وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی، در تشریح نتایج آخرین رصد وضعیت جمعیت در سن اشتغال غیر از كارمندان لشكری و كشوری اعلام كرد كه بیش از 20 میلیون نفر از جمعیت بزرگسال كشور با تهدید جدی بیكاری، درآمد ناكافی، از دست دادن شغل و شغل ناپایدار مواجهند.

بیكاری، مشاغل ناپایدار و درآمد ناكافی برای 20 میلیون و 800 هزار نفر از جمعیت كشور

سلامت نیوز:وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی، در تشریح نتایج آخرین رصد وضعیت جمعیت در سن اشتغال غیر از كارمندان لشكری و كشوری اعلام كرد كه بیش از 20 میلیون نفر از جمعیت بزرگسال كشور با تهدید جدی بیكاری، درآمد ناكافی، از دست دادن شغل و شغل ناپایدار مواجهند.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد ، حجت‌الله عبدالملكی كه شامگاه دوشنبه در برنامه تلویزیونی «گفت‌وگوی ویژه خبری» شبكه دوم سیما صحبت می‌كرد، در تفكیك این آمار گفت: «حدود ۲ میلیون نفر، از پیدا كردن شغل ناامید شده‌اند، 9 میلیون و 700 هزار نفر شاغل با درآمد ناكافی و اندك هستند، 4 میلیون و 500 هزار نفر، اشتغال غیررسمی دارند و از بیمه تامین اجتماعی محرومند، 2 میلیون و 400 هزار نفر، بیكار و فاقد شغل هستند و دو میلیون و 200 هزار نفر هم اشتغال ناقص یا ناپایدار دارند.

همه این گروه‌ها باید مخاطب برنامه اشتغال دولت باشند اما مهم‌ترین گروه از این جمع، بیكاران مطلق هستند علاوه بر آنكه برای افرادی كه اشتغال آنها آتیه ندارد و فاقد بیمه تامین اجتماعی هستند هم برنامه‌هایی داریم و همچنین لازم است درآمد شاغلان كم‌درآمد افزایش پیدا كند. آن تعداد افرادی هم كه از پیدا كردن شغل ناامید شده‌اند، در صورت رونق فضای كسب‌وكار، حتما از فعالان بازار كار خواهند بود و با حضور آنها، استانداردهای رشد اشتغال هم افزایش می‌یابد.»


به استناد مجموع آماری كه وزیر تعاون اعلام كرده، در حال حاضر 20 میلیون و 800 هزار نفر از جمعیت بزرگسال و در سن اشتغال كشور، به نوعی در وضعیت شكست شغلی قرار دارند؛ جمعیتی كه به تعبیر عبدالملكی، در سن كارآفرینی، تولید و موثر در گردش چرخه اقتصادی كشور هستند اما به دنبال شكست شغلی، به نیروی غیر مولد و بی‌بازده بازار كار كشور تبدیل شده‌اند.

بیكاری و اشتغال كاذب این جمعیت عظیم در حالی مورد اشاره وزیر تعاون قرار گرفت كه طبق آخرین گزارش «شاخص‌های كلان اقتصادی و اجتماعی كشور» كه چند روز قبل توسط مركز آمار ایران منتشر شد هم، نرخ بیكاری در سه‌ماهه دوم سال جاری نسبت به سه‌ماهه ابتدای سال، در گروه سنی 18 تا 35 ساله، 2 درصد افزایش یافته و به 17.6 درصد رسیده است.

طبق این گزارش، در سه ماه ابتدای امسال، نرخ بیكاری در جمعیت 18 تا 35 ساله كشور 15.6 درصد بوده كه در تفكیك جزیی‌تر این آمار، اعلام شده كه در سه ماه اول امسال، نرخ بیكاری مردان 12.9 درصد، نرخ بیكاری زنان 27.8 درصد، نرخ بیكاری در مناطق شهری 16.8 درصد و در نقاط روستایی، 11.7 درصد بوده است. در سه‌ماهه دوم سال و در فصل تابستان، مجموع این اعداد افزایش قابل توجهی یافته چنانكه نرخ بیكاری در سه‌ماهه دوم سال با دو درصد افزایش نسبت به فصل بهار، به 17.6 درصد، نرخ بیكاری مردان با 1.7 درصد افزایش نسبت به فصل بهار به 14.6 درصد، نرخ بیكاری زنان با 3.2 درصد افزایش نسبت به فصل بهار به 31 درصد، نرخ بیكاری در نقاط شهری با 2.4 درصد افزایش نسبت به فصل بهار به 19.2 درصد و در نقاط روستایی با 0.7 درصد افزایش نسبت به فصل بهار به 12.4 درصد رسیده است.

