سلامت نیوز:سالم و سرحال به تختخواب میروید، اما صبح با گلودرد و تب بیدار میشوید. نگران کارتان هستید که بروید یا برای استراحت در خانه بمانید؟ بالاخره تصمیم میگیرید که بمانید. زنگ میزنید به محل کارتان تا مرخصی استعلاجی بگیرید. رئیس تان هم میپذیرد، اما میگوید حالا که خانهای لطفاً این گزارش را هم بنویس و آن موضوعات را هم پیگیری کن. برای خیلیها، روزهای بیماری دیگر فرقی با بقیۀ روزها ندارد.
«آدام تورِن» که نویسنده و کارآفرین حوزه فناوری است آخرین باری را که مرخصی استعلاجی داشت به یاد دارد. خزید روی تختخوابش، پتو را روی سرش کشید و با خیال راحت در خانه ماند. از آن روز به بعد، در طول این 13 سال، حتی یک روز کاری را به دلیل بیماری از دست نداده است و به این رکورد میبالد. تورن درباره عواملی که او را سالم نگه داشتهاند میگوید: «برای ادامۀ این روند، حواسم به چرخه خوابم هست. قهوه نمینوشم. نوعی چای مخصوص ژاپنی به نام گیوکورو میخورم. زردچوبه و نوعی مکمل غذایی استفاده میکنم».
رکورد حضور آقای تورن در محل کار شاید موردی منحصربهفرد باشد، اما بههرحال، مرخصی استعلاجی روزبهروز از فرهنگ واژگان اداری محو میشود، حتی در فصل آنفلوآنزا.
روزگاری مرخصی استعلاجی این بود که یک روز استراحت کنی تا بهتر شوی اما حالا تغییراتی در تعریفش بهوجود آمده که بازتاب زندگی شغلی شبانهروزی و رقابتی ماست و به لطف کار در منزل، مرخصی استعلاجی برای بعضی مشاغل تا حدی منسوخ شده است.
با وجود مرخصی استعلاجی باز هم باید صبح ایمیل بزنید و مدام آن راچک کنید. در واقع به نوعی هنجار تبدیل شده است که به همکاران تان اطلاع بدهید که آن روز در منزل کار میکنید. گوشیهای هوشمند خیلی چیزها را عوض کردهاند».
کار در منزل شاید آرامشبخش بهنظر برسد، اما کلمۀ «کار» در این عبارت حکایت از انتظارات همراه با آن دارد این که فرد در دسترس باشد تا ایمیلها را بخواند و پاسخ دهد، وارد ویدئو کنفرانس شود و حتی با وجود حال نهچندان خوشایندش، کارایی داشته باشد. کارمندان ترجیح میدهند در زمان بیماری کار کنند تا مبادا با «استرس عقبماندن کارها» روبه رو شوند. این حکایت از افزایش میزان کار دارد و شاید به دلیل ترس از تعدیل نیروها و از دست دادن جایگاه خود نزد کارفرما باشد.
«مارک جی.مارسن»، مدیر منابع انسانی مؤسسۀای مربوط به مبتلایان ایدز میگوید: «مرخصی استعلاجی در شرکت او پابرجا و برقرار است، هرچند واژگان آن تغییر یافته است. ما به این موارد، روزهای فوریت شخصی میگوییم. این گستردهسازی در تعریف مرخصی استعلاجی باعث میشود کارمندان حریم خصوصی بیشتری داشته باشند.
با این تعریف، موارد جدیدی هم لحاظ میشود: سلامت ذهنی، یا این که فرزند یا عضو دیگری از خانواده که تحت تکفل کارمند مدنظر است بیمار و نیازمند مراقبت باشد.
درضمن، کارمند مجبور نیست با فهرستی از نشانهها، بیماری اش را به رئیس خود بفروشد. روزهای شخصی یعنی به دلیل شرایطی که پیش آمده، امروز نمیتوانید کار کنید.»
ماه گذشته آقای مارسن هنگام سفر سرما خورد و دو روز کاری را از دست داد.
او در روز سوم اعلام کرد که آن قدری بهبود یافته است که در منزل کار کند. به گفته او این روش باعث ارتقای کیفیت زندگی میشود. اما در بعضی شغلها مثل باریستا و خیلی از کارهای دیگر کار در منزل امکانپذیر نیست. اما آیا برای سلامتی بد نیست که حتی یک روزِ جدا از کار و مخصوصِ نقاهت وجود نداشته باشد؟
نظر شما