سلامت نیوز :برنامه پنجم توسعه دولت را مکلف به فراگیر کردن بیمه روستایی کرده است. هیات وزیران در سال 83 مصوب کرد تا تمامی افراد روستایی و عشایر سرپرست خانوار تحت پوشش بیمه اجتماعی قرار بگیرند که حداکثر سن برای مردان 50 و برای زنان 45سال در نظرگرفته شد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز  اما با گذشت 5 سال از آغاز اجرای این برنامه و تا سال 88 فقط 23 درصد از واجدان شرایط که رقمی حدود 829 هزار خانوار می‌شد، تحت پوشش بیمه روستاییان و عشایر قرار گرفتند و کارشناسان در سال 90 از رشد 7 درصدی در بیمه شدن روستاییان خبر دادند اما آنچه از استقبال نه چندان زیاد روستاییان و عشایر در رسانه‌ها دیده می‌شود با چشم‌اندازی که در برنامه پنجم توسعه نوشته شده مغایرت زیادی دارد و در حالی که بیمه روستاییان باید همه روستاییان و عشایر را دربرمی‌گرفت تنها توانست تعداد کمی از آنها را متقاعد کند.


برنامه پنجم توسعه تکلیف دولت را مشخص کرده

آنچه در برنامه پنجم توسعه آمده است تکلیف دولت بر فراگیر شدن بیمه روستاییان و عشایر است؛ تصمیمی که نمایندگان مجلس آن را به عهده دولت گذاشتند تا با تقویت صندوق بیمه تامین‌اجتماعی روستاییان بتواند پوشش صددرصدی این کار را فراهم کند.

این در حالی است که به‌رغم تاکیداتی که در این زمینه شده تنها 829 هزار خانوار روستایی تحت پوشش بیمه‌های اجتماعی قرار گرفتند و حدود 3میلیون و 147 هزار خانوار نیز فاقد بیمه روستایی هستند که عدم حمایت بیمه‌ها از این افراد باعث شده تا آسیب‌های زیادی به روستاییان و عشایر وارد آید.

نکته دیگری که برخلاف شعار عدالت محوری است که مسئولان دولتی سال‌ها از آن دم زده‌اند اما نه‌تنها به آن عمل نمی‌شود بلکه از آن غفلت نیز شده‌اند،‌ عدم هماهنگی بین بیمه شهرنشینان و روستاییان است؛ بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر در حالی طی چند سال گذشته مورد بی‌توجهی قرار گرفته که به زعم کارشناسان همین موضوع به نظر نه چندان ساده باعث مهاجرت 12میلیون روستایی به شهرها شده که قریب به 10 میلیون از این افراد در حاشیه کلانشهرها سکنی گزیده‌اند.

در این میان نه وزارت بهداشت به عنوان متولی سلامت و درمان مردم و نه دولتمردان هیچ کدام به فکر سلامت روستاییان و عشایر که به گفته امام راحل از ذخایر انقلاب هستند، نبودند.

 اما هفته گذشته شهردار تهران برخلاف رویه‌ای که سال‌هاست پیگیری می‌شود،‌در سخنانی در جمع مردم همدان با انتقاد از تفاوت بیمه‌ها در کشور این موضوع را حاصل شعاری نگاه کردن به عدالت و نگاه تبعیض‌آمیز به مردم درخصوص بیمه‌های شهری و روستایی دانست و گفت: «در دولتی که قصد دارد پیشرفت را با عدالت واقعی همراه کند یک بیمه با کفایت برای همه مردم در نظر گرفته می‌شود و امروز باید این نگاه تبعیض‌آمیز از بین برود تا همه بتوانند به صورت یکسان از خدمات درمانی با کیفیت بهره ببرند و سطح خدمات بیمه‌های روستایی به سطح خدمات بیمه‌های شهری برسد.»



وعده‌های قالیباف امیدوارکننده است

دکتر حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با اشاره به این نکته که سخنان شهردار تهران درخصوص وعده ارتقای بیمه روستاییان امیدوارکننده است، می‌گوید: نصف بودن سرانه درمان روستاییان به نسبت سرانه درمان شهرنشینان تبعیضی آشکار است چرا که بیماری روستاییان و شهرنشینان فرقی نمی‌کند. به گفته وی یکی از دغدغه‌هایی که همیشه وجود داشته سرانه درمان روستاییان است که باید تلاش شود تا این سرانه به سرانه درمان شهرنشینان برسد و تحقق این وعده در دولت قالیباف می‌تواند اتفاق بسیار خوبی باشد که باعث رفع تبعیض می‌شود.

 به گفته رئیس کمیسیون بهداشت ودرمان مجلس تعهدی که دکتر قالیباف درخصوص سلامت مردم از آن سخن گفته است باعث خوشحالی متخصصان شده است چرا که این وعده، وعده‌ای بی‌نظیر در میان رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری است که باید آن را به فال نیک گرفت.

