به گزارش سلامت نیوز ایسنا روایت می کند، در ميان گزارشهاي تصويري عكاسان این خبرگزرای در سال گذشته، بهدنبال عكسي آرشيوي براي گزارشي ميگشتيم كه با عكسهايي از دوست و همكار شهيدمان «حسن قريب» مواجه شديم؛ همان دانشجوي روايتگر دردهاي پنهان و محروميتهاي آشكار زمين.
در روزهاي پاياني دو سال پيش، عكاسان ايسنا از نقاط مختلف شهر تهران شور و حال عيد را به تصوير كشيده بودند كه در اين ميان، عكسهاي "حسن" كه خود برآمده از كورهپزخانههاي شهرستان نكا بود، جور ديگري سخن ميگويند.
مادري كه در ورودي ميوهفروشي، بهسراغ صندوقهاي پسماندههاي ارزانقيمت رفته است، حكايت غريب و قريب قشري از جامعه است كه نميتوانند مانند ديگران، از ميوههاي مرغوب استفاده كنند.
او بهجاي اينكه بايستد و بر زانو و كمر خستهاش فشار نياورد، مجبور است براي خريد ميوهاي ارزانتر، بر زمين بنشيند تا از صندوقهايي كه از ضايعات ميوهها پر شدهاند، استفاده كند. نسبت به او همان حس و غيرت را ميتوانيم داشته باشيم كه به مادر خودمان داريم.
آن ديگر، عكس سايهي كودكي است بر شيشههاي مغازهي ميوهفروشي. آنهم از دردهايي كهنه سخن دارد، گرسنگي و شايد سرپناهي مطمئن! راستي براي خريد يكي، دو كيلو ميوه، چندتا هزارتوماني بايد بشماري؟
دستهاي پينهبستهي كارگري با كيسهاي حاوي چند ميوه، نگاه معنادار پيرمردي به قيمتها، اميد رهگذري براي يافتن مغازهاي ارزانفروش، همگي از بخشي از جامعه خبر ميدهند كه دوست دارند عيدي خوش براي خانوادههايشان بسازند؛ اما دريغ كه جيبهاي خالي ياري نميكنند.
حسن قريب دو سال پيش حكايت مردمي را گزارش كرد كه متاسفانه هنوز هم هستند. راوي صادق محروميتهاي زمين به آسمانها رفت و حتما امروز به ما ندا ميدهد كه بگوييد و بنويسيد و روايت كنيد، از اقشاري كه فراموش شدهاند.
كاش هر يك بهاندازهي خود عيد را به ديگري هديه ميكرديم! كاش بين ميوههاي داخل مغازه و صندوقهاي دم در، فرقي نبود! كاش مادرها و پدرهايي پيدا نميشدند كه بهدنبال جنس بيكيفيت بگردند! كاش هيچوقت شاهد نگاههاي حسرتخور در خيابانها نبوديم! كاش سوژههايي اينچنيني پيدا نميشد كه ما گزارش كنيم...
نوروز امسال را چه كساني در تنهايي خواهند گذراند؟ آنهايي كه از خانوادههايشان دورند يا آنان كه كسي براي ديد و بازديد ندارند و شايد هم آنهايي كه پولي نداشتند كه لباسي نو كنند، يا حتي ميوه و شيريني و آجيلي بخرند تا از مهمانان پذيرايي كنند...