به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ، کامران باقری لنکرانی افزود: یکی از معضلاتی که نظام سلامت کشور ما با آن رو به رو است این است که برنامه ریزی کلانی که باید روی آن تصیمم گیری شود و مورد وفاق مجلس، دولت و سایر مراجع قرار گیرد تا چارچوب اقدامات و فعالیتهای نظام سلامت را روشن کند، وجود ندارد.
وی گفت: الان نظام سلامت از این رنج میبرد که عدهای باورشان این است که بخش سلامت هم باید خصوصی شود و به بهانه هدفمند شدن یارانهها دنبال این هستند آنچه در بخش سلامت میگذرد را کلاً به سمت و سوی بازار آزاد ببرند نظیر آنچه در بخشهای دیگر اقتصادی میبینیم.
وی افزود: عدهای دیگر نیز به این معتقدند که نظام سلامت را باید به سمت نظام بیمهای شبیه آنچه در تأمین اجتماعی است، ببریم.در این مدل دوم هم یک نوع خصوصی سازی وجود دارد ولی حمایت بیمهای جلوه بارزی دارد.
وی گفت: بخشی هم معتقدند که حکومت نمیتواند در برابر سلامت آحاد مردم بی تفاوت باشد و باید بسته پایهای از خدمات را برای همه مردم فراهم کند به خصوص نگاهش معطوف به افرادی باشد که خودشان نمیتوانند با درآمد خودشان و با اتکا به توانمندیهای خودشان از بسته خدمتی دولت بهرهمند شوند، اینها افراد مستمند، فقیر و بعضاً افرادی هستند یا در مناطق دورافتاده زندگی میکنند و بنا به دلایلی بخش خصوصی انگیزه کافی برای ارائه خدمات در این مناطق را ندارد.
وزیر سابق بهداشت ادامه داد: این چندگانگی در تصمیم گیری باعث شده که نتوانیم کار جامعی را در نظام سلامت انجام دهیم، بنده هم در زمانی که مسئولیت وزارت بهداشت را به عهده داشتیم یکی از چالشهای اصلی من این بود که این هم زبانی بین ارگانهای مختلف تصمیم گیر در نظام سلامت را نتوانستیم فراهم کنیم.
وی گفت: همان موقع هم عدهای نسحه خصوصی سازی را برای نظام سلامت می پیچیدند، عدهای هم بحث بیمهای را با قرائت های مختلف و عده ای هم بحث نظام ملی سلامت را که همان ارائه خدمات سلامت توسط بخش دولتی است توصیه می کردند.
وزیر سابق بهداشت افزود: البته باید بدانیم وقتی میگوییم نظام ارائه خدمات توسط بخش دولتی ارائه شود معنی آن این نیست که همه خدمات توسط بخش دولتی ارائه شود بلکه معنای آن میتوان این هم باشد که هزینهها از منابع عمومی تأمین کنیم ولی خریدار خدمات از ارائه کنندگان متفاوت باشیم.
باقری لنکرانی اضافه کرد: با توجه به وضعیت کشور ما و وجود ۷۰میلیون نفری که آزاد سازی قیمتها روی وضعیت زندگی آنها تأثیر گذاشته است لازم است نظام ملی سلامت را تقویت کرد و مبنا را بر آن قرار داد و سایر نگاهها را به عنوان کار کمکی در نظر گرفت.
وی ادامه داد: حالا یک نفر ثروتمند است و میخواهد در یک بیمارستان لوکس بخوابد این اشکال ندارد اما اینکه بخش دولتی خدمات به علت بدهی های زیاد زمین گیر شود و نتواند ارائه خدمت کند و به نوعی مردم مجبور شوند برای دریافت خدمات با کیفیت به بخش خصوصی بروند چالش جدی برای نظام سلامت است.
رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت گفت: خصوصی سازی خدمات سلامت میتواند بخشی ازپیشرفتهای کشور در حوزه سلامت را متأثر کند.
وی ادامه داد: به نظر من باید این نگاه کلان را هر چه زودتر به تصمیمی برسانیم نقش مجلس شورای اسلامی در این زمینه بی بدیل است، توجه مسئولان دولتی را هم می خواهد اصولی از این نگاه در برنامه پنجم آمده اما این برنامه دو نقطه ضعف دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: در این قانون بحث هدفگذاری های مطالب خوبی مطرح شده است اما نقطه ضعف آن این است که بخش زیادی از اقدامات را منوط به مصوبات آتی کرده و باعث شده ین اقدامات به نتیجه نرسد.
باقری لنکرانی افزود: برای برخی از مصوبات قانون برنامه نیز پیش بینی آیین نامه و حتی لایحه شده است و نکته دیگر این است برای اجرایی شدن این امور باید ساز و کار لازم درهمان متن قانون تعبیه شود حتی اینکه باید ۱۰ درصد اعتبارات یارانه ها به بخش سلامت اختصاص پیدا کند نیز با تبصره هایی که در بندهای دیگر قانون آمده به نوعی مخدوش شده است.و این طور نیست که این رقم به آسانی در اختیار بخش سلامت قرار گیرد.
نظر شما