلی این سازمان مشاركت سهجانبه كارفرمایان، بیمهشدگان و دولت در عرصههای مختلف سیاستگذاری، تصمیمگیریهای كلان و تامین منابع مالی است.
نظر شما