به استناد این گزارش مركز آمار همچنین نرخ بیكاری جمعیت 18 تا 35 ساله كشور در سه‌ماهه دوم امسال نسبت به مدت مشابه سال 1399 هم افزایش 0.7 درصدی دارد چنانكه در سه‌ماهه دوم سال 1399، 16.9 درصد از جمعیت 18 تا 35 ساله كشور بیكار بوده‌اند كه در تابستان و سه‌ماهه دوم سال جاری این عدد به 17.6 درصد افزایش یافته است.


البته جمعیت 18 تا 35 ساله كشور، مجموع جمع شاغلان نیستند اما بخش مهمی از این جمعیت را تشكیل می‌دهند و بنابراین، نرخ بیكاری بالای 10 درصدی در این جمعیت و در حالی كه قرار است آینده‌سازی‌ها و برنامه‌ریزی برای تشكیل خانواده و فرزندآوری و حتی سرمایه‌گذاری برای باقی سال‌های عمر خود و خانواده، در همین رده‌های سنی اتفاق بیفتد، بازهم معادل شكست شغلی و تلف‌شدن انرژی این جمعیت عظیم به دلیل بی‌ثباتی برنامه‌ریزی‌های كلان دولت در مورد رونق فضای كسب‌وكار و ناكارآمد بودن تمام اقدامات برای قدرتمند كردن اشتغال در بخش خصوصی است. از جمله آمار دیگری كه می‌تواند در ارتباط با هشدارهای نگران‌كننده وزیر تعاون از وضعیت بحرانی بازار كار و شاغلان در بخش خصوصی مطرح شود، نگاهی به نرخ بیكاری در جمعیت شاغلان كشور صرف‌نظر از گروه‌بندی سنی است.


طبق اعلام مركز آمار ایران، كل جمعیت شاغل كشور در سه ماه ابتدای امسال 23 میلیون و 676 هزار نفر است درحالی‌كه در سه ماه تابستان امسال، تعداد این جمعیت به ٢٣ میلیون و ٤٠٥ هزار نفر كاهش یافته است. همچنین، در سه ماه ابتدای سال جاری، 22.1 درصد از فعالان در گروه سنی ١٥ تا ٢٤ ساله، 15.6 درصد از فعالان در گروه سنی 18 تا 35 ساله در كشور بیكار بوده‌اند درحالی‌كه در سه ماه دوم امسال و در فصل تابستان، نرخ بیكاری در این گروه‌های سنی افزایش یافته چنانكه در فصل تابستان، نرخ بیكاری گروه سنی ١٥ تا ٢٤ ساله به ٢٥,٧ درصد و در گروه سنی ١٨ تا ٣٥ ساله، به ١٧,٦ درصد رسیده است.

حلقه‌های مرتبط بین وضعیت اشتغال و معیشت مردم را پیدا كنید
گزارش‌هایی كه طی دو سال گذشته منتشر شده حكایت از افزایش نرخ تورم در كل كشور دارد. البته اگر این گزارش‌ها هم منتشر نمی‌شد، مرور بر رقم‌های پرداختی برای خرید كالا و خدمات طی سال‌های 1398 تا پایان تابستان 1400، گواه صادقی بر گرانی زندگی مردم است. طبق اعلام مركز آمار، نرخ تورم در سال 1398 معادل 32.2 درصد بوده كه این عدد در سال 1399 به 36.4 درصد افزایش یافته اما حالا گزارش‌های رسمی از تورم بالای 45 درصد در پایان تابستان سال جاری در كل كشور خبر می‌دهد و چندی قبل رییس اتاق بازرگانی ایران هم پیش‌بینی كرد كه تورم تا پایان امسال به حدود 60 درصد افزایش خواهد یافت.


قطعا حلقه مرتبط بین تورم و معیشت و پیدا نشدن شغل و حتی تسلیم به درآمد ناكافی و تحمیل‌های غیرعادلانه كارفرمایی كه از هر گونه تاكید و الزام قانون كار سرپیچی می‌كند، جبر این ایام است. جبری كه حالا وزیر تعاون می‌خواهد آن را متوقف كند كه قطعا ناممكن است. هر روز اخباری درباره اخراج كارگران، طولانی‌تر شدن و حجیم‌تر شدن معوقات مزدی و مزایای پرداخت‌نشده كارگران، تعدیل كارگران از كارگاه‌هایی كه یا از بازدهی افتاده‌اند یا دیگر امیدی به برپا شدن‌شان نیست، منتشر می‌شود و البته شاید باید فرض كرد كه این اخبار منتشرشده، بخش كوچكی از واقعیت است و حتما برخی خطوط قرمز، انتشار واقعیت را به گونه‌ای دیگر هدایت و تفسیر می‌كند.

