دكتر قربانی آسیب شناس گفتار و زبان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشكی ایران در گفت وگو با ایسنا، با بیان این مطلب گفت: افرادی كه به هر علت حنجره خود را برمی دارند كه شایع ترین آن سرطان حنجره است بعد از جراحی، راه تنفسی آنها به جای اینكه از طریق بینی باشد از راه سوراخ در گردن است.

وی با بیان این كه حنجره علاوه بر راه تنفس كار صداسازی را هم انجام می‌دهد، اظهار داشت: ‌بعد از عمل جراحی حنجره، تارهای صوتی كه باعث ایجاد صدا می‌شود از بین می‌رود و فرد علاوه بر مشكل تنفسی ناشی از برداشت حنجره، صدا هم ندارد.

قربانی درباره عوارض دیگر برداشت حنجره گفت: سوء هاضمه، مشكلات تغذیه‌ای، كاهش قوه بویایی و چشایی و از همه مهمتر از دست دادن گفتار از عوارض ثانویه برداشت حنجره می‌باشند.

وی با بیان این كه تومورهای حنجره هم در برداشت حنجره تاثیر دارند، اذعان داشت: شروع به صحبت افراد جراحی شده در این بیماران توسط گفتار درمان و آسیب شناس گفتار و زبان صورت می گیرد كه در این كار از مكانیزم جایگزین بهره گرفته و به جای حنجره از مری كه پشت حنجره قرار گرفته، استفاده می‌شود.

این آسیب شناس گفتار و زبان در پایان، استفاده از مری را برای شروع مجدد به صحبت بیمار را كاملا بدون عوارض عنوان و خاطرنشان كرد: بیماران با استفاده از این روش دیگر مشكلات گذشته از جمله استفاده از میكروفن را ندارند.