به گفته وی بعد از سال‌ها فردی پیدا شده که در انتخابات ریاست‌جمهوری حرفی از حوزه سلامت به میان آورده و قول داده تا برنامه‌ای حمایتی برای مردم در این حوزه پیاده کند. تفکر ضعیف دولت‌ها در حوزه سلامت از انتقادات شهریاری به این حوزه است؛

 به گفته وی یکی از گرفتاری‌های حوزه سلامت این است که دید سلامت‌نگر در دولتمردان وجود نداشته و به هزینه‌های سلامت به دید هزینه‌های جاری نگاه می‌کردند. این در حالی است که هر قدر در سلامت هزینه کنیم ضرر نکرده‌ایم اما همیشه در موضوع سلامت مردم اغفال شده است و این نکته بسیار مثبتی است که اگر رئیس یک دولت تفکر حمایتی در حوزه سلامت داشته باشد، محقق خواهد شد.

به گفته نماینده مردم زاهدان در خانه ملت، سهم حوزه سلامت از تولید ملی 5 و 6 دهم درصد است در حالی که در کشورهای اروپایی سهم مردم در حوزه سلامت بالای 13 درصد است و حتی وضعیت کشورهای همسایه هم بهتر از وضعیت سلامت در کشور ماست.

وی تاکید می‌کند:‌وعده دکتر قالیباف را باید درخصوص وضعیت سلامت کشور به فال نیک گرفت و امیدوار بود که در یک دولت به موضوع سلامت مردم توجه ویژه‌ای می‌شود چرا که در کشورهای پیشرفته دنیا یکی از وعده‌های تبلیغاتی مهم روسای جمهور در حوزه تامین‌اجتماعی و هزینه‌ای، درمان مردم است؛ موضوعی که در انتخابات ایران از آن غفلت شده است.



اصل فراموش شده

اگر چه در اصل 29 قانون‌اساسی نیز برخورداری از تامین‌اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، ازکار افتادگی، ‌بی‌سرپرستی، حوادث و سوانح، نیاز به مراقبت‌های بهداشتی و درمانی به صورت بیمه‌ای و غیربیمه‌ای، از حقوقی است که برای همه مردم در نظر گرفته شده و دولت نیز موظف شده است تا از محل درآمدهای عمومی حاصل از مشارکت‌های عمومی، خدمات و حمایت‌های مالی را برای همه افراد تامین کند اما ظاهرا این اصل قانون‌اساسی چندان مورد توجه دولتمردان قرار نگرفته و رسیدگی به این موضوع از اولویت‌های نظام قرار نگرفته است.

اما ضرورت بیمه روستاییان به حدی مهم است که کارشناسان از آن به‌عنوان مهم‌ترین ابزار زمینه ساز توسعه در مناطق روستایی و عشایری نام برده و آن را در فعال‌سازی سایر عوامل توسعه موثر می‌دانند. به گفته محمدی، کارشناس امور بیمه، فراگیری بیمه تامین‌اجتماعی به عنوان مهم‌ترین ابزار زمینه‌ساز توسعه در مناطق روستایی و عشایری، در فعال‌سازی سایر عوامل توسعه موثر است و ارتقای کمی و کیفی و سطح زندگی این قشر مولد و تولیدکننده را موجب می‌شود.

 به گفته وی «نبود امکانات مناسب و فاصله زیاد رفاه در شهر و روستاها باعث مهاجرت روستاییان به شهرها می‌شود. لذا به همین علت در برنامه پنجم توسعه، دولت توجه ویژه‌ای نسبت به بیمه روستاییان دارد که این توجه بیانگر اهمیت و ضرورت بیمه شدن روستاییان است و روستاییان باید از نظر خدمات بیمه احساس امنیت کنند تا بتوانند در روستاها بمانند.»

تدوین و اجرای برنامه‌های فراگیر تامین‌اجتماعی، یکی از مهم‌ترین روش‌های ارتقای سطح زندگی طبقات محروم جامعه و بهبود اوضاع اقتصادی و اجتماعی مردم به‌ویژه روستاییان است.

به اعتقاد کارشناسان این طرح از این نظر اهمیت دارد که نزدیک به ۲۲ میلیون روستایی در کشور سکونت دارند و این جمعیت در برابر اتفاقاتی مثل بیماری، فوت، از کارافتادگی و بیکاری تهدید می‌شوند و در دوران بازنشستگی نیاز به دریافت مستمری دارند بنابراین ضرورت دارد تا با تدوین و اجرای برنامه‌های فراگیر بیمه اجتماعی به سمت اجرای طرح‌هایی برویم که بتوانیم سطح زندگی طبقات محروم جامعه را از نظر اقتصادی و اجتماعی بهبود بخشیم و این بهبود از طریق فراگیرشدن بیمه‌های اجتماعی ممکن می‌شود.