آمارها حكایت از تشدید بحران بازار اشتغال دارد
چندی قبل، به دنبال انتشار خبری به نقل از مركز پژوهش‌های مجلس درباره محرومیت 60 درصد كارگران از بیمه اجتماعی، فتح‌الله بیات؛ رییس اتحادیه كارگران قراردادی و پیمانی، تعداد این جمع محروم از بیمه‌های اجتماعی را حدود 15 میلیون نفر اعلام كرد و در یك برنامه تلویزیونی، در تحلیل تبعات این اتفاق گفت: «اگر این برآورد، صحت داشته باشد، فاجعه‌ای برای كشور و جامعه كارگری است.

در حال حاضر، بیمه‌شدگان رسمی سازمان تامین اجتماعی، بیش از 14 میلیون نفر هستند. من مطالعه‌ای درباره آمار مركز پژوهش‌های مجلس داشتم و به عدد حدود 15 میلیون نفر رسیدم. برای این جمعیت 15 میلیونی كارگران محروم از بیمه اجتماعی باید فكر عاجلی شود چون در واقع 15 میلیون كارگر، حتی از بیمه بیكاری و مزایای بازنشستگی و امكانات درمانی و حتی مزایای مشاغل سخت و زیان‌آور هم محروم خواهند بود آن‌هم درحالی‌كه تمام مشمولان قانون كار باید بیمه شوند و در غیر این صورت، مقصر، كارفرماست كه تخطی می‌كند.»  


به دنبال این هشدارها، علی خدایی؛ نماینده كارگران در شورای عالی كار هم در توضیحات دیگری افزود: «حدود ۷ میلیون نفر كارگر در سطح كشور در مشاغل غیررسمی كار می‌كنند و بیمه نیستند. این ۷ میلیون نفر حدود ۳۰ درصد جمعیت كارگران كشور هستند و از كل این عدد، 3 میلیون و 500 هزار نفر در مشاغل غیر رسمی و كارگاه زیرزمینی كار می‌كنند، حدود 700 هزار نفر در كارگاه‌های شاختمانی شاغل هستند كه با وجود قوانین مصوب، هنوز بیمه نشده‌اند، تعدادی از این كارگران، به صورت خویش‌فرما در مشاغلی همچون دستفروشی شاغلند اما بیشترین تعداد از این جمع، همان كارگران شاغل در كارگاه‌های زیرزمینی و غیر رسمی هستند كه البته از تمام حمایت‌های قانونی و از جمله بیمه محرومند و ریشه این اتفاق، نبود امنیت شغلی و نوع قراردادهای جاری است به این معنا كه تعدادی از این جمعیت 3 میلیون و 500 هزار نفری، شاغل در كارگاه‌هایی هستند كه كارفرما به دلیل ناتوانی از پرداخت حداقل‌های قانونی یا ناتوانی از پرداخت حق بیمه، كارگر را بیمه نكرده است.

ما در بازدیدهایی كه از كارگاه‌های شهر تهران و حاشیه پایتخت داشتیم، متوجه شدیم كه 20 درصد كارگران، شاغل در این كارگاه‌ها هستند و البته این كارگاه‌ها، نیازمند حمایت دولت هستند. اما باقی از آن جمع 3 میلیون و 500 هزار نفری، در كارگاه‌هایی شاغلند كه صرفا به دلیل ضعف در نظارت‌ها از بیمه اجتماعی محروم شده‌اند و در واقع، دلیل اصلی این محرومیت، نبود امنیت شغلی كارگر است آن‌هم درحالی‌كه طبق قانون، دولت موظف بوده از این كارگاه بازرسی كند اما از وظیفه خود كوتاهی كرده و در تمام جلساتی كه ما معترض شدیم بهانه نبود بازرس یا تعداد اندك بازرسان را دلیل نبود نظارت‌ها عنوان كردند. تا زمانی كه قوانین موجود، به درستی اجرا نشود، هیچ قانون دیگری ضامن این حمایت‌ها نخواهد بود.»

  حدود ۲ میلیون نفر، از پیدا كردن شغل ناامید شده‌اند، 9 میلیون و 700 هزار نفر شاغل با درآمد ناكافی و اندك هستند، 4 میلیون و 500 هزار نفر، اشتغال غیررسمی دارند و از بیمه تامین اجتماعی محرومند، 2 میلیون و 400 هزار نفر، بیكار و فاقد شغل هستند و دو میلیون و 200 هزار نفر هم اشتغال ناقص یا ناپایدار دارند.


  طبق اعلام مركز آمار ایران، كل جمعیت شاغل كشور در سه ماه ابتدای امسال 23 میلیون و 676 هزار نفر است درحالی‌كه در سه ماه تابستان امسال، تعداد این جمعیت به ٢٣ میلیون و ٤٠٥ هزار نفر كاهش یافته